این نوازنده تار و سه‌تار در مراسم رونمایی از آلبوم «۱۰» که صبح امروز، ۲۵ تیرماه، در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، با اشاره به برخی صحبت‌های مطرح شده توسط عوامل این آلبوم درباره‌ی نحیف بودن موسیقی ایرانی اظهار کرد: در صحبت‌های امروز این جمله چند بار تکرار شد که موسیقی ما نحیف و مظلوم است. وقتی حرف از نحیف بودن می‌زنیم و آن را تکرار می‌کنیم، باورش می‌کنیم. قرن‌هاست که این موسیقی از زیر دست و پای چیزهایی که از آن صحبت می‌شود خودش را حفظ کرده است. مردم ما به موسیقی توجه خاصی دارند و از این نظر بی‌نظیرند. با بسیاری از غیرایرانی‌هایی که دیدم و صحبت کردم این صحبت مطرح می‌شد که هیچ ملتی مثل ایران در خارج از مرزها از هنرمندان خود حمایت نمی‌کند.
او افزود: به جای اینکه از عدم درک و حمایت صحبت شود و انتظار داشته باشیم، باید به این فکر کنیم که چقدر مردم ما در این مدت حضور داشتند و حمایت کردند. هنرمندان ما گاهی در خلوت خودشان از تصور شنونده هنگام شنیدن اثرشان، بغض می‌کنند. این اصلا جنبه‌ی خودخواهانه ندارد، چون هنرمند خودش را در قالب شنونده قرار می‌دهد و به جای شنونده اثرش را گوش می‌کند. در این مدت هرچه با موسیقی مخالفت شد، طرفدارش هم بیشتر شد و هنرمندان برای اجرای برنامه به شهرستان‌ها رفتند.
علیزاده درباره‌ی آلبوم «۱۰» گفت: تنها کسی که این آلبوم را بارها و بارها گوش کرد من بودم، چون برای نوشتن یادداشتی برای آن احساس مسؤولیت می‌کردم. ما به هیچ وجه شرایط نحیفی نداریم. در این مجموعه شاهد حضور بدون ادعای نوازندگان هستیم و از نظر تکنیکی نیز اجرای سازها خوب و بی‌نقص است. هر کدام از قطعات برای خوشان طعمی دارند و ما را در باغی با میوه‌های مختلف قرار می‌دهند. من در اینجا خبری از موسیقی و موسیقی‌دان نحیف نمی‌بینم. کاش دیگر این کلمه را درباره‌ی موسیقی به کار نبریم.
این نوازنده‌ی پیشکسوت ادامه داد: جدا شدن از شرایط عوام‌زدگی و عوام‌فریبی و تبلیغات ساده و زیبا از ویژگی‌های این مجموعه است. نمی‌دانم این آلبوم چقدر خرج خودش را در می‌آورد، اما گرافیک آن با محتوایش هماهنگ است. البته این صحبت مطرح می‌شود که چرا حرفی از شعر و شاعر در این مجموعه نیست که غفلت بوده و قطعا قصدی در کار نبوده است.
علیزاده در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت خوانندگی در موسیقی امروز اشاره و اظهار کرد: در حال حاضر خوانندگی در موسیقی به ترانه‌خوانی تبدیل شده است. ترانه‌خوانی در مقابل تصنیف‌خوانی که شکلی پیچیده‌تر و فنی‌تر داشت به وجود آمد و در قدیم هر خواننده‌ای حاضر به ترانه‌خوانی نمی‌شد. رابطه‌ای که باید با مقوله‌ی آواز ایرانی برقرار شود وجود ندارد و این باعث شده هر چه جوان به موسیقی وارد می‌شود به سمت ترانه‌خوانی برود که تبلیغات آن صبح تا شب جلوی چشم ماست و با مسئله مادیات عجین شده است.
این هنرمند افزود: توجه به وضعیت موسیقی ایرانی فقط کار دولت نیست. ما باید ببینیم که چقدر موسیقی‌دان‌ها و هنرمندان روشنفکر ما در این زمینه کار کرده‌اند. کسانی در موسیقی ایران بودند و این جنبه‌ی روشنفکرانه را داشتند که افراد را دور هم جمع کنند و کار گروهی انجام بدهند. خلوص از صدا و موسیقی تک تک هنرمندان این آلبوم پیداست. در جامعه‌ی فعلی که به شرایط موسیقی معترض هستیم باید ببینیم موسیقی‌دان‌ها چقدر مقصر هستند. به نظر من اگر خود را خیلی به عوام نزدیک کنیم جنبه‌های عوام‌فریبانه به کار وارد می‌شود. این مجموعه خود را از این قضیه مبرا کرده است.
او همچنین بیان کرد: همه چیز این آلبوم از ظاهر آن تا کسانی که آمدند اینجا صحبت کردند معنوی است. این را آقای روحانی و آقای احمدی‌نژاد به وجود نیاورده‌اند، خود شما هنرمندان ایجاد کرده‌اید. درست است که خیلی از مشکلات موسیقی تاریخی است، اما نباید باعث شود که همه چیز را توجیه کنیم. قطعا هنر یک بخش تجاری دارد، اما در بخش دیگر هنرمندانی مثل شحریان هستند. شجریان هزار سال دیگر هم هست، چون هنرش هست. هنر اگر از دل و معنویت بیاید سِحر می‌کند. قطعا شنونده‌هایی با بار معنوی اهمیت دارند و مخاطبی که تنها بلیت بخرد و تشویق کند، جریان‌ساز نیست.
همزیستی با حفظ همه کرامت‌ها سخت است
در بخش دیگری از این مراسم علیرضا قربانی – خواننده – اظهار کرد: هنرمندانی که در این آلبوم کار کرده‌اند از هنرمندان دیگر و حتی برخی پیشکسوتان یک گام جلوتر هستند، چون کنار هم کار کرده‌اند. در دوره‌ای هستیم که شرایط ایجاب می‌کند کنار هم کار حرفه‌ای را دنبال کنیم و به ثمر برسانیم. نوع زندگی و هجوم اطلاعات در عصر جدید باعث شده آدم‌ها منزوی‌تر شوند و به خلوت خود بروند.
او افزود: در انتهای سال‌هایی که خدمت استاد تجویدی می‌رسیدم از او پرسیدم چطور سال‌های بعد از انقلاب کارهایی که توسط هنرمندان تولید شد، در حد کارهای قبل‌شان نیست که استاد از جواب دادن سر باز زدند.
این خواننده همچنین گفت: الان شرایط به گونه‌ای نیست که آن انس و مودت پیشین وجود داشته باشد و اغلب آنچه که در این‌باره مطرح می‌شود لسانی است، اما در عمل همزیستی با حفظ همه کرامت‌ها کمی سخت است. هنرمندان آلبوم «۱۰» کار بسیار بزرگی کردند.
آرزوی سلامتی برای شجریان
داود آزاد – نوازنده موسیقی – دیگر هنرمندی بود که در این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و گفت: اگر این آلبوم را از منظر فرهنگی و معنوی بررسی کنیم، یک فضای مدنی بین موزیسین‌ها در آن وجود دارد که در گذشته بین اساتیدمان وجود داشت. نیازمندیم در فضایی که تن موسقی نحیف است به جای اینکه روبروی هم باشیم در کنار یکدیگر قرار بگیریم. برای استاد شجریان هم آرزوی سلامتی می‌کنیم.
امیر مردانه - مدیرمسؤول انتشارات «ساز آواز» - نیز درباره‌ی شکل‌گیری آلبوم «۱۰» اظهار کرد: پیشنهاد این آلبوم از طرف سیامک جهانگیری مطرح شد و فکر کردیم که چقدر خوب است که از دوستان همکار دعوت کنیم که مجموعه‌ای از تصانیف را در کنار هم داشته باشیم. در ابتدا نظر ما این بود که از ۸ نفر دعوت کنیم، اما بعد به پیشنهاد مجید کاشانی (طراح گرافیک و مدیر هنری آلبوم) تصمیم گرفتیم ۱۰ ترک را در این آلبوم جای بدهیم.
مردانه همچنین به مشکلات کار جمعی در ایران اشاره کرد و گفت: در کشور ما کار جمعی از ابتدا یک چالش بزرگ بود. در این آلبوم ترتیب قطعات بر اساس ابتدای نام‌خانوادگی آهنگسازان است و تلاشی نداشتیم که کسی در این آلبوم بولد باشد و آلبوم به سمت آهنگسازمحوری، خواننده‌محوری و نوازنده‌محوری پیش برود، بلکه می‌خواستیم حضوری متحد از هنرمندان موسیقی را به نمایش بگذاریم. حضور دوستان پیشکسوت نیز نوری بود که به بقیه تابید.
او ادامه داد: باید تلاش کنیم تا بدنه موسیقی ایرانی قوی‌تر شود، چون ما خواه ناخواه متولیان امر هستیم و باید به تنومند شدن درخت موسیقی کشور کمک کنیم.
در بخش دیگری از این مراسم طینوش بهرامی – نوازنده - در سخنانی اظهار کرد: زمانی که در کلاس آقای علیزاده آموزش می‌دیدم یاد جمله‌ای از ایشان در دهه ۶۰ افتادم که می‌گفت من حاضرم یک آلبوم جمعی با همکارانم داشته باشم، اما آن‌ها حاضر نیستند. در آن زمان انتشار چنین آلبومی امکان پذیر نبود، چون جامعه موسیقی ایرانی ظرفیت انتشار آلبوم جمعی را نداشت. خوشحالم که اکنون یک عده موزیسین در کنار هم جمع شده‌اند و آلبوم جمعی منتشر کرده‌اند.
۱۰ تصنیف از ۱۰ آهنگساز
در ادامه‌ی مراسم ۱۰ تصنیف آلبوم «۱۰» با حضور آهنگسازان و خوانندگان هر کدام از آن‌ها به شرح زیر به حاضران معرفی و بخش‌هایی از آن‌ها پخش شد.
تصنیف اول: «گریه نمی‌دهد امان»، آهنگساز: طینوش بهرامی، خواننده: پوریا اخواص
تصنیف دوم: «آن بسیار»، آهنگساز: علی بهرامی‌فرد، خواننده: امیر مردانه
تصنیف سوم: «قصه دل»، آهنگساز: پویان بیگلر، خواننده: وحید تاج
تصنیف چهارم: «سوگ»، آهنگساز: سیامک جهانگیری، خواننده: امیر مردانه
تصنیف پنجم: «شب»، آهنگساز: نگار خارکن، خواننده: حسین علیشاپور
تصنیف ششم: «سه‌گانه رباعی»، آهنگساز: امیر شریفی، خواننده: مهدی امامی
تصنیف هفتم: «آواز جدایی»، آهنگساز: پژمان طاهری، خواننده: اشکان کمانگری
تصنیف هشتم: «گریه سیل»، آهنگساز: علی‌اصغر عربشاهی، خواننده: وحید تاج
تصنیف نهم: «دلبرا»، آهنگساز: حامد فکوری، خواننده: اشکان کمانگری
تصنیف دهم: «بسیط عراق»، آهنگساز: سعید نایب محمدی، خواننده: مجتبی عسگری
شهرام صارمی - مدیر بخش موسیقی فرهنگسرای ارسباران – نیز در این مراسم گفت: انتشار آلبوم «۱۰» با حضور این هنرمندان اتفاق مهمی است و فکر می‌کنم داریم به جایی می‌رسیم که همکاری یکدیگر را بپذیریم و کنار هم باشیم.
به گزارش ایسنا، آلبوم «۱۰» با مجموعه آثار ۱۰ آهنگساز با صدای هفت خواننده به همت موسسه فرهنگی هنری «ساز و آواز» منتشر شده است.
