مطهر محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران در واکنش به ادعای برخی رسانه‌ها مبنی بر اینکه شهرداری می‌خواهد اتوبوس‌های دست دوم جام جهانی را خریداری کند، گفت: شهرداری تهران اتوبوس دست دوم نمی‌خرد؛ بلکه از بخش خصوصی خرید خدمت می‌کند و ما نمی‌دانیم که بخش خصوصی می‌خواهد اتوبوس‌های جام جهانی را بخرد و یا اتوبوس‌های آلمانی را.
وی با بیان اینکه تهران بر اساس طرح جامع حمل و نقل حداقل ۶۰۰۰ و حداکثر به ۸۰۰۰ اتوبوس احتیاج دارد و روزی که ما شهرداری تهران را تحویل گرفتیم تعداد اتوبوس‌ها تنها ۱۸۰۰ دستگاه بود که برخی از آنها نیز به دلیل فرسودگی و یا نیاز به تعمیرات در یک سال اخیر از چرخه خدمت رسانی خارج شدند، افزود: در حال حاضر ما ۴۲۰۰ اتوبوس کم داریم تا بتوانیم سرفاصله حرکت اتوبوس‌هایمان را کم کرده و از اتلاف وقت و معطلی شهروندان بکاهیم و تراکم و تجمع مردم در اتوبوس‌ها کم شود؛ اما جای سوال است که آیا ظرفیت کشور و بودجه شهرداری و دولت اجازه خرید و تامین ۴۲۰۰ دستگاه اتوبوس را می‌دهد؟ حتما نه. ما می‌توانیم حرف بزنیم و وعده بدهیم اما با اتکا به ظرفیت‌های فعلی این مهم رخ نمی‌دهد.
محمدخانی با بیان اینکه شهرداری در تلاش است که از مسیرهای مختلف و سطوح مختلف برای رفع مشکل اتوبوس در تهران اقدام کند، ادامه داد: اولویت اصلی شهرداری توسعه مترو است؛ اما تا تکمیل همه خطوط فعلی و ساخت خطوط جدید فاصله زیادی داریم پس مجبور هستیم تمرکزمان را بر روی اتوبوس بگذاریم و امیدواریم تا پایان سال ۱۰۰۰ دستگاه اتوبوس وارد چرخه حمل و نقل شود.
دست بخش خصوصی را برای خرید اتوبوس باز گذاشتیم
وی با بیان اینکه ما دست بخش خصوصی را باز گذاشتیم که برای خرید اتوبوس چه نو و یا دست دوم اقدام کند، گفت: خرید اتوبوس دست دوم توسط بخش خصوصی انجام می‌شود اما هر اتوبوسی وارد ناوگان نمی‌شود بلکه شاخص‌ها و استانداردهایی برای آن در نظر گرفته‌ایم و بر اساس آن اتوبوس دست دوم وارد ناوگان می‌شود.
به گفته محمدخانی، شهرداری تهران از زیر سنگ هم که شده اتوبوس با کیفیت برای مردم تامین می‌کند و دقت داشته باشید که شهرداری تهران اتوبوس دست دوم نمی‌خرد بلکه از بخش خصوصی خرید خدمت می‌کند.
ورود اتوبوس دست دوم بخشی از یک پازل بزرگ برای تامین اتوبوس تهران
سخنگوی شهرداری تهران افزود: ورود اتوبوس دست دوم بخشی از یک پازل بزرگ برای تامین اتوبوس تهران است؛ البته اولویت ما فعالیت اتوبوس دست دوم نیست؛ اما تولید داخلی و تامین مالی اتوبوس نو سخت است. چرا که برای خرید یک اتوبوس نو تولید داخل باید پنج میلیارد تومان هزینه کنیم، در حالیکه یک اتوبوس دست دومی که ساخت کشور اروپایی است و کمتر از پنج سال فعالیت کرده و تمام استانداردهای محیط زیستی و ایمنی را پاس می‌کند تنها یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان قیمت دارد و بخش خصوصی متعهد شده که این اتوبوس‌های دست دوم پنج تا ۱۰ سال فعالیت می‌کنند و حالا وقتی ما به اتوبوس احتیاج داریم و قیمت آن پایین و کارایی آن بالا است و بخش خصوصی نیز کارکرد آن را تضمین می‌کند چرا خرید خدمت نکنیم؟
