بهنام عزیز زاده با بیان اینکه حدود ۶۰ درصد ظرفیت تولید کاشی و سرامیک فعال است، گفت: علت این وضعیت این است که کشش بازار کاهش پیدا کرده است. سال ۱۳۹۰ بیشترین تولید در این بخش، معادل حدود ۵۱۰ میلیون متر مربع انجام می‌شد که ظرفیت به میزان تولید نزدیک بود.
به گفته وی در حال حاضر تولید سالانه حدود ۴۵۰ میلیون متر مربع است که حدود ۱۸۰ میلیون از آن صادر می‌شود. مصرف داخلی در ایران حدود ۲۰۰ میلیون متر مربع و مابه‌التفاوت در انبارها و شبکه توزیع است.
عزیز زاده با بیان اینکه اگر رکود نباشد و ساخت و ساز رونق بگیرد، تولید افزایش می‌یابد، تصریح کرد: اگر امروز نمی‌توان از همه ظرفیت ۷۲۰ میلیون متر مربعی تولید استفاده کرد، علت آن ضعیف بودن کشش بازار داخلی است.
سهم ناچیز ایران از بازار روسیه
رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان کاشی و سرامیک ایران درباره ظرفیت صادرات کاشی و سرامیک به روسیه نیز گفت: روسیه سالانه ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون متر مربع کاشی و سرامیک وارد می‌کند. اما سهم ایران از این بازار کمتر از یک میلیون متر مربع است که این سهم باید احیا شود.
به گفته وی روسیه بیشتر از ایتالیا سرامیک وارد می‌کند. از طرف دیگر به دلیل مشکلات نقل و انتقال مالی شرکت‌های ایرانی نتوانستند حضور خود را در این کشور گسترش دهند. علت دیگر این وضعیت هم دشواری ورود به شبکه توزیع روسیه است. چراکه روسیه مثل عراق نیست که تجار خودشان برای خرید کالا به ایران بیایند و از طرف دیگر با توجه به تعرفه‌های گمرکی روسیه، در صورت داشتن تعرفه ترجیحی راحت‌تر می‌توان وارد بازار روسیه شد.
رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان کاشی و سرامیک ایران با بیان اینکه همواره خواسته اصلی تولیدکنندگان داشتن تعرفه ترجیحی با روسیه بوده، تصریح کرد: اما این موضوع در دیپلماسی اقتصادی شکل نگرفته است. فقط در مواردی تهاتر با روسیه انجام شده است.
وی افزود: قرارداد اوراسیا می‌تواند تجارت خارجی را تسریع کند، هرچند که سهم ایران در شانگهای عدد قابل توجهی نیست. ایران در صنعت کاشی و سرامیک سهم قابل توجهی از بازار روسیه به عنوان شریک سیاسی، ندارد و خواست تولیدکنندگان تسهیل و تسریع مسیر تجاری، به ویژه از طریق تعرفه ترجیحی، تسهیل مراودات تجاری به لحاظ گمرکی و تعرفه‌ای و همچنین به لحاظ مسائل مالی است.
