صحبت از بزرگراه رسالت است، یکی از قدیمی‌ترین بزرگراه‌های تهران که بعد از انقلاب اسلامی با توسعه آن به یک بزرگراه کامل شرقی -غربی تبدیل شد و اسمش را بزرگراه رسالت گذاشتند.
بزرگراه رسالت در گذشته از نام‌های متفاوتی برخوردار بوده است. بزرگراه داریوش، بزرگراه سیدخندان و بزرگراه سپهبد فرسیو، اما بعد از انقلاب همه این بخش‌ها «رسالت» نامیده شد.
این بزرگراه که در سال‌های اخیر با تغییر نام بخش‌هایی از آن به سه قسمت رسالت، حکیم و علامه جعفری و سردار سلیمانی نامگذاری شده، از شرق تهران شروع می‌شود و تا غرب ادامه پیدا می‌کند.
آن بخش از این بزرگراه که رسالت نام داشت، از بزرگراه کردستان در غرب یوسف‌آباد تا جاده دماوند، روبروی پارک جنگلی سرخ حصار کشیده شده بود.
بعد از شهادت سردار سلیمانی، شورای اسلامی شهر تهران با تصویب یک طرح دو فوریتی، قسمت شرقی بزرگراه رسالت حدفاصل بزرگراه کردستان تا بزرگراه شهید یاسینی را به نام این شهید تغییر نام داد.
گفته می‌شود یکی از طولانی‌ترین مسیرهای شرقی - غربی تهران، بزرگراه رسالت است. این بزرگراه پس از تکمیل، شرق تهران را از خیابان دماوند به غربی‌ترین نقطه تهران در محدوده شهرک راه آهن متصل می‌کند. بخشی از بزرگراه در غرب (حد فاصل استادیوم آزادی تا بزرگراه کردستان) و بخشی دیگر در شرق (از خیابان دماوند تا میدان آفریقا) قبلا اجرا شده و تحت بهره‌برداری بود. حد فاصل میدان آفریقا و بزرگراه کردستان در چارچوب دو پروژه انجام شد. مهم‌ترین و پرهزینه‌ترین بخش این بزرگراه از میدان آفریقا تا قبل از بزرگراه کردستان است که تحت عنوان پروژه تونل رسالت اجرایی شد و در تیر ماه ۱۳۸۵ مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این پروژه یکی از مهم‌ترین پروژه‌های فنی - شهرسازی پایتخت است.
طول تقریبی بزرگراه رسالت ۱۲ کیلومتر است که نزدیک به ۱۴۰۰ متر آن تونل است و از زیر زمین می‌گذرد.
بزرگراه رسالت تا سال ۶۹ از خیابان دماوند شروع می‌شد و به بزرگراه جهان‌کودک (آفریقا) می‌رسید. تا سال ۷۱ توسعه بزرگراه رسالت تنها تا مسیر پیش‌بینی‌شده برای سال ۶۰ طرح سوفرتو بود. سوفرتو یک شرکت مهندسی مشاور فرانسوی بود که در سال ۱۹۶۱ توسط سازمان حمل ونقل پاریس تأسیس شد که در برنامه‌ریزی شهری مونترال، مکزیکوسیتی، سانتیاگو و تهران نقش داشت. توسعه بزرگراه رسالت براساس طرح توسعه حمل‌ونقلی سوفرتو یک دهه عقب مانده بود. در سال ۶۹ مطالعات اولیه برای توسعه بزرگراه رسالت آغاز شد. مطالعه برای ساخت بزرگراه رسالت در غرب اما همزمان با طراحی تونل در منطقه مرکزی براساس طرح سوفرتو شروع شد.
در سال ۷۱ طرح احداث بزرگراه رسالت از بزرگراه شیخ‌فضل‌الله‌نوری مورد مطالعه قرار گرفت. براساس طرح ذکرشده این بزرگراه از شرق استادیوم آزادی شروع می‌شد و تقریبا به موازات آزادراه شمال عباس‌آباد (بزرگراه شهید همت فعلی) به سمت شرق ادامه داشت و در نهایت به آزادراه سرخ‌حصار در شرق تهران می‌رسید. طول این بزرگراه هم حدود ۲۶کیلومتر برآورد شده بود و درصورت احداث با توجه به کمبود مسیرهای پیوسته شرقی و غربی در شهر تهران، بزرگراه رسالت در شبکه ارتباطی از اهمیت خاصی برخوردار می‌شد.
تا سال ۷۱ بزرگراه رسالت در حد فاصل آفریقا - جاده دماوند ساخته شده بود و ترافیک زیادی داشت. نخستین گام برای اتصال بزرگراه رسالت به غرب، عبور از منطقه مسکونی آفریقا، گاندی، ولیعصر، یوسف‌آباد و تپه‌های مشرف به بزرگراه کردستان بود. در سال ۶۷ برای نخستین‌بار طرح ساخت تونل رسالت برای اتصال دو بخش غربی و شرقی بزرگراه رسالت مطرح شد. ماجرای تونل نهایتا در تیرماه سال ۸۵ به نتیجه رسید و این بزرگراه پس از گذشته تقریبا ۳۵ سال به بهره‌برداری کامل رسید.
بزرگراه رسالت در مسیر خود با بزرگراه‌های کردستان، آفریقا، مدرس، حقانی، صیاد شیرازی، امام علی (ع) و باقری، بلوارهای شاهد، حجربن عدی، آیت، هنگام و خیابان‌های دکتر شریعتی، سهروردی، استاد حسن بنا، دردشت، سمنگان و دماوند دارای تقاطع‌های همسطح یا ناهمسطح است.
کاربری بزرگراه رسالت تجاری - اداری است و یکی از پر رفت و آمدترین گذرگاه‌های تهران است.
