علی صالح‌آبادی در همایش ملی اولین برنامه گام دوم انقلاب؛ ضرورت تغییر ریل سیاست‌گذاری کشور در برنامه هفتم توسعه که به همت مرکز پژوهش‌ها برگزار شد، اظهار کرد: اهمیت برنامه‌های توسعه بالادست از این بابت است که کشور در چند سال آینده بر چه مبنایی اداره خواهد شد، لذا سیاست‌های برنامه توسعه جهت‌گیری‌های کشور را مشخص می‌کند. هرچه جهت‌گیری‌ها واقع‌بینانه و دقیق‌تر و با قابلیت اجرایی باشد طبیعتا کشور در مسیر درست خود می‌تواند حرکت کند.
وی یادآور شد: با نگاه به برنامه‌های توسعه قبلی و آمارها و ارقام این موضوع مشخص می‌شود که آنچه که به عنوان اهداف در برنامه‌های توسعه آمده با آنچه محقق شده فاصله معناداری دارد، از این‌رو آسیب‌شناسی از برنامه‌های توسعه و عدم تحقق آن ضروری است. نمی‌توان در برنامه‌های توسعه آرمان‌ها و آرزوها را آورد اما الزامات رسیدن به اهداف و برنامه‌ها را درست پیش‌بینی نکرد طبیعتا در چنین شرایطی نمی‌توان به اهداف رسید.
رئیس کل بانک مرکزی با تاکید بر این‌که باید مرکز پژوهش‌ها آسیب‌شناسی دقیقی از علت عدم تحقق اهداف در برنامه‌های توسعه داشته باشد، اظهار کرد: یک خطای بسیار مهم در تدوین برنامه آن است که برخی اوقات دستگاه‌ها یکسری خلأ‌های قانونی خود را در برنامه توسعه می‌آورند و این تبدیل به یک رویه شده است.
وی با بیان این‌که در برنامه توسعه هم باید به بایدها و هم نبایدها توجه کرد، گفت: موضوع محدودیت منابع مالی هم باید مورد توجه جدی قرار گیرد، متاسفانه نگاه تامین مالی عمدتا به بانک‌ها است بدین معنا که بانک‌ها موظفند برای تامین مالی تسهیلات بانکی بدهند باید این نگاه فراتر رفته و به دنبال تامین مالی از بازار سرمایه و منابع مالی خارجی هم باشیم و کاری کنیم که منابع مردمی هم به سمت فعالیت‌های اقتصادی رود. باید نگاه جدیدی به نظام تامین مالی در برنامه هفتم توسعه داشت.
صالح آبادی اصلاح نظام بانکی را هم لازم خواند و گفت: باید یکسری روابط در نظام بانکی اعم از اصلاح رابطه دولت با بانک مرکزی و نظام بانکی، اصلاح رابطه بانک مرکزی و بانک‌ها و اصلاح رابطه بانک‌ها با مشتریان صورت گیرد. اینها یعنی نیاز به اصلاحات اساسی در نظام بانکی داریم که باید رخ دهد. همه دستگاه‌های کشور در کنار هم باشند و کمک کنند که اصلاحات انجام شود.
رئیس کل بانک مرکزی در پایان ابراز امیدواری کرد که برنامه هفتم بتواند قدم‌های موثری را برداشته و برنامه‌ای واقع‌بینانه، دست یافتنی و به دور از آرمان‌ها و آرزوها باشد.
