به نقل از اسپیس، ماه تنها ۲۳۸ هزار و ۹۰۰ مایل(۳۸۴ هزار و ۵۰۰ کیلومتر) از زمین فاصله دارد که در مقیاس منظومه شمسی بسیار فاصله کمی است. ماموریت‌های سرنشین‌دار آپولو ناسا این سفر را تنها در سه روز انجام دادند. پس چرا کپستون بیش از چهار ماه در راه خواهد بود؟
همه چیز به موشک حامل آن برمی‌گردد. فضاپیمای آپولو بر فراز موشک عظیم ناسا یعنی Saturn V به فضا پرتاب شد، که قدرتمندترین موشکی است که تا به حال به فضا پرواز کرده است. البته باید خاطرنشان کرد که موشک بزرگ سامانه پرتاب فضایی ناسا(SLS) و موشک استارشیپ(Starship) شرکت اسپیس‌ایکس(SpaceX) به زودی می‌توانند جای آن را بگیرند. در مقابل، کپستون با اندازه‌ای مشابه یک مایکروویو، بر روی موشک الکترون ۵۹ فوتی(۱۸ متری) به فضا پرتاب شد که برای ارسال ماهواره‌های کوچک به مدار زمین طراحی شده است.
بنابراین، تیم کپستون باید خلاقیت به خرج می‌دادند و مسیری بسیار مقرون به صرفه‌تر را برای سفر به نزدیکترین همسایه زمین انتخاب می‌کردند. این مسیر که با عنوان "مسیر انتقال به ماه بالستیک"(BLT) شناخته می‌شود، کاملاً مداری و زمان‌بر است.
نمایندگان شرکت Advanced Space در کلرادو که ماموریت کپستون را تحت قراردادی با ناسا انجام می‌دهند نوشتند: مسیرهای بالستیک انتقال به ماه نوعی مسیر انتقالی هستند که نیاز به انرژی کمی دارند و در آنها، فضاپیما به فاصله یک تا دو میلیون کیلومتری از زمین پرتاب می‌شود و سپس با شعاع حضیض بزرگ‌تر و مدار زمین مرکزی متفاوت به سمت زمین باز می‌گردد.
آنها افزودند: هنگامی که این مسیر با هندسه مناسب طراحی می‌شود، می‌توان حضیض را مطابق با مدار ماه انتخاب کرد و فضاپیما را به مجاورت ماه رساند.
