آنچه در بالا آمد حدس و گمان یا گفته و ادعای ضد انقلاب یا مخالفان نظام نیست، گفته‌های آقای دکتر علیرضا زالی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی متخصص جراحی مغز و اعصاب و فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلان‌شهر تهران است. اگر سوابق علمی و اجرائی آقای دکتر زالی را در فضای مجازی جست‌وجو کنیم حداقل با ۱۱ کتاب و ۲۵ مقاله فارسی و ۲۵ مقاله انگلیسی و استادی دانشگاه باید به درددل او گوش داد. وقتی می‌گوید ... کمک‌های جهانی و پزشکان بدون مرز را از فرودگاه برگرداندیم؛ درحالیکه از کرونا هیچ اطلاعاتی نداشتیم... این‌قدر صداقت دارد که از فعل جمع استفاده کند و بار گناه را به گردن این و آن نیندازد و بگوید پزشکان را از فرودگاه –برگرداندیم- و درمورد کرونا بگوید -هیچ اطلاعاتی نداشتیم.... تا جایی که اعلام کند- ۷۳۰ میلیون یورو خرج رمدسیویر کردیم؛ درحالیکه در واقع ایشان نقشی در تجارت کرونایی نداشت و ندارد که بگوید -این پول را باید خرج واکسن می‌کردیم.
فقط پنج روز ذخیره واکسن داریم. قصه پرغصه کرونا و اطلاعاتی که به‌اصطلاح متخصصان این رشته به مسئولان کشور دادند و اطلاعات آنان نادرست بود و با تأسف در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی مسئولان مؤثر واقع شد و خروجی آن هزینه‌کرد ۷۳۰ میلیون یورو و به بهانه گرانی واکسن خارجی در زمانه‌ای که هر لحظه آن ارزش داشت و باید جلوی گسترش ویروس کرونا را بگیریم، چند شرکت را درگیر ساخت واکسن کردیم که درنهایت خروجی آن به ضرر خزانه تمام شد و به جای واکسیناسیون که مانع از گسترش ویروس بشود، اجازه دادیم ویروس به‌اصطلاح منحوس وارد جامعه بشود و آن زمان درصدد درمان بیماران کرونایی برآمدیم که به گفته آقای دکتر زالی، هزینه دارو‌های کرونا چند برابر واکسن شد و اجازه خرید واکسن را هم ندادیم؛ چون فکر می‌کردند گران است.... جالب است این متخصصانی که دوهزارو ۵۰۰ نفرشان نامه به مسئولان می‌نویسند کاری کردند که ... کمک‌های جهانی و پزشکان بدون مرز را از فرودگاه برگرداندیم.
جدای از گفته‌های آقای دکتر زالی می‌دانیم که بنا به توصیه همین متخصصان نامه‌نویس به بزرگان و مسئولان، واکسن‌هایی که مجانی به ایران ارسال شده بود، همانند پزشکان بدون مرز به آنها اجازه ورود ندادیم؛ درحالیکه مجانی بودند و می‌شد در اوایل ورود ویروس کرونا عده‌ای از افراد در معرض خطر را واکسینه کرد. با تأسف به جای این دوراندیشی به گفته آقای دکتر زالی، وقتی کارشناسان سازمان جهانی بهداشت به ایران آمدند، به جای مشورت با آنها، مدام از آنها خواستیم در رسانه‌ها از نظام سلامت ایران تعریف کنند و تأسف‌بار اینکه آمار‌های مرگومیر را از سازمان جهانی بهداشت هم پنهان کردیم. ویروس کرونا بلای آسمانی‌ای بود که کل کره زمین را در بر گرفت. کشور‌هایی توانستند چتر سلامت خود را در مقابل این بلای نازل‌شده بر سر مردم بگسترانند و بعد از کشف یا ساخت واکسن کرونا درصدد واکسیناسیون عمومی برآمدند و با طبقه‌بندی افراد در معرض خطر دیگر افرادی را که در مقابل ویروس می‌توانستند مقاومت کنند، ایمن‌سازی کردند؛ درحالیکه به گفته آقای مسعود خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی، در فروردین‌ماه امسال، وزارت بهداشت مانع واردات شش میلیون دوز واکسن کرونا شد.... با اندکی جست‌وجو در فضای مجازی افراد بالای ۶۵ سال در کشور پنج میلیون نفر هستند؛ یعنی اگر همین شش میلیون واکسن در فروردین ماه وارد کشور می‌شد که مقدمات ورود آن به گفته رئیس اتاق بازرگانی فراهم شده بود که وزارت بهداشت مانع از ورود آن شد، همه افراد بالای ۶۵ سال در یک نوبت واکسینه می‌شدند و با یک میلیون دوز باقی‌مانده به دیگر گروه‌های هدف واکسن می‌رسید.
درست زمانی مانع از ورود شش میلیون دوز واکسن کرونا به کشور شدیم که مدتی قبل برابر اعلام روابط‌عمومی سازمان نظام پزشکی، آقای محمدرضا ظفرقندی، رئیس کل سازمان نطام پزشکی، به همراه آقای مصطفی معین رئیس شورای عالی و عباس آقازاده مسرور رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی و نیز آقای ایرج فاضل رئیس مجمع انجمن‌های علمی گروه پزشکی ایران در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور وقت آقای حسن روحانی اعلام کردند: ... همان‌طور که استحضار دارید، امروز مقوله حوزه سلامت در جهان، مواجهه صحیح و علمی مدیران در مقابل همه‌گیری بیماری کرونا و تنها راه غلبه و قطع زنجیره این بیماری مهلک که هر روز جان انسان‌های زیادی را تهدید می‌کند، تأمین سریع و استفاده از واکسن مناسب و مؤثر بر‌اساس اولویت‌های تعیین‌شده است و صراحتا اعلام می‌کنند جناب آقای رئیس‌جمهور، امروز اولویت تهیه و خرید واکسن نیازی حیاتی و ضروری است که باید صرفا بر‌اساس نگرشی علمی و بر‌اساس مصالح ملی و فارغ از مسائل سیاسی به آن پرداخته شود و در کوتاه‌ترین زمان ممکن در اختیار مردم و اقشار آسیب‌پذیر و گروه‌های پرخطر کادر خدوم و فداکار درمان قرار گیرد.
نامه نوشتید که واکسن‌های MRNA می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری به جای بگذارد و در متن طولانی نامه آمده است. واکسن‌های نسل جدید یعنی واکسن‌های ژنتیکی (مانند واکسن MRNA تولید شرکت فایزر، مدرنا و...) می‌توانند عوارض ناشناخته و گاه جبران‌ناپذیری به جای بگذارد، هنوز نمی‌توان از احتمال ایجاد عوارض جانبی بلندمدت مانند ایجاد تغییرات اپی‌ژنتیکی در سلول‌های بدن انسان توسط آنها مطمئن بوده و در بازی با کلمات می‌نویسند... آیا منطقی است از کسانی که دارو‌های ضروری مورد نیاز بیماران کشور (مانند بیماران پروانه‌ای، بیماران سرطانی و...) را به بهانه‌های تحریم ظالمانه، از ملت ایران دریغ کرده‌اند و حالا به ناگهان دلسوز مردم ما شده‌اند، واکسن به صورت هدیه و خیریه دریافت شود و در نهایت درخواست می‌کنند از حضرت‌عالی انتظار می‌رود علاوه بر اعلام ممنوعیت ورود واکسن از سه کشور آمریکا، انگلیس و فرانسه مراقبت بفرمایند که واکسن‌های تولیدی این کشور‌ها و هر‌گونه واکسن تولید‌شده از سوی مراکز غیر‌قابل اعتماد، به واسطه‌گری کشور ثالث نیز وارد کشور نشده و برخی واکسن‌های مربوط به ساز‌و‌کار کوواکس نیز که ماهیت مورد شبهه و مشکوک به ارتباط با جریانات کاملا مسئله‌دار بین‌المللی دارد، خریداری نشود. فاصله دو نامه، اولی از طرف حداقل سه مرجع علمی و شناسنامه‌دار و دومی ظاهرا از طرف دوهزارو ۵۰۰ پزشک که تنها نام ۱۹۲ پزشک در ذیل نامه آمده! تنها سه روز است.
به آمار تلفات کرونا در کشور می‌پردازم. از اسفند ۹۸ تا دی‌ماه ۹۹ یعنی به مدت ۱۰ ماه، ویروس کرونا در کشور به مرگ و میر مردم پرداخت. جمعا ۵۶هزار‌و صد نفر بر اثر کرونا به علت احراز این خطرات در عدم خرید واکسن جان خود را از دست دادند؛ اما از ۲۰ دی‌ماه ۹۹ تا ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۰ به مدت هفت ماه تعداد مرگومیر کشورمان به آمار ۹۴ هزار نفر جان‌باخته نزدیک شد؛ درحالیکه تعداد مبتلایان هم که تا ۲۰ تیر ماه ۹۹ به یک‌میلیون‌و ۲۸۰ هزار نفر رسیده بود و با سرعت‌یافتن گسترش ویروس کرونا تا ۱۷ مرداد ماه ۱۴۰۰ بیش از چهار‌میلیون‌و ۱۶۰ هزار نفر به کرونا مبتلا شدند. حال پرسش این است که هزینه واردات واکسن کرونا و تزریق آن به گروه‌های سنی هدف گران‌تر تمام می‌شد یا هزینه درمان بیش از چهار میلیون نفری که به کرونا مبتلا شدند و بار مالی فراوانی بر دوش خانواده‌ها قرار گرفت.
در این مدت دارو‌هایی به‌عنوان درمانگر معرفی شد که به‌مراتب گران‌تر از قیمت واکسن بود. خانم دکتر سیماسادات لاری، سخنگوی وزارت بهداشت، در هشتم اردیبهشت ماه سال جاری اعلام کرده که سازمان بیمه سلامت تا این تاریخ دو هزار میلیارد تومان در بخش‌های بستری سرپایی و دارویی برای بیماران مبتلا به کرونا هزینه کرده است و هر بیمار مبتلا به کرونا بین ۵/۶ تا ۸ میلیون تومان در بخش دولتی هزینه دارد که ۹۰ در صد آن در بخش بستری توسط بیمه پرداخت می‌شود. جالب است بدانیم درحالیکه در کشور حدود هفت میلیون دوز واکسن کرونا تزریق شده است که بر‌اساس ارز چهار‌هزارو ۲۰۰ تومانی و میانگین قیمت ۱۰ دلار به ازای هر دوز، ۶۸ میلیون دلار یا ۳۰۰ میلیارد تومان برای دولت هزینه برداشته است؛ درحالیکه دیدیم به گفته سخنگوی وزارت بهداشت تنها با بیمه تکمیلی سلامت بیش از دو هزار میلیارد تومان برای درمان، بستری و تأمین داروی بیماران کرونایی هزینه شده است.
به یک رقم از اقلام دارویی مورد نیاز بیماران کرونایی توجه کنید – هر فرد بیمار به تزریق پنج تا شش دوز رمدسیویر نیاز دارد که هزینه‌ای بالغ بر چهار‌میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان در بر خواهد داشت که بخش کوچکی از هزینه‌های درمان بیمار بد‌حال کرونایی است؛ اما قصه بیمارستان خصوصی دردناک‌تر است که از شبی دو میلیون تومان تا شبی پنج میلیون تومان شروع و در زمان ورود چند ده میلیون تومان باید برای پذیرش پرداخت شود و جالب است در بیمارستان‌های خصوصی نسخه‌هایی پیچیده می‌شود مانند آمپول‌هایی که در داروخانه بیمارستان هر‌کدام تا ۳۰ میلیون تومان قیمت داشته که عمدتا مؤثر هم نبوده است.
حال پرسش این است، کسانی که درمان را به جای واکسیناسیون پیشنهاد دادند و نگاه مسئولان را از واکسیناسیون به درمان بیمار درحالیکه هنوز درمانی برای این ویروس کشف نشده، تغییر دادند، جواب مردم و مسئولان که هیچ، جواب وجدان خود را چه می‌دهند که مردم ایران را در منطقه در آخر صف واکسیناسیون قرار دادند و بعد از مرگومیر فراوان و ابتلای میلیون‌ها نفر به ویروس کرونا و تعطیلی بی‌حاصل گاه‌به‌گاه کشور و هزینه سرسام‌آور دو هزار میلیارد‌تومانی بیمه سلامت و هزینه چند ده برابری بیماران بستری در بیمارستان‌های خصوصی و قرمزشدن کل نقشه کشور و تلفات فعلا رسمی بالای ۵۰۰ نفر در هر روز را چه کسی پاسخ‌گوست؟
در تاریخ خواهد ماند که مسئولان بهداشت کشور در اوج گسترش ویروس کرونا مانع از ورود واکسن به کشور شدند و آمار غلط به سازمان بهداشت جهانی دادند و با نگاه قهقرایی به واکسیناسیون اجازه دادند کل کشور درگیر قاتل زنجیره‌ای ویروس کرونا بشود و زمانی که رشته امور از دست همه در رفت، به گوشه عافیت خزیدند و انگار نه انگار که مسئولیت مستقیم وضع موجود بر گردن آنانی است که آگاهانه می‌دانستند کرونا درمان ندارد و تنها راه مبارزه با آن واکسیناسیون عمومی است.
منبع: شرق
