اولین ایراد به وزارت بهداشت و درمان است که علی‌رغم دستور اکید رییس‌جمهور و نیز قول‌های قبلی، شفافیت گیرندگان واکسن را عملی نکرده است. خیلی روشن باید هر کسی که واکسن دریافت می‌کند مشخصات لازم، شامل سن و جنسیت و حرفه و کد ملی او و سایر توضیحات در سایتی درج شود و هر لحظه معلوم شود که چه تعداد واکسن به کجا‌ها ارسال شده و چه کسانی در چه تاریخی دوز اول یا دوم خود را دریافت کرده‌اند. اگر چنین باشد طبعا کسی نمی‌تواند با اسم و رسم شناخته شده و کد ملی، خود را پاکبان جا زده و واکسن بزند در حالی که مدیر است.
نکته مهم‌تر فرآیند تعیین افرادی است که واکسن دریافت می‌کنند. در واقع تعیین پاکبان بودن یا نبودن افراد به عهده وزارت بهداشت نیست، فرآیند مناسبی برای این کار باید تعریف شود، مثلا افراد پاکبان با امضای بالاترین مقام شهری معرفی شوند. حال اگر کسی در این لیست بود که پاکبان نباشد، مسوولیت آن به عهده اداره بهداشت نیست، بلکه به عهده معرفی‌کننده است. به علاوه باید جریمه و مجازات اقدامات اشتباه نیز معین شود. مثلا تعلیق از کار، همراه با مجازات نقدی و... اتفاقا در همین ماجرا معلوم نیست که گردش کار چگونه بوده است؟ باید فرآیند معرفی را ارزیابی کرد و دید در کدام مرحله تخلف صورت گرفته است.
نکته دوم که برای ناظر بیرونی مهم است، اقدام عجیب مدیریت شهرداری در انجام این تخلف و بدتر از آن توجیهات بعدی است که اظهار کردند. چرا این اقدام عجیب است؟ نه به این علت که مصداق بی‌عدالتی و سوءاستفاده است. رفتار‌های مشابه زیادی می‌شود و این چیز چندان عجیبی نیست.
عجیبی ماجرا در این است که مدیریت شهرداری آبادان چگونه متوجه نشده که این کار به سرعت برملا می‌شود و منجر به آبروریزی خواهد شد؟ بسیاری از افرادی که از موقعیت شغلی خود سوءاستفاده می‌کنند به نحوی انجام می‌دهند که کسی متوجه نشود یا توجیه مناسبی پیدا می‌کنند.
این کار معلوم بود که به سرعت افشا خواهد شد و هیچ راهی برای توجیه آن وجود ندارد. با این حال آقای شهردار به خود زحمت نداد تا با کسانی مشورت کند که چگونه این تخلف آشکار را حل کند که زیان آن کمتر باشد. در نتیجه ویدیویی پر کرد که حرف‌های آن نیز عجیب و غریب است. گویی که پاکبانان را مجبور به زدن واکسن کرده‌اند و آنان هم گفته‌اند اول خودتان بزنید! مگر اختیار توزیع واکسن در دست شهرداری بوده است؟ به نظرم مشکل مهم‌تر در درک و فهم مدیریت آن شهرداری است که چگونه متوجه عواقب چنین رفتار وگفتاری نمی‌شود.
به طور قطع این افراد آن اندازه عقل و درایت دارند که در شرایط متعارف، گاف‌هایی تا این حد را مرتکب نشوند. ولی چرا چنین می‌کنند؟ پاسخ را باید در وضعیت فضای عمومی و مدیریتی جست‌وجو کرد که در آن نفس می‌کشند. این فضاست که مدیران را به چنین روزی می‌اندازد که از درک بدیهیات عاجز می‌شوند و توجهی به اثرات شبکه‌های مجازی در انتشار اخبار و... نمی‌کنند. به نظر بنده این مهم‌ترین نکته‌ای است که در این رفتار باید مورد توجه قرار گیرد. از ویروس کرونا بدتر، شیوع و همه‌گیر شدن ویروس تبعیض است که باید برای واکسن آن فکری کرد. نکته پایانی رسیدگی عادلانه و شفاف به این رویداد است که باید سریع انجام شود.
منبع: اعتماد
