«یک جامعه برای آنکه بتواند بر مشکلات خود غلبه کند و مسیرهای توسعه و پیشرفت را بپیماید تا به آرزوها و آرمان‌های خود دست یابد، به روح توانستن، موفق شدن و به آدم‌های بزرگ نیاز دارد؛ به قهرمانانی که موفقیت تولید کنند، جان آفرینشگر داشته باشند تا در کنار ایشان، دیگر افراد جامعه مغرورانه حس «توانستن» و «بزرگی» را به چنگ آورند.
رومن رولان، نویسنده شهیر فرانسوی در جایی می‌گوید من به کسانی عنوان قهرمان می‌دهم که قلب بزرگی داشته باشند. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هم در زمره این قهرمانان با قلب بزرگ بود. او قلب بزرگ انقلاب بود که اندیشه‌ای سترگ داشت و بزرگی و اقتدار را برای ملت ایران از مسیر دینداری عقلانی، سیاست‌ورزی میانه‌رو و مشارکت اجتماعی همه ایرانیان در سازندگی این سرزمین طلب می‌کرد.
او سختکوش بود و برای ایران اسلامی نیز آرزوی آبادانی، رفاه و اقتدار و پیشرفت داشت. آیت‌الله رفسنجانی که دارای اندیشه‌ای بزرگ بود، بزرگی و اقتدار را برای ملت ایران از مسیر دینداری عقلانی، سیاست‌ورزی میانه‌رو و مشارکت اجتماعی همه ایرانیان در سازندگی این سرزمین طلب می‌کرد.
بازخوانی ایده‌های بزرگ و پاسداشت قلب‌های سترگ، نیاز حرکت یک جامعه است.»
