حسین شریعتمداری نوشت: چند سال قبل درپی آن بودم که نکته‌ای را با یکی از عالمان بزرگ دینی در میان بگذارم و خطری را که احساس می‌کردم در کمین است به محضر ایشان یادآوری کنم. اما، هشدار از جانب این حقیر به فقیهی وارسته و عالمی برجسته شرط ادب نبود. در این اندیشه بودم که به لطف خدای مهربان داستانی به ذهنم خطور کرد. آن داستان را مقدمه یادداشتی کردم که امروز در بیان نکته دیگری از همان دست تکرارش می‌کنم؛
«در سوره مبارکه «نمل» به ماجرای هُدهُد و خبری که برای حضرت سلیمان (ع) آورده بود، اشاره شده است. در کلام خدا آمده است که وقتی سلیمان (ع) در میان پرندگانی که با او بودند، هدهد را ندید، برآشفت و گفت: «مَا لِیَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ کَانَ مِنَ الْغَائِبِینَ- هدهد کجاست که نمی‌بینمش؟ آیا از غیبت‌کنندگان است»؟ اما انتظارش به درازا نکشید که هدهد از راه رسید و گفت: «أَحَطْتُ بِما لَمْ تُحِطْ بِهِ وَ جِئْتُکَ مِنْ سَبَاءٍ بِنَبَاءٍ یَقِین- از چیزى آگاهى یافته‌ام که تو از آن آگاه نشده‌اى و براى تو از «سبا» گزارشى مهم و درست آورده‌ام». هدهد فقط یک پرنده بود و بدیهی است که جایگاه و منزلتش با سلیمان نبی علیه‌السلام حتی قابل مقایسه هم نبود. اما، برای سلیمان از «سبا» خبری آورده بود که سلیمان را با آن همه شوکت به آن دسترسی نبود». نگارنده نیز به اقتضای نوع کارم، در جریان مسائلی قرار می‌گیرم و نکاتی را می‌بینم که بعید نیست از نگاه برخی از بزرگان پنهان مانده باشد. مسائلی از این نوع، نه افرادی نظیر نگارنده را به بزرگی می‌رساند و نه از بزرگی بزرگان می‌کاهد؛ و اما.
روز ۲۳ شهریور ماه، حضرت آیت‌الله سیستانی یکی از مراجع عالیقدر و فرهیخته شیعیان، خانم «جینین هینیس پلاسخارت» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق را در دفتر خود به حضور پذیرفتند و مواضع ارزشمند خویش در امور عراق را که حاکی از نگاه عالمانه و گره‌گشای معظم‌له درباره مسائل جاری عراق بود با ایشان در میان گذاشتند. تاکید بر شفافیت و سلامت انتخابات پارلمانی پیش‌روی، ضرورت مبارزه جدی با فساد، اجتناب از گزیده‌گرایی و تبعیض، مجازات عادلانه مفسدان در هر جایگاهی که قرار دارند، اعمال حاکمیت دولت و پرهیز از ایجاد قلمرو‌ها و مناطقی تحت عناوین مختلف و خارج از قوانین جاری کشور، مجازات عوامل ترور‌های اخیر و...
حضرت آیت‌الله سیستانی (دام عزّه) در این دیدار از نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل خواستند که انتخابات پارلمانی عراق تحت نظارت نمایندگانی از سازمان ملل متحد انجام پذیرد! که با عرض پوزش باید به محضر ایشان عرضه داشت این درخواست اولاً؛ دون شأن و جایگاه برجسته و قابل احترام حضرت آیت‌الله سیستانی است. در واقع این سازمان ملل است که برای توجیه صلاحیت خود به تائید حضرت ایشان نیاز دارد و ثانیاً؛ با جایگاه و منزلت عراق به عنوان یک کشور مستقل که استقلال و آزادگی خود را با ایثار‌ها، از خودگذشتگی‌ها، خون‌دادن‌ها و خون‌دل خوردن‌های مردم شریف و مخصوصاً جوانان غیور آن سرزمین مقدس به دست آورده است، همخوانی ندارد. دعوت از سازمان ملل برای نظارت بر انتخابات یک کشور، اعلام ورشکستگی آن کشور، بدبینی به ملت و خوشبینی به بیگانگان است و بدیهی است که این دو مقوله از ساحت‌قدسی حضرت آیت‌الله سیستانی مرجع عالیقدر جهان تشیع به دور است.
امروزه کمترین تردیدی وجود ندارد که سازمان ملل برخلاف آنچه ادعا می‌کند، نه فقط در جهت تامین صلح جهانی حرکت نمی‌کند بلکه به صورت یک اهرم فشار، در اختیار قدرت‌های زورگو، مخصوصاً آمریکا و متحدان غربی و عبری و عربی آن قرار دارد و تنها مروری گذرا بر عملکرد و مواضع این سازمان طی چند دهه اخیر به وضوح از این واقعیت تلخ حکایت می‌کند؛ سکوت سازمان ملل در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و حتی در مواردی تائید صریح این جنایات، نادیده گرفتن حمایت آشکار تسلیحاتی و مالی آمریکا و متحدانش از صدام در جنگ تحمیلی ۸ ساله، اشغال افغانستان و عراق از سوی آمریکا، کشتار مسلمانان در میانمار و کشمیر، چشم بستن بر جنایات عربستان در قتل‌عام زن و مرد و کودکان یمن و سکوت حمایتگرانه در قبال محاصره زمینی و دریایی و هوایی مردم مظلوم یمن و رها کردن آن‌ها در چنگ بیماری و گرسنگی و... تسلیح و تامین مالی تروریست‌های تکفیری توسط دولت‌های جنایتکار آمریکا و اروپا و عربستان و امارات و... همین سازمان ملل که حضرت آیت‌الله از نماینده آن خواستار نظارت بر انتخابات پارلمانی عراق شده‌اند، در مقابل فشار افکار عمومی مجبور شد دولت عربستان را در لیست جنایتکاران جنگی قرار بدهد، ولی بلافاصله بعد از آن که آل‌سعود سازمان ملل را به قطع کمک‌های مالی تهدید کرد، آقای دبیر کل با وقاحت و بی‌شرمی تمام، نظر خود را پس گرفت!
سازمان ملل از کنار جنایت ترامپ در ترور سرداران بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی و ابو‌مهدی مهندس که امنیت امروز مردم عراق و منطقه مدیون مجاهدت‌های آنان است، بی‌تفاوت عبور کرد و حال آنکه مطابق قوانین تعریف‌شده سازمان ملل باید آمریکا را تحت ماده ۴۲ فصل هفت منشور این سازمان قرار داده و مجازات می‌کردند و ده‌ها نمونه دیگر که در این مختصر نمی‌گنجد.
ما از بزرگانی، چون حضرت آیت‌الله سیستانی تفسیر آیه ۶۰ از سوره مبارکه نساء را شنیده و به گوش دل سپرده‌ایم که در آن خداوند متعال، مؤمنان را از پذیرش داوری طاغوت به شدت منع فرموده است؛ «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَحَاکَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ یَکْفُرُوا بِهِ».
نگارنده با شناخت اجمالی، ولی متقنی که از حضرت آیت‌الله سیستانی و هوشمندی آمیخته به حکمت معظم‌له دارد، به جد بر این باور است که در گزارش ملاقات ایشان با نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل اشتباهی رخ داده است و دفتر حضرت آیت‌الله در گزارش ملاقات بی‌دقتی کرده است و انتظار آن است که دفتر معظم‌له این بخش از گزارش ملاقات یاد‌شده را تصحیح کند، چرا که حضرت ایشان یکی از مراجع عالیقدر تشیع و متعلق به جهان اسلام هستند. این انتظار نیز در میان است که جسارت نگارنده را به حساب علاقه و احترامی که برای ایشان قائل هستم بنویسند... و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِین.
