وحید عباسیون با اشاره به عوامل محرک رشد بازار سرمایه‌اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین محرک‌ها در بازار، قیمت دلار نیمایی بود، چراکه دلار آزاد می‌تواند سیگنال برای آینده دلار نیمایی بدهد، اما آنچه شرکت‌های بورسی با آن سروکار داشته و فروش وتسعیر ارز با آن انجام میشود، دلار نیمایی است. در انتهای سال گذشته دلار نیمایی حدود ۸۰۰۰ تا ۸۵۰۰ تومان معامله می‌شد، این در حالی‌است که با توجه به رشد قیمت دلار آزاد در سال گذشته، دلار نیمایی به قیمت به بیش از ۱۱ هزار تومان رسید.
وی قانون رفع موانع تولید را دیگر محرک بازار دانست و گفت: در بودجه امسال به شرکت‌ها اجازه داده شد برای بهبود ساختار مالی، افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی بدهند که بتوانند محدودیت‌هایی را رفع کنند و بتوانند فعالیت خودشان را دوباره به روزهای خوب برگردانند.
این تحلیل‌گر بورسی افزود: شرکت‌های بورسی، دارایی‌های زیادی دارند که این دارایی‌ها بعضاً غیرمولد مانند زمین، ساختمان و املاک است که در قیمت بازار سهام دیده نشده بود به خصوص در گروه خودرویی و در بانک‌ها و بیمه‌ای‌ها این بحث بسیار نمود پیدا می‌کند.
نقدینگی جدید به بورس آمد
عباسیون نقدینگی را محرک سوم شاخص بورساعلام و بیان کرد: در پایان سال گذشته نقدینگی کشور حدود ۱۹۰۰ هزار میلیارد تومان بود. البته این آمار مربوط به خردادماه است و بانک مرکزی هنوز گزارش شهریور را ارائه نکرده، با این حال براساس آمار غیررسمی نقدینگیاکنون نزدیک به ۲ هزار و ۳۰۰ هزار میلیارد تومان است.
وی افزود: از سوی دیگر ارزش بازار بورس و فرابورس در ابتدای سال حدود ۴۰۰ هزار میلیارد تومان بود که پس از رشد نقدینگی، شاهد روند صعودی ۸۵ درصدی ارزش بازار بورس و فرابورس بودیم که اکنون در مجموع به حدود ۸۰۰ هزار میلیارد تومان رسیده و نشان از ورود نقدینگی به این بازار دارد.
تاثیر سهامداران جدید الورود در روند صعودی شاخص
عباسیون در پاسخ به این سوال که چرا بنیادی‌های بازار رشد چندانی نسبت به شاخص نداشته‌اند، گفت: اگر بخواهیم این چرایی رشد شرکت‌های بازار پایه‌ای را در مقایسه با بورس شرکت‌های بزرگ بورسی که از آن به عنوان شرکت‌های بنیادی نامبرده میشود بررسی کنیم، باید به ساختار سهامداری بازار سرمایه توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
وی افزود: شرکت‌های حقوقی، سرمایه‌گذاری، شرکت‌های سبدگردان، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و بسیاری از اشخاص حقیقی که در گذشته در بورس فعالیت داشتند، به خاطر تجربیات گذشته و توجه به بحث ریسک در کنار بازده، پرتفوی خود را با شرکت‌های بزرگ بورسی که تحت عنوان شرکت‌های بنیادی اسم برده می‌شوند، تشکیل می‌دهند. براین اساس با توجه به شفافیت این شرکت‌های بنیادی همواره قیمت سهام این شرکت‌ها متوازن است. برخلاف این روند در شرکت‌های بازار پایه‌ای به سبب عدم شفافیتی که از گذشته وجود داشته، بسیاری از پتانسیل‌های آنها شفاف نیست.
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: برای مثال طرح‌های توسعه‌ای یا دارایی شرکت‌ها، برای بازار شفاف نبوده و همین عامل سبب شده که پتانسیل آنها به خوبی ازریابی نشود. این در حالی است که قانون رفع موانع تولید به این شرکت‌ها اجازه تجدید ارزیابی می‌دهد و این مهم زمینه نمایان شدن پتانسیل این شرکت‌ها را فراهم می‌کند؛ بنابراین این شرکت‌ها توانسته‌اند نظر سهامداران را جلب کنند. از طرف دیگر سهامداران جدید الورود به بازار را نباید نادیده گرفت.
عباسیون افزود: اشخاص جدیدی که به بازار می‌آیند تجربه سرمایه‌گذاری در بورس را نداشته و ریسک برای آنها ملموس نیست، وقتی به بازار ورود و سهمی در حال رشد را پیدا میکنند، به سمت این سهام می‌روند؛ بنابراین این نقدینگی جدید که حجم زیادی هم بوده به سمت سهام بازار پایه‌ای رفته است.
براساس شایعات خرید نکنید
عباسیون ادامه داد: از سوی دیگر نکته حائز اهمیت این است که در شرکت‌های بزرگ امکان دستکاری قیمت یا پروژه سازی برای سهام وجود ندارد، چراکه اشخاص حقوقی و بزرگ بازار تاثیرگذاری زیادی در این سهام دارند و به راحتی نمی‌شود قیمت سهام این شرکت‌ها را کنترل کرد ولی در سهام بازار پایه‌ای به خاطر اینکه ساختار سهامداری، بازیگران بازار که دنبال سودهای کلان، سفته‌بازی و مدیریت فعال هستند، می‌توانند به راحتی روی قیمت سهام با ورود منابع جدید یا تبلیغات، پروژه‌هایی را پیاده‌سازی کنند و در بسیاری از مواقع سهامداران جدیدالورود را با چالش‌های بسیاری همراه میکنند.
این کارشناس افزود: نکته اصلی اینجاست که اگر این افراد تجربه ریزش‌های سال ۹۲ و ۸۴ را داشتند، هیچ وقت بی مهابا و براساس اخبار و شایعات شروع به خرید و فروش سهام نمی‌کردند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری شاه‌راه ورود به بورس
عباسیون با اشاره به محدودیت‌هایی که در بورس‌های بین‌المللی برای سهامداران حقیقی در نظر گرفته می شود گفت: در بسیاری از بورس‌های دنیا سرمایه‌گذاران حقیقی نمی‌توانند به صورت مستقیم اقدام به خرید سهام کنند. اما متاسفانه سرمایه‌گذاری مستقیم در ایران به راحتی قابل اجراست و هرکس با هر میزان سرمایه و پولی که داشته باشد، وارد بازار میشود.از سوی دیگر در سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، سهامدار به شرکت‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌های سبدگردانی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری رجوع می‌کند و پول خود را در اختیار این شرکت‌ها قرار می‌دهد که افراد خبره‌تری هستند و تجربه چندین سال فعالیت را در بازار دارند. با این حال در دنیا معمولاً اینگونه سرمایه‌گذاری‌ها رواج دارد. یعنی سرمایه گذار وقتی وارد بازار میشود نمی تواند مستقیماً اقدام به خرید و فروش کند. از این رو اقدام به خرید صندوق‌های سرمایه‌گذاری میکنند.
وی افزود: البته مراجعه به شرکت‌های سبدگردان نیز می‌تواند یکی از راه‌های ایمن برای ورود به بازار سرمایه باشد. با این حال در کشور ما هنوز این الزام ایجاد نشده است. این درحالی است که چنین مسائلی زمینه زیان سرمایه‌گذاران خرد را فراهم می‌کند.
عباسیون ضمن تاکید بر چشم‌انداز مثبت بازار سرمایه در نیمه دوم سال، در پیشنهاد به نوسهامداران، گفت: اگر اطلاعات کافی از شرکت‌های بورسی و معاملات در بازار سرمایه ندارید، بهترین راه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند.
