هادی ابوی ، درباره وجود آمار کارگران فاقد بیمه در کشور گفت: اگر چه مرکز آمار ایران وظیفه آمارگیری از شاغلین و بیکاران را برعهده دارد ولی تشکل‌های کارگری آمار کارگران غیر رسمی را دارند به ویژه انجمن‌های صنفی کارگری که در صنوف بیشتر حضور دارند؛ مثلا انجمن صنفی پوشاک می‌تواند بگوید که در یک شهر و در صنف پوشاک چندهزار نفر مشغول کارند و چند نفرشان بیمه نیستند و کارگاههای زیرزمینی پوشاک در کجا هستند؟
وی با تاکید بر استفاده از ظرفیت تشکل‌های کارگری به ویژه انجمن‌های صنفی کارگری در شناسایی کارگران فاقد بیمه، گفت: فلسفه تشکیل انجمن‌های صنفی حل مشکلات مربوط به کارگران و رفع موانع و ایرادات قانونی حوزه کار است و بیمه از جمله این ظرفیتهای قانونی است. وزارت کار باید از ظرفیت انجمن‌های صنفی در بازدید میدانی کمک بگیرد. شوراهای اسلامی کار بیشتر در محیط کارخانه هستند و معمولا در کارخانه‌ها این دسته کارگران دیده نمی‌شود ولی در صنوف مختلف کارگر غیر بیمه بسیار است.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران با اشاره به ماده ۱۴۸ قانون کار اظهار کرد: بر اساس این ماده کارفرمایان موظفند نسبت به بیمه کارگران خود اقدام کنند و این ماده یکی از موارد تشکیل پرونده در مراجع حل اختلاف است. کسانی که مدعی‌اند کارگر بیمه نشده وجود ندارد یا آماری از کارگران فاقد بیمه در دست نیست می‌توانند پرونده‌های شکایات در مراجع حل اختلاف را بررسی کنند. مشخص می‌شود چه تعداد کارگر فاقد بیمه داریم که از کارفرما شکایت کرده اند.
شناسایی کارگران فاقد بیمه از طریق پرونده‌های شکایت
وی تاکید کرد: این آمار کارگرانی است که خودشان مراجعه کردند و خیلی از آنها یا از ترس بیکار شدن یا عدم آگاهی و اطلاع از حقوق خود برای پیگیری وضعیت بیمه مراجعه نمی‌کنند چون معیشت کارگر و اداره کردن خانواده در شرایط امروز بیشتر اهمیت دارد و لذا کارگر دنبال لیست بیمه نمی‌رود.
ابوی در عین حال با بیان اینکه از نظر ما تعداد کارگران فاقد بیمه بیش از سه میلیون نفر است، گفت: بسیاری از افرادی که در فضای مجازی یا مراکز آموزشی مشغول کارند یا کارگرانی که در برخی قطعه‌سازی ها و کارگاههای تولیدی زیرزمینی کار می‌کنند با وجود داشتن شغل و درآمد بیمه نیستند. ما مدعی هستیم که نزدیک به شش میلیون کارگر فاقد بیمه و زیرزمینی داریم و کسانی که می گویند تعدادشان کمتر از این رقم است اعلام کنند برای شناسایی همان تعداد اندک چه کار کرده‌اند؟
این مقام مسئول کارگری خاطرنشان کرد: اگر همین فردا دولت اعلام کند برای کارگران فاقد بیمه تسهیلاتی در نظر می‌گیرد به شرط آنکه اعلام کنند تحت پوشش بیمه نیستند بسیاری از کارگران فاقد بیمه مراجعه می‌کنند.
پیش‌بینی تسهیلات ویژه برای کارگران فاقد بیمه
وی با بیان اینکه امکان معرفی کارگران فاقد بیمه در سامانه روابط کار پیش‌بینی نشده است، گفت: اگر می‌خواهیم به آمار کارگران فاقد بیمه دست پیدا کنیم لازم نیست با هزینه کلان سایت راه اندازی کنیم یا بازرسان کار را برای بررسی میدانی بفرستیم. با اختصاص تسهیلات خاص برای این دسته کارگران به راحتی می‌توان آنها را شناسایی و تحت پوشش بیمه قرار داد مثلا اعلام کنیم که بیایند خود را بیمه کنند ولی نرخ بیمه را برای آنها پایین و فرضا ۱۵ درصد در نظر بگیریم.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در پایان با تاکید بر خلا بانک آمار و اطلاعات جامع کارگران در کشور ابراز امیدواری کرد: این بانک اطلاعاتی با همکاری و استفاده از ظرفیت تشکل‌های کارگری ایجاد شود تا آمار دقیقی از کارگران و وضعیت اشتغال و بیکاری و بیمه آنها به دست آید.
بر اساس آمارهای غیر رسمی بیش از سه و نیم میلیون کارگر فاقد بیمه در کشور در حال فعالیت در کارگاهای زیرزمینی هستند که از حداقل‌های قانون کار محرومند. کارشناسان معتقدند راه‌اندازی یک سامانه ملی توسط وزارت کار در شناسایی و معرفی کارگران فاقد بیمه در کشور موثر خواهد بود این در حالی است که تشکل‌های کارگری معتقدند وزارت کار می‌تواند از ظرفیت آنها در شناسایی کارگران فاقد بیمه استفاده کند. به موجب ماده ۱۴۸ قانون کار، کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون کار موظفند بر اساس قانون تامین اجتماعی نسبت به بیمه کارگران واحدهای خود اقدام کنند.
