محققان در مطالعه جدید خود به بررسی مجموعهای از منابع فیبر خوراکی پرداخته تا نشان دهند کدام مولکولهای موجود در فیبرهای خوراکی برای گروهی از باکتریهای روده در موشهای آزمایشگاهی مفید هستند.
رژیمهای غذایی غربی معمولا سرشار از چربیهای اشباعشده و مواد قندی است و میزان کمی از فیبر خوراکی در آن وجود دارد. پیشتر نیز محققان بر اساس بررسیهای خود اظهار داشتند که مصرف ۲۵ تا ۲۹ گرم فیبر خوراکی در طول روز با کاهش احتمال ابتلا به دیابت نوع دو، بیماری قلبی، سکته مغزی و سرطان روده همراه است. این درحالیست که پزشکان به افراد مبتلا به اختلال روده تحریکپذیر توصیه میکنند از میزان کمتری فیبر خوراکی مصرف کنند.
در این بررسی محققان آمریکایی به این موضوع پرداختند که چه منابعی از فیبر خوراکی و کدام مولکولهای موجود در آنها بیشترین فایده را برای میکروبهای روده دارند.
در این بررسی گروهی از محققان آمریکایی در کنار کارشناسان بینالمللی به این پرسش پاسخ داده و اظهار داشتند: فوائد فیبر خوراکی برای بدن شناخته شده است. هرچند فیبر ترکیب پیچیدهای از عناصر مختلف است. علاوه بر این، فیبرهای موجود در منابع گیاهی مختلف به شیوههای متفاوتی فرآوری شده و ساختار مختلفی دارند. این درحالیست که اطلاعات کافی در مورد این تفاوتها و اهمیت زیستی آنها وجود ندارد.
در این بررسی محققان آزمایشاتی روی تعدادی موش انجام دادند. این موشها در شرایط استریل پرورش داده شده به این مفهوم که از میکروبیوم روده خود برخودار نبودند و ۲۰ گونه باکتری روده شایع را دریافت کردند. همچنین برای مدت چهار هفته با رژیم غذایی پایه در کنار فیبر مازاد تغذیه شدند. رژیم غذایی پایه حاوی میزان بالایی از چربیهای اشباع و سطح پایینی از میوه و سبزیجات بود.
محققان ۳۴ منبع غذایی مختلف حاوی فیبر و تاثیر آن روی باکتریوم روده را بررسی کردند. همچنین آنان ارزیابی کردند چگونه این ۲۰ گونه باکتری به منابع غذایی حاوی فیبر واکنش نشان میدهند.
به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز تودی، محققان اظهار داشتند: به طور مثال باکتری B. thetaiotaomicron در زمان حضور فیبر موجود در نخود فرنگی افزایش پیدا میکند؛ درحالیکه سطح باکتری B. ovatus با مصرف سبوس جو بیشتر میشود.