به نقل از گیزمگ، مطالعه پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس شعبه جنوب غربی نشان داده است که ورزش ایروبیک تاثیر به سزایی در کاهش سرعت تخریب مغز مرتبط با زوال عقل و بیماری آلزایمر دارد.
این تحقیق نشان می‌دهد که ورزش هوازی ایروبیک ممکن است بتواند به صورت مستقیم سرعت تخریب هیپوکامپ مغز در بیماران مبتلا به آلزایمر را کاهش دهد.
همه ما می‌دانیم که ورزش برای سلامتی مفید است اما اخیرا تحقیقات پژوهشگران نشان داده است که ورزش ایروبیک بیش از دیگر فعالیت‌های ورزشی می‌تواند در کند کردن روند تخریب مغز در بیماری آلزایمر موثر باشد.
پژوهشگران طی این مطالعه دریافتند ورزش هوازی ایروبیک تاثیر به خصوصی بر عملکرد شناختی و مغزی بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف دارد.
اختلال شناختی خفیف(Mild Cognitive Impairment)، یک اختلال عصبی است که در افراد مسن رخ می‌دهد و شامل اختلالات شناختی همراه با اختلالات جزئی در فعالیت‌های روزمرهٔ زندگی می‌شود؛ همچنین به عنوان زوال عقل اولیه و اختلال حافظهٔ منزوی شناخته شده است.
طی این مطالعه پژوهشگران ۷۰ فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف را به مدت ۱۲ ماه مورد بررسی قرار دادند. نیمی از این افراد در هفته ۴ یا ۵ جلسه نیم ساعته ایروبیک تمرین می‌کردند در حالی که نیمی دیگر تنها تمرینات کششی انجام می‌دادند.
پژوهشگران ارزیابی‌های شناختی، اسکن ام.آر.آی و اسکن آمیلوئید پی.تی.ای را نیز قبل و پس از انجام آزمایش بر روی این افراد انجام دادند تا دریابند کدام یک از این ورزش‌ها بر کاهش تخریب مغز نقش مهمی دارد.
پژوهشگران پس از آزمایش اعلام کردند هر دو ورزش بر روی عملکرد شناختی افراد تاثیر مثبتی داشته است اما اسکن مغز افرادی که تمرینات هوازی(ایروبیک) را انجام داده بودند تفاوت قابل توجهی با گروه دیگر داشت و آن این بود که آن دسته از افراد که ورزش هوازی انجام داده بودند و تجمع آمیلوئید(آمیلوئید بتا) در مغز آنها بیشتر بود با انجام این ورزش روند تخریب قسمت هیپوکامپ مغز آنها کند شده بود.
"رونگ ژانگ"(Rong Zhang) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: انجام ورزش‌های هوازی به طور کلی از بیماری آلزایمر جلوگیری نمی‌کند بلکه روند تحلیل مغز را کند می‌کند.
بسیاری از پژوهش‌هایی که در مورد بیماری آلزایمر انجام می‌شوند، بر "آمیلوئید بتا"(Aß) تمرکز دارند. آمیلوئید بتا، پروتئینی است که هنگام رشد بیماری، در مغز انباشته می‌شود. وجود آمیلوئید بتای اضافه، پلاک‌هایی را ایجاد می‌کنند که ارتباط میان سلول‌های مغز را از بین می‌برند، به بروز التهاب منجر می‌شوند و نهایتا به از دست رفتن بسیاری از نورون‌ها و بافت‌های مغز می‌انجامند.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Journal of Alzheimer’s Disease" منتشر شد.
