گروهی از متخصصان دانمارکی در بررسی‌های خود مشاهده کردند وجود ۱۰ کیلوگرم چربی مازاد در بدن خطر ابتلا به افسردگی را حدود ۱۷ درصد افزایش می‌دهد. هرچه میزان چربی مازاد در بدن بیشتر باشد احتمال ابتلا به افسردگی نیز افزایش پیدا می‌کند.
محققان همچنین بر اساس بررسی‌های خود دریافتند موقعیت چربی مازاد در بدن تاثیر چندانی بر خطر ابتلا به افسردگی ندارد. علاوه بر این، پیامدهای روانی داشتن اضافه وزن یا چاقی است که به افزایش احتمال ابتلا به افسردگی منجر می‌شود و تاثیر مستقیم زیستیِ چربی به حساب نمی‌آید.
در مطالعاتی که پیش از این در این رابطه انجام گرفته از شاخص توده بدنی (BMI) برای ارزیابی چاقی استفاده شده‌است. این شاخص تنها بر اساس وزن و قد بدن است و نمی‌تواند مقیاس خالصی باشد زیرا عضله‌سازی و توده عضلانی را در نظر نمی‌گیرد.
به گفته محققان دانمارکی، شاخص توده بدنی روشی دقیق در ارزیابی چاقی و اضافه وزن نیست. در بسیاری از ورزشکاران با عضلاتی حجیم و توده چربی پایین شاخص توده بدنی بالای ۲۵ است که طبق تعاریف رایج در گروه افراد دارای اضافه وزن در نظر گرفته می‌شوند اما این باور صحیح نیست. هرچند در این بررسی به ارتباط دقیق بین میزان چربی بدن و خطر افسردگی پرداخته شد.
به گزارش مدیکال اکسپرس، محققان با تاکید بر پیامدهای جسمی چاقی از قبیل دیابت و بیماری‌های قلبی اظهار داشتند: در این زمینه تاثیرات روانی شناخته شده و چشمگیری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. علاوه بر آنکه ظاهر فیزیکی نامناسب و کاهش عزت نفس از پیامدهای چاقی است نباید به تلاش‌های جامعه برای مقابله با چاقی نگاه منفی داشت زیرا می‌تواند خطر افسردگی را تشدید کند.
