دکتر داوود خلیلی روز سهشنبه گفت: این بیماریها در منطقه مدیترانه و شمال آفریقا به خصوص در زنان این منطقه وضع بدتری نسبت به سایر مناطق دنیا دارد.
وی با اشاره به اینکه برنامههایی برای کنترل این بیماری در ایران انجام شده است، اظهار داشت: براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، ما وضعیت بهتری در خصوص برنامههای کشوری برای پیشگیری و کنترل این بیماریها در منطقه داریم. اگر چه ما هم تا استانداردهای جهانی همچنان فاصله زیادی داریم، اما امیدواریم با ادامه اقدامات در دست اجرا، بتوانیم این بیماریها را در کشور کنترل کنیم.
مصرف نمک همچنان در ایران بالاتر از استاندارد جهانی است
وی، مصرف روزانه نمک در ایران را بیش از ۱۰ گرم اعلام کرد و گفت: همچنان مصرف نمک در ایران بالاتر از استاندار جهانی یعنی ۵ گرم در روز است. مصرف میوه و سبزی و مغزها یا آجیل و غذاهای دریایی به ویژه ماهیهای غنی از امگا ٣ در کشور پایین است.
خلیلی با اشاره به اینکه مصرف کربوهیدراتهای فرآوری شده در ایران بالا است، بیان داشت: نانهای مصرفی در ایران اغلب بدون سبوس است و این موضوع سبب شده تا چاقی در ایران افزایش پیدا کرده و موجب گسترش دیابت شود.
وی با اشاره به اینکه نان و برنج غذای اصلی مردم است و اغلب آنها فیبر کافی ندارند، گفت: پیش بینی میشود بیشترین عامل بار بیماری در منطقه از جمله ایران، مصرف نان بدون سبوس است. از طرفی پایین بودن فعالیت بدنی و ورزش به خصوص در زنان مزید بر علت می باشد.
درخواست"لانست" برای مطالعه در مورد بیماریهای متابولیک در منطقه مدیترانه و شمال آفریقا
خلیلی افزود: به واسطه اینکه پژوهشکده ما در منطقه کارهای تحقیقاتی بسیار خوبی انجام داده و این موضوع در دنیا دیده شده، ژورنال معروف لانست از ریاست پژوهشکده خواسته که مطالعه ای در زمینه بیماری های متابولیک در منطقه مدیترانه و شمال آفریقا انجام دهیم تا وضعیت این بیماری ها بطور دقیق تری مشخص شود.
وی با اشاره به اینکه وقتی یک ژورنال معتبر از مجموعه ای دعوت می کند تا کار تحقیقاتی در موضوعی خاص انجام شود، نشانه اعتبار آن کشور در آن زمینه خاص است، گفت: به خصوص در شرایط تحریم که مقالات محققان ما معمولا منتشر نمی شود، اهمیت درخواست این نشریه بین المللی را بیشتر می کند.
رییس واحد آمار و اپیدمیولوژی پژوهشکده علوم غدد افزود: برخی نشریات بین المللی اعلام می کنند که شما در تحریم هستید و ما امکان انتشار مقالات شما را نداریم و برخی ژورنال ها این مطالب را بیان نمی کنند اما از انتشار مقاله خودداری می کنند و دلیلی هم برای این کار بیان نمی کنند و در مجموع اغلب مقالات محققان ایرانی منتشر نمی شود.
وی تاکید کرد: هرچند از نظر علمی این کار پذیرفته نیست که به دلیل شرایط سیاسی، مقاله علمی منتشر نشود، اما به طور واضح رد مقالات ما خیلی زیاد شده است.
روابط عمومی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هم اعلام کرد: نگارش مقاله یکی از شاخصه های عمده تولید علم در بین محققان و مراکز پژوهشی محسوب می شود که در ارزیابی های بین المللی هنوز از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
به عبارت دیگر یک پژوهشگر، حاصل تلاش های تحقیقاتی خود را در قالب یک مقاله علمی عرضه می کند و هرچه این یافته ها ازرشمندتر بوده و در چارچوب علمی تری ارائه شده باشد، نشریه معتبرتری برای چاپ و انتشار آن ابراز تمایل میکند و هرچه ضریب تاثیر و اعتبار آن نشریه بالاتر باشد، اعتلای علمی آن پژوهشگر، مرکز تحقیقاتی مربوطه و نهایتا کشور مرتبط با آن، درجات بالاتری در مجامع آکادمیک خواهند داشت.
طی سالیان اخیر، سایه سنگین تحریم های غیرقانونی و ناعادلانه به حوزه علم و دانش نیز گسترش پیدا کرده به نحویکه مجلات معتبر که عمدتا تحت تاثیر این قوانین ظالمانه قرار می گیرند، به شکلی نامحسوس راه را بر پذیرش و انتشار مقالات ایرانی سد کرده و از این بابت سعی در تنگ کردن عرصه حتی بر دانشمندان ما دارند.
البته در مواقعی که پژوهش مربوطه دارای همکاران برون مرزی از کشورهای غربی باشد، این ممانعت ها به مراتب کم رنگتر می شود ولی زمانیکه کلیه عوامل دست اندرکار پژوهش متشکل از نیروهای ایرانی باشد، حساسیت ها افزونتر شده و به طریق اولی سختگیری بیشتری را شامل می شود.
لذا پرواضح است که در چنین شرایطی، اخذ پذیرش تحقیقات بومی ایرانی از نشریات معتبر بین المللی نشانگر ارزش بالای علمی و صحت و دقت پژوهش مربوطه بوده که علیرغم محدودیتهای موجود، هیات تحریریه آن نشریه معتبر را در پذیرش آن مقاله مجاب نموده است.
این فرایند به شکل خیره کننده و جالب توجهی اخیرا به انجام رسیده و مقاله ای تماما ایرانی از پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در آخرین شماره مجله The lancet Diabetes& Endocrinology با ضریب تاثیر ۲۴.۵ به چاپ رسیده است.