به گزارش ایسنا، احتمال داده می‌شود یک آتشفشان زیر دریایی منشا این جزیره متشکل از سنگ‌های آذرین باشد که در اقیانوس آرام شکل گرفته و به اندازه شهر "منهتن" یا اهواز وسعت دارد.
اما ناسا گزارش داده است که آتشفشان شناسان آمریکایی بر این باورند که این فرش شناور آذرین می‌تواند ناشی از یک آتشفشان بی‌نام باشد که از سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون هیچ انفجاری از آن به ثبت نرسیده است.
رصدخانه زمین ناسا اعلام کرده در تاریخ ۱۳ اوت سال ۲۰۱۹ میلادی، تصویربردار عملیاتی زمین از ماهواره لندست ۸ تصاویری با رنگ طبیعی از فرشی عظیم از سنگ‌های آتشفشانی در اقیانوس گرمسیری آرام در نزدیکی جزیره "لیت" در پادشاهی تونگا به دست آورد.
ماهواره "ترا"ی ناسا در تاریخ ۹ اوت این توده عظیم شناور از سنگ‌ها را تشخیص داد. تغییر رنگ آب اطراف این فرش از سنگ‌های آذرین نشان می‌دهد که آتشفشان زیر دریایی جایی در زیر همین توده قرار دارد.
تا ۱۳ اوت این فرش در جهت جنوب غربی حرکت می‌کرد و از ۲۲ اوت دوباره در جهت شمال حرکت خود را ادامه داده و کمی پراکنده‌تر شده، هر چند هنوز قابل مشاهده است.
"شانون لنز" که در میان این سنگ‌ها با اندازه‌های مختلف و تشکیل‌دهنده این جزیره سنگی آذرین قایقرانی کرده، این طور نوشته است که حدود شش تا هشت ساعت میان این سنگ‌ها قایقرانی کردند و در بیشتر اوقات آبِ زیر این سنگ‌ها به دلیل تراکم بالای آن‌ها قابل مشاهده نبوده است.
او قایقرانی میان این سنگ‌ها را به شخم زدن یک مزرعه تشبیه کرده و ضخامت این فرش آذرین را دست‌کم ۱۵ سانتی‌متر تخمین زده است.
لاریسا بریل و مایکل هولت، دو قایقران استرالیایی که با یک کاتاماران (قایق دوبدنه) در حال سفر به فیجی بوده‌اند، این فرش آذرین را دیده و مشاهدات خود را در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کرده بودند.
این دو قایقران اندازه این سنگ‌ها را متفاوت و از اندازه یک تیله تا یک توپ تنیس و حتی بزرگ‌تر از آن و به اندازه توپ‌های بسکتبال تخمین زدند. آن‌ها با اشاره به بوی تند گوگردی که در این منطقه به مشام می‌رسیده به قایقران‌های دیگر در مورد این فرش آذرین و لزوم بر قایقرانی با سرعت بسیار کم در این منطقه هشدار داده بودند.
یک استاد دانشگاه "کوئینزلند" مدعی شده که این سنگ‌های آذرین شناور و در حال حرکت ممکن است بتوانند به ترمیم دیواره بزرگ مرجانی استرالیا کمک کنند.
وی اظهار داشته بر اساس مطالعاتی که طی ۲۰ سال اخیر بر رویدادهای مربوط به فرش‌های آذرین تشکیل شده در گذشته صورت گرفته است، این فرش آذرین می‌تواند مرجان‌های جدید سالم و سایر ساکنان آبی را برای دیواره بزرگ مرجانی استرالیا به همراه بیاورد.
این استاد دانشگاه هم‌چنین بیان کرده که هر قطعه از این سنگ‌های آذرین شناور یک خانه و یک وسیله نقلیه‌ای محسوب می‌شود که موجودات دریایی می‌توانند سوار آن شده و با عبور از بخش‌های عمیق اقیانوس به استرالیا برسند.
یک آتشفشان شناس نیز در این ارتباط این گونه نوشته که این سنگ‌های آذرین می‌توانند از چند هفته تا چند سال شناور باقی بمانند و به آرامی درون جریان‌های اقیانوسی پراکنده شوند. این قطعات سنگی در نهایت خانه‌های بسیار خوبی را برای موجودات دریایی ساخته و به انتشار این ارگانیسم‌ها کمک می‌کنند.
به گفته کارشناسان این سنگ‌های آذرین فوران شده بدان معنا هستند که این آتشفشان، ماگمای غنی از سیلیکا مانند ریولیت را فوران می‌کند
بنا بر گزارش اسکای نیوز، این فرش آذرین حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع است و رویدادهای مشابه با این اتفاق حدود هر پنج سال یک بار اتفاق می‌افتد.
