زنان در دوران بارداری به دلیل بروز تغییرات دائمی در زندگی و شروع مسئولیت جدید یعنی نگهداری از کودک، درگیری ذهنی زیادی را تجربه می‌کنند. احساسات دوسوگرایی زنان باردار روند طبیعی این دوران است اما در برخی زنان شدیدتر است و آنان را به سوی ترس از زایمان و اضطراب مرتبط با بارداری سوق می‌دهد. محققان در مقاله‌ای به نام "بررسی تاثیر یوگا بر اضطراب زنان نخست‌باردار شهر زاهدان در سال ۱۳۹۶" نقش یوگا بر کنترل اضطراب دوران بارداری را بررسی کردند.
در این پژوهش که فرنوش خجسته، کارشناسی ارشد مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، اعظم اوین، دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و حسین انصاری، دانشیار گروه اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام داده‌اند آمده است:« از آن جا که تولد، یک تجربه استرس‌زاست خودکار آمدی و اعتماد به نفس نقش مهمی در ادراک مادر برای انجام زایمان ایفا می‌کند . گزارش‌های جدید نشان داده است زنانی که در زمان بارداری سطح اطمینان بیشتری نسبت به توانایی انجام زایمان دارند، درد کمتری را طی زایمان گزارش می‌کنند.»
در این مقاله آمده است:« امروزه مداخلات متنوعی جهت کنترل اضطراب و افزایش حس خودکارآمدی وجود دارد، از جمله آن‌ها می‌توان به روش‌های دارویی و غیردارویی اشاره کرد. روش‌های مقابله با استرس و اضطراب از جمله تن‌آرامی، ماساژ، تجسم خلاق، آروماتراپی و مداخلات شناختی رفتاری می‌تواند به زن باردار کمک کند تا از تاثیرات نامطلوب استرس و اضطراب بر سلامتی خود و جنین مصون بماند.»
محققان می‌گویند:« مروری بر مطالعات نشان داد رایج‌ترین درمان‌های جایگزین مقابله با استرس و اضطراب بارداری شامل ماساژ درمانی، طب سوزنی و یوگاست. به مجموعه‌ای از تمرینات فیزیکی و وضعیت گزینی تمرینات کنترل‌شده تنفسی و تمرینات رهاسازی و تن‌آرامی یوگا گفته می‌شود.»
خجسته و همکارانش در این مقاله می‌گویند:« تحقیق حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود. جامعه پژوهشی شامل ۶۰زن نخست‌زای مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهرستان زاهدان از مهرماه ۱۳۹۶ تا اردیبهشت ۱۳۹۷ بود. معیارهای ورود به مطالعه شامل سن ۱۸ تا ۴۰ سال، نخست‌زا بودن، حاملگی تک‌قلو با سن بارداری ۲۶ تا ۲۷ هفته، برخورداری از سواد خواندن و نوشتن، نداشتن سابقه شرکت در کلاس‌های آمادگی زایمان و فعالیت‌های یوگا و ورزش‌های مشابه مانند پیلاتس، مصرف‌نکردن داروی روان‌پزشکی و فقدان بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسیب یا جراحی طناب نخاعی، عدم اعتیاد به مواد مخدر و نداشتن مشکلات مامایی از جمله سرکلاژ دهانه رحم، جفت سرراهی، تب بالا، پارگی زودرس کیسه آب و پلی‌هیدرآمینوس بود.»
در این پژوهش آمده است:« افراد گروه مداخله پس از دریافت مطالب آموزشی در مورد مزایای یوگا، آموزش‌های عملی آن را در باشگاه تحت نظر مربی یوگا و پژوهشگر دریافت کردند و افراد گروه کنترل در این مدت از مراقبت‌های معمول.»
در بخش دیگری از این مقاله آمده:« آموزش‌های دوران بارداری باعث کاهش معنی‌دار میانگین نمره اضطراب زنان و افزایش نمره خودکارآمدی زایمان در گروه مداخله یوگا شد. از محدودیت‌های این مطالعه تعداد کم نمونه‌ها، انتخاب زنان از بین مراجعان به مراکز جامع سلامت و نخست‌زا بودن آنان بود که به همین دلیل نتایج آن به سایر زنان باردار قابل تعمیم نیست. محدودیت دیگر این مطالعه لزوم داشتن انگیزه کافی جهت شرکت در کلاس با حضور مربی یوگا و مامای دوره‌دیده در زمانی خارج از نوبت معاینات معمول بارداری بود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود از تمرینات هاتایوگا(یوگای حرکتی) به وسیله مامای آموزش‌دیده برای کنترل اضطراب و افزایش خودکارآمدی در دوران بارداری در کلاس‌های آمادگی زایمان استفاده شود.»
این مقاله در شماره یک جلد نهم طب مکمل فصلنامه علمی پژوهشی دانشکده پرستاری- مامایی اراک منتشر شده است.
