از مدارهای زیستتخریبپذیر برای آزادسازی مسکن در بدن استفاده می شود
محققان موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان واقع در سوییس نوعی ایمپلنت زیست تخریبپذیر ساختند که قادر است در یک دوره چندین روزه، داروی مسکن را در بدن بیماران آزاد کند.
به گزارش روز پنجشنبه پایگاه خبری مدیکال ساینس، این ایمپلنت علاوه بر کاهش درد و ناراحتی پس از جراحی، در بدن بیمار جذب شده و نیاز به جراحی مجدد برای خارج کردن ایمپلنت را از بین میبرد.
محققان یک مدار الکترونیکی کوچک از جنس منیزیم ساختند که به ایمپلنت متصل شده و امکان گرم کردن آن به صورت بیسیم وجود دارد. این مدار کوچک امکان کنترل آزادسازی دارو توسط ایمپلنت را برای چندین روز فراهم میکند. این مدار الکترونیکی یک نوسانگر حلزونی شکل بسیار کوچک به ضخامت چند میکرون است و زمانی که در معرض میدان مغناطیسی متغیر قرار میگیرد، یک جریان الکتریکی ایجاد میکند که موجب گرمایش مدار میشود. این گرمایش موجب ذوب شدن غشای کپسولهای تعبیه شده درون ایمپلنت میشود که حاوی دارو هستند.
محققان با استفاده از چند مدار مختلف که هریک با فرکانس متفاوتی کار میکنند، امکان کنترل همزمان چندین کپسول حاوی دارو را فراهم میکنند. فرایند گرمایش و رهاسازی دارو کمتر از یک ثانیه به طول میانجامد. پس از آن که تمام کپسولها دارو را در بدن بیمار آزاد کردند، ایمپلنت به طور کاملا ایمن درون بدن جذب میشود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Functional Materials منتشر شده است.