فوتبال ایران این روزها تنها در حال در جا زدن است، در جا زدن‌هایی که روز به روز وقایع تلخ و تلخ‌تری را برای فوتبال ایران به ارمغان آورده است. وقایعی که هیچ کس رخداد آنها را به گردن نگرفته و زین پس هم به گردن نخواهد گرفت تا باز هم این سرنوشت همچون خلعتی بی‌ارزش از یک زمین به زمین دیگری انداخته شود. سناریوی ساده اما پیچیده‌ی تعویق انتخابات یکی از جدیدترین این درجا زدن‌هاست.
این‌روز‌ها مشکلات زیادی دامان فوتبال ایران را گرفته که حل آنها ریشه در تعیین رییس جدید فوتبال کشور دارد. سرمربی تیم ملی به تاریخ 11 اردیبهشت استعفا داده است و باید این استعفا به صورت رسمی تعیین تکلیف شود. قر‌عه‌کشی مرحله نهایی انتخابی جام جهانی نزدیک است و شهریور ماه تیم ملی فوتبال ایران در راه جام جهانی باید در مقابل تیم‌های قدرتمند قاره کهن صف آرایی کند و مشکلات اساسی در راه کسب موفقیت نهایی دارد. چالش فوتبالی ایران و عربستان نیز هنوز سامان اساسی نیافته و در مناقشه فوتبالی با عربستان همچنان در موضع تدافعی هستیم.
آیا این درد‌های پیچیده و مبهم برای فوتبال ایران کافی نیست که می‌خواهیم با تعویق انتخابات به هر دلیلی مشکل دیگری به نام انتخابات و حاشیه‌های مجدد آن را به اجبار بر گرده‌ی فوتبال کشور سوار کنیم.
فوتبال ایران در مقطع حساس کنونی گریبانگیر چالش‌های اساسی است. نابسامانی و بروز وقایع تلخ که هیچ کس حاضر به قبول مسئولیت در این رابطه نیست. این روزها نه تکلیف رییس این فدراسیون معلوم است و نه حال و روز انتخابات آن، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که توپ از زمین یکی به زمین دیگری انداخته می‌شود و این شروع مشکلات اساسی است.
تعویق در تعویق، چرا؟
پیش از این قرار بود انتخابات فدراسیون فوتبال 18 اسفند 94 برگزار شود، اما در مجمع عمومی سالانه‌ای که در 23 دی برگزار شد، برگزاری انتخابات 2 ماه به تعویق افتاد تا در اردیبهشت ماه سال 95 این انتخابات برگزار شود و علی کفاشیان دو ماه اضافه بر 8 سالی که تصدی فدراسیون فوتبال را عهده دار بوده همچنان بر مسند ریاست تکیه بزند.
اما درحالی که هنوز حدود یک ماه دیگر تا زمان برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال در 11 اردیبهشت زمان باقی است این بار عده‌ای دانسته به دنبال طرح تعویق مجدد انتخابات هستند. تعویقی که برخی از مسوولان نیز ظاهرا نادانسته ساز هماهنگ با آن را نواخته‌اند. واقعا چه اهدافی در پس این تعویق احتمالی است که برخی به هر قیمتی خواهان اجرایی شدن آن هستند؟
ایراد اساسی به فرآیند برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال این است که از 23 دی - که تاریخ مجمع بعدی فدراسیون فوتبال مشخص شد - تا به امروز هیچ عمل موثر و رو به جلویی به منظور تسهیل شرایط و حل ایرادات برای برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال به وقوع نپیوسته است. واقعیت این کم‌کاری‌ها این است که این روزها گذر زمان تنها به نفع برخی افراد خاص است و مصالح فوتبال ایران در این چرخه زمان‌بر کمترین جایگاه را دارد.
واقعیت فریب تعویق چیست؟
جرقه جدید تعویق انتخابات نیز از همان ساعات پس از رونمایی رسمی از عدم تصویب اساسنامه‌های فدراسیون فوتبال در هیات دولت زده شد تا هیچ کس تکلیف خود را نداند. از 13 دی ماه سال گذشته که 75 نفر عضو مجمع دور یکدیگر جمع شدند و در تریبون‌هایشان از مسائل مختلف صحبت کردند تا همین امروز به نظر می‌رسد هیچ کس به فکر اجرایی کردن یک برنامه زمان بندی شده مشخص برای برگزاری انتخابات نبوده و هرچه به زمان پیش‌بینی شده برای برگزاری انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم گمانه‌زنی‌ها و رفع تکلیف‌ها روشن‌تر و بارزتر می‌شود.
به نظر می‌رسد این روزها عده‌ای با چاشنی سنگ‌اندازانه و ارائه تفاسیر محیرالعقول در اصلاح و تصویب اساسنامه به دنبال اجرایی کردن فریب تعویق انتخابات فدراسیون فوتبال هستند. موضوعی که از هر زاویه به آن نگاه شود هیچ نفعی برای فوتبال ایران نخواهد داشت، جز سردگمی و بی‌برنامگی و عدم پاسخگویی افراد در قبال اتفاقات و ناکامی‌های و بی‌برنامگی‌های فوتبال ایران.
جالب اینجاست که همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که از فدراسیون فوتبال در سئول جنوبی تا وزارت ورزش در سئول شمالی چند صد متر هم بیشتر فاصله نیست.
مشکلی به نام اساسنامه و راه‌حل آن
مشکل موجود در راه برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال عدم تصویب اساسنامه از سوی هیات دولت است. برای حل این مشکل و برگزاری انتخابات بهتر نیست که اساسنامه سال 86 یا حتی 92 که مصوبه مجمع را دارد هر چه زودتر در هیات دولت به تصویب برسد تا انتخابات مطابق زمان‌بندی اعلام شده با اساسنامه مصوب دولت برگزار شود و پس از آن در زمانی مناسب اگر ایرادی به اساسنامه وجود دارد با برگزاری مجمعی فوق‌العاده اساسنامه جدید تصویب و مراحل تایید خود را نیز از سر بگذراند.
این ساده‌ترین و کارآمدترین راه‌حل برای برگزاری انتخابات و سامان یافتن فدراسیون فوتبال است که به نظر می‌رسد این روزها برخی با حاشیه‌زنی به آن به دنبال ایجاد چالش و تصمیم‌سازی حاشیه‌دار با اهداف غیر ملی هستند. حاشیه‌ای که نباید اجازه داد هیچگاه پررنگ‌تر از متن شود.
وزارت ورزش و جوانان به عنوان کانال ارتباطی ورزش با هیات دولت بهتر است که با تدبیر به این موضوع ورود کند و با کوه خودساخته اصلاح و تصویب اساسنامه فدراسیون فوتبال موضوع را به آینده موکول نکند چراکه چنین اتفاقی فقط شرایط برگزاری انتخابات در آینده را بیش از پیش دچار ابهام و مساله خواهد کرد.
سوال‌های دغدغه‌آور بی‌پاسخ
آیا پس از اصلاح اساسنامه و برگزاری مجمع و تصویب اصلاحات اساسنامه در مجمع و دولت ثبت نام مجدد برای برگزاری انتخابات فدراسیون انجام خواهد شد یا خیر؟ آیا اعضای مجمع که نگاه‌شان در انتخابات و سوگیری خاص‌شان بر همه محرز است رضایت به عدم ثبت نام مجدد خواهند داد؟ آیا خاص بودن اساسنامه فدراسیون فوتبال و چماق دخالت دولت در فوتبال و تهدید فیفا در فرآیند جدید برگزاری انتخابات پس از تعویق و اصلاح اساسنامه دیده شده است؟ آیا می‌توان به هدایت سالم انتخابات بعدی با این همه حاشیه‌ها و اتفاقات پیش‌بینی نشده در تغییرات احتمالی مدیریتی دل بست؟ پرسش‌هایی از این دست از هم‌اکنون می‌توانند برای فوتبال حاشیه داشته باشند چه برسد به تعویق انتخابات و کشدار شدن فرآیندی که 11 اردیبهشت می‌تواند حسن ختام همه مباحث آن باشد.
آقای وزیر! اعضای مجمع فدراسیون فوتبال! لطفا هر کاری که می‌خواهید بکنید، زودتر. زمانی برای جبران باقی نمانده و تعویق انتخابات در این برهه حتما شکستی دیگر برای فوتبال ایران خواهد بود. فوتبالی که یتیم‌تر از هر زمانی شده و این روزها هم فقط به این و آن سواری داده و به لحاظ ساختاری هنوز همان طفل 5 ساله‌ای است که رشدش در دی 1386 متوقف مانده شده است.
