تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به قلم نیوز است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: " ایران سامانه "
به گزارش قلم، به دلیل تعطیل شدن واحدهای تولیدی و بیکاریهای گسترده در بخشهای صنعتی و دیگر بخشهای اقتصادی بسیاری از بیکار شدگان از مشاغل مختلف، حالا خانه آخرشان مسافرکشی در تاکسیهای آنلاین است. کاری که بیگمان برای هیچ یک از بیکارشدگان آرزو نیست جبری است برای دست یافتن به حداقل مفر درآمدی.
بخش گستردهای از رانندگان تاکسیهای شرکتهای بزرگ اسنپ و تپسی این روزها انتقادات بسیاری دارند که به طور پراکنده در شبکههای اجتماعی یا در ارتباطات روزانه خود با مسافران مطرح میکنند.
شاید بسیاری از ما وقتی تاکسی اینترنتی رزرو میکنیم از لحظهای که به صندلی تاکسی تکیه میزنیم تا وقتی به مقصد برسیم گوشهایمان را به راننده قرض میدهیم تا از درد و دلها و مشکلات روزهمره برایمان بگوید. از تورم، گرانی تا هزینه و درآمدهایی که سربهسر شده است.
اخیرا به دعوت انجمن کسبوکارهای مجازی کارفرمایان و صاحبان کسبوکارها و استارتاپها دور هم جمع شدند و از مشکلات خود با هم صحبت کردند. در این جمع عنوان شد آنها به مشکلات کارفرمایان میپردازند و کارمندانشان باید در جای دیگری مشکلات خود را پیگیری کنند.
آن جای دیگر به طور مشخص برای تاکسیهای آنلاین هنوز تعیین نشده و آنها نمیدانند برای اعتراض، گلایه و رسیدگی و دادخواهی به کجا باید بروند.
گفته میشود اتحادیه کشوری کسبوکارهای مجازی برای رسیدگی به مشکلات دو قشر کارفرما و کارمند فعال است اما روند اداری و بازماندن از چرخه درآمد روزمره رغبتی برای رانندگان در پیگیری مشکلاتشان باقی نمیگذارد.
رانندگان تاکسیهای آنلاین همان بخشی هستند که بدون حضور آنها تاکسیهای اینترنتی در بازار رقابت آنلاین جایی نمییافتند. منافع این دسته اما کمتر دیده شده و آنها تنها در گفتگوهای خود میان مسافران و شهروندان از مشکلات خود میگویند.
تجارتنیوز در مکالماتی جداگانه با برخی از این رانندگان به گفتگو نشست. این گفتگوها نشان داد که یکی از مهمترین مشکلات آنها نابرابری هزینه در برابر کرایههایی است که بدون افزایش قیمت با وجود افزایش هزینهها در ماههای اخیر تعیین شده است.
با وجود چنین شرایطی اما بسیاری به دلیل بیکار شدن در کسبوکارشان از شهرهای دور و نزدیک به پایتخت میآیند، مسافرکشی میکنند و اندک درآمدشان را برای خانوادهایشان میفرستند.
علی یکی از همین رانندگان است که میگوید بعد از ورشکستگی در کارش که ساخت و ساز خانه بود به تهران آمده تا در یکی از تاکسیهای آنلاین کار کند. او با کساد شدن بازار زمین و مسکن ورشکست و مجبور شد زن و دختر سه سالهاش را رها کند تا به تهران بیاید و در یکی از تاکسیهای اینترنتی کار کند. او با یک سونوتای ۲۰۱۵ حالا در تهران مشغول مسافرکشی است و آخر هفتهها به خانوادهاش سر میزند.
عماد راننده دیگری است که معتقد است مسافرکشی برای آنهایی است که ناگزیر و ناچارند و کاری از دستشان بر نمیآید. مسافرکشی خانه آخر آنهاست.
عماد درباره مشکلاتش در تاکسیهای آنلاین میگوید: یکی از اصلیترین مشکلات ما این است که کرایهها متناسب با تورم نیست هرچند که با این تورم مردم هم توان پرداخت کرایه بالاتر را ندارند اما با توجه به اینکه همه چیز گران شده و تورم سه برابر شده کرایهها باید حداقل دو برابر شود چون هزینههای جاری ماشین و استهلاک آن چند برابر شده است.
او ادامه میدهد: هرچیزی گرانتر شده خدمات آن هم چند برابر شده است اگر ماشین قیمتش بالاتر رفته پس خدمات ناشی از آن هم باید چند برابر شود. هزینههای ماشین مثل دیسک و صفحه و تعویض روغن قیمتشان سه یا چهار برابر شده است. از همه بدتر اینکه ما ماشین ایرانی سوار هستیم که کیفیت خوبی ندارند و دنده اتومات نیستند. مثل دیگر کشورهای دنیا که اتومات بودن یک امر عادی و معمولی برای هر ماشین است و همه تاکسیهای دنیا دنده اتومات هستند اما در ایران این مساله یک آپشن خیلی گران محسوب میشود.
به گفته او مساله کولر روشن کردن در ماشین های ایرانی معضل دیگری است. او اضافه میکند: ماشینهای ایرانی کشش روشن کردن کولر ندارند و نمیتوان در سربالایی کولر را روشن گذاشت، عملا هم راننده کلافه میشود و هم مسافر. کولر روشن کردن با همه این شرایط هزینه و استهلاک مضاعفی برای ماشین ایجاد میکند که جدا از هزینه بنزین است و در آخر تابستان خودش را نشان میدهد.
او در نهایت میگوید: مسافرکشی کار پردردسری است. در واقع مسافرکشی خانه آخر ماست و کسی که مجبور است و کاری از دستش بر نمیآید این کار را انجام میدهد.
الف.فتاحی راننده دیگری است که از گسترده بودن مشکلات مسافربرهای اینترنتی روایت میکند و میگوید: چارهای نیست باید کار کرد. مشکلات زیاد است. با روزی ۸ ساعت کار ۲۰۰ هزار تومان درآمد نصیبمان میشود اما از همین ۲۰۰ هزار تومان باید ۱۵ درصد به عنوان کمیسیون به تاکسی پرداخت کنیم ما بقی هم خرج هزینههایمان میشود. اما با وجود چنین شرایطی بازهم مجبوریم کار کنیم.
او میگوید شغل دیگر داشته و قبلا تعمیرات مبل انجام میداده اما حالا به مسافرکشی روی آورده است: کارمندان زیادی می شناسم که با وجود اینکه کار ثابت دارند برای اینکه هزینههایشان را تامین کنند عصر بعد از کارشان در تاکسیهای آنلاین کار میکنند.
رضا هم راننده است، او میگوید: تعجب من از این است که چرا کرایهها تغییر نمیکند. ما هم همین مردم هستیم چطور باید هزینههایمان را تامین کنیم. عیب کار ما این است که برای ما این ماشین همه چیز است، اگر خراب شود از کار و زندگی و درآمد محروم میشویم.
او هم معتقد است که بزرگترین مشکل تاکسیهای اینترنتی تناسب تعیین کرایههای آن است چون با تورم جامعه همراه نیست. او با اشاره به اینکه هزینههایی که برای ماشین میکنیم با درآمدمان همخوانی ندارد، اضافه میکند: با اینکه قیمت ماشینی که مثلا ۲۰ میلیون تومان بود حالا به ۵۰ میلیون تومان رسیده اما کرایهها از ۱۲ هزار تومان به ۱۰ هزار تومان رسیده است. با این حال اکثر رانندگان از سیستم تاکسیهای اینترنتی راضی هستند فقط مساله اصلی تعیین قیمت کرایه است که با هزینه رانندگان همخوانی ندارد.
رضا میگوید که یک سال بود که از کار در تاکسی آنلاین منصرف شده بود اما به دلیل افزایش هزینهها چند ماهی است که دوباره به این سیستم برگشه. کار اصلی او تولید سماور بود اما پس از آنکه کارش را از دست داد به مسافرکشی روی آورده است.
این روزها همه تجهیزات رانندگان تاکسیهای آنلاین یک موبایل، نقشه آنلاین و یک ویپین است که خوب کار کند. رسیدن به سطحی از درآمد معقول که در گرو تعیین کرایههای همتراز با هزینه زندگی باشد، خواسته اصلی آنهاست اما به نظر میرسد این مساله نیز در گرو تعیین مرجعی غیردولتی برای نظارت بر فعالیت تاکسیهای آنلاین است که این روزها بیشترین چالش میان دولت و بخش خصوصی است.
منبع: تجارتنیوز