در معرفی این مجموعه که در نشر تهران منتشر شده عنوان شده است: این مجموعه شعر دربرگیرنده ۱۳۷ قطعه شعر کوتاه آزاد است و در فاصله سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ سروده شده است. شعرهای این کتاب روایت‌هایی مینیمال و تصویری از روزمرگی به دست داده است. شرح و روایت این روزمرگی میان فضا و زیست شخصی و اجتماعی مدام در نوسان است که در چند منظر تعریف می‌شوند: شعرهای عاشقانه، اجتماعی و تضادهایی که انسان امروز در دنیای پیرامون با نشانه‌های مدرنیزم دارد.
روایات بنیادی و درونی این شعرها به نوعی یک واکاوی زنانه در لایه‌های زیستی امروز ماست.
از جمله شعرهای این مجموعه به این عنوان‌ها می‌توان اشاره کرد: به من فقط رفته بودم، دندانپزشک شده بودم، فروغ منم، قاصدک گاهی کنار خیابان، اصلا حال دلم این‌جا، ای کاش در این روزهای سرد، به تماشای رنگ‌ها، این روزها، و باورت می‌کنم.
هنگامه درخشان، دندانپزشک و شاعر، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۷ به دنیا آمده است. پیش‌تر از این شاعر کتاب‌های «رد پای گم‌شده‌ای که رو به دریا رفته بود» و «پا به پای باران» منتشر شده است. همچنین ترجمه و ویراستاری چهار کتاب در زمینه دندانپزشکی زیبایی و ایمپلنت از دیگر فعالیت‌های اوست.
