جودو از جمله رشته های پرحاشیه در بین چند فدراسیون رزمی است. در کنار کاراته، جودو روزهای سخت و پرتنشی را در سال ۹۴ پشت سرگذاشت. روزهایی که می شد با همکاری بیشتر بین مسئولان رده بالای فدراسیون و جمعی معدود از اهالی این رشته برای کمک به رشد و پیشرفت آن گام برداشت.
در واقع محمدعلی رستگار که چهارمین سال حضور خود در جودو را سپری می کرد به دلیل همکاری نکردن برخی حاشیه سازان که موقعیت خود را در جودو از دست داده بودند بیشتر توان خود را برای از بین بردن حاشیه ها صرف کرد. با همین شرایط هم برنامه های استعداديابی فدراسیون علی رغم تنگناهای مالی به خوبی به بار نشست و نوجوانان و جوانانی در طول همین مدت رشد کردند که ثمره آن را جودو ایران در سالهای آینده وضوح خواهد دید.
حاشیه های مخرب برای جودو
جودو ایران در سال ۹۴ همانند چند سال اخیر حاشیه های زیادی را تجربه کرد. برکناری و بازگشت دوباره مجید زارعیان بعد از مسابقات قهرمانی آسیا، جنجالهای مسابقات کوراش قهرمانی آسیا که به محرومیت انجامید ، کنارگذاشتن میراسماعیلی از مدیریت تیم های ، برکناری میراسماعیلی از سمت نایب رئیسی فدراسیون و حاشیه های مربوط به آن که به بازگشت دوباره وی ختم شد و حواشی دیگر مجال نفس کشیدن را از جودو گرفت تا این رشته المپیکی سالی پرمخاطره را سپری کند.
ملایی مرد برنزی جودو
جودو ایران که چند سالی است یک تیم ملی کامل در هشت وزن ندارد به دو جودوکار خود برای کسب مدال در المپیک دل بسته است. سعید ملایی از همان روزهای نخست سال عزم خود را برای کسب سهمیه المپیک جزم کرد و با کسب دو مدال برنز در سامسون ترکیه و پس از آن قهرمانی آسیا در کویت این موضوع را نشان داد.
این جودوکار کشورمان که سال ۹۳ و بعد از ناکامی در بازیهای آسیایی وزن خود را تغییر داد و به ۸۱- کیلوگرم آمد، بعد از این دو مدال برنز تا پایان سال در رقابتهای بلاروس ، مغولستان ، ارتشهای جهان و جام آزاد اروپا هم به نشان برنز دست یافت تا با شش مدال برنز سال را به پایان رسانده و به مرد برنزی جودو معروف شد.
البته وی در مسابقات روسیه، ابوطبی، قهرمانی چهان و کره جنوبی هم از رسیدن به مدال بازماند. ملایی در همین تورنمنت هایی که به میدان رفت ثابت کرد که توان عبور از مدال برنز را دارد. حالا که حامد ملک محمدی به عنوان مربی اختصاصی در کنارش حضور دارد به موفقیت او در المپیک بیش از گذشته باید امیدوار بود.
موتور محجوب راه افتاد
جواد محجوب مرد قدرتمند سنگین وزن جودو ایران شروع خوبی در سال ۹۴ نداشت. او در رقابتهای سامسون ترکیه پنجم شد و در مسابقات قهرمانی آسیا توفیقی نداشت و هفتم شد. وی در رقابتهای گرندپری مغولستان نشان برنز کسب کرد. با تشخیص کادر فنی تیم ملی محجوب به مسابقات جهانی نرفت ولی در گراند اسلم ابوطبی در حالی پنجم شد که «مارتین پاچک» سوئدی (همین جودوکاری که چند روز قبل در فینال تفلیس نتیجه را به او واگذار کرد) ، «ایوان رمارنکو» جودوکار مقدونیهای تیم ملی امارات و «الخان ممدوف» قهرمان سال ۲۰۱۳ جهان از آذربایجان را با ضربه فنی شکست داده بود.
این عنوان پنجمی گویا شروع حرکت رو به جلوی محجوب بود. وی در گراند اسلم پاریس دور دوم به «گاسیموف» باخت ولی در جام آزاد اروپا به میزبانی اتریش طلا گرفت و سپس در گرندپری دوسلدورف برنز گرفت تا به اوضاع خود در رنکینگ جهانی سروسامان دهد. این جودوکار با آتیه کشورمان در روزهای نخست سال ۹۵ در رقابتهای تفلیس نیز نقره گرفت و تا حدود زیادی سهمیه حضور در المپیک را برای خود قطعی کرد.
اما نکته مهم در مورد محجوب اینکه او در مسابقات مختلف رقبای ریز و درشتی را شکست داده و ثابت کرده اگر شرایط وی به لحاظ روحی ، روانی و همچین تمرینات منظم فراهم شود می تواند در ریو برای جودو ایران تاریخ ساز شود. مسعود خسروی نژاد که این روزها به عنوان مربی در کنار اوست می داند این جودوکار را چگونه برای رقابتهای سخت آماده کند.
نایب قهرمانی جوانان در آسیا
تیم ملی جوانان ایران با ترکیبی از بهترین های ایران به مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند رفت و با طلای رامین صفویه ، چهار برنز رشنو نژاد ، فتحی پور ، رشیدی و نیک اقبال عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد. همین تیم در مسابقات جهانی هم شرکت کرد و با هفتمی رشنونژاد و پنجمی فتحی پور به کار خود پایان داد. همین دو رویداد ثابت کرد که دست جودو ایران به شرط حمایت از این جوانان با استعداد در سالهای آتی خالی نخواهند ماند.
نوجوانان و سکوی سوم آسیا
تیم ملی جودو نوجوانان مردادماه با محمودی ، مرادی و ملک زاده به مسابقات جهانی در هرزگوین رفت و توفیقی در کسب مدال نداشت. همین تیم با ترکیبی کامل در مسابقات نوجوانان آسیا به میدان رفت و با طلای ملک زاده ، نقره مرادی و چهار برنز سینا قمی ، یاسین تقوی ، کاظم کریمی و علی پرهیزگار روی سکوی سوم آسیا ایستاد. در بخش دختران نیز لیلا سیاوشی برنز گرفت.
رستگار از جودو رفت
محمد علی رستگار که اول اسفندماه ۹۰ به عنوان سرپرست و مهرماه ۹۱ به عنوان رئیس فدراسیون جودو انتخاب شده بود بعد از حاشیه های فراوان بالاخره ۱۷ آذرماه از این فدراسیون رفت. وی مردادماه استعفای خود به وزیر ورزش داده بود ولی وزیر ورزش این استعفا را قبول نکرد تا وی همچنان به کار خود ادامه دهد. وزارت ورزش در نهایت و در پی یک اقدام غیرمنتظره چهار ماه بعد با این استعفا موافقت کرد و رشید خدابخش مردی از جنس کاراته را به عنوان سرپرست فدراسیون جودو منصوب کرد.
تغییرات گسترده سرپرست
جودویی که در سال ۹۴ و سالهای قبل از آن اسیر حاشیه های فراوان بود بعد از حضور خدابخش به سوی آرامش حرکت کرد. تغییرات گسترده خدابخش و بازگشت برخی از همین عوامل حاشیه ساز به فدراسیون جودو باعث شد حاشیه ها تا حدود زیادی فروکش کند. گویی مشکل جودو فقط رستگار بود. برای کارشناسان امر جای سئوال دارد چرا اهالی جودو با مردی تحصلیکرده از جنس جودو همکاری نکردند ولی خدابخش کاراته ای را قبول کرده و دیگر مشکلاتی را که پیش از آن دائم با آب و تاب بیان می کردند را نمی بینند.
خداحافظی زارعیان با ملی پوشان
مجید زارعیان که بعد از بازیهای آسیایی اینچئون جای حاجی آخوندزاده را در راس تیم های ملی گرفته بود و یکبار هم بعد از مسابقات قهرمانی آسیا در کویت به دلیل اختلاف نظر با میراسماعیلی از کار برکنار شده بودو با حمایت رستگار به کار برگشت ، سرانجام ۱۵ اسفندماه توسط خدابخش با ملی پوشان خداحافظی کرد. سرپرست فدراسیون جودو در رابطه با همین برکناری عنوان داشت که با مشورت ملایی و محجوب این تصمیم را گرفته که همین پاسخ جای تعجب داشت که چرا سرمربی با نظر ورزشکار باید تغییر کند.
با رفتن زارعیان ، حامد ملک محمدی به عنوان مربی تخصصی ملایی و مسعود خسروی نژاد به عنوان مربی تخصصی محجوب انتخاب و مشغول به کار شدند.
بازگشت رودکی به جودو
محمدرضا رودکی سنگین وزن پرافتخار تیم ملی جودو که بعد از آسیب دیدگی در آستانه المپیک ۲۰۱۲ لندن از تیم ملی و فدراسیون فاصله گرفته بود با نظر خدابخش به جودو بازگشت. وی به عنوان مشاور سرپرست فدراسیون در امور تیم ملی از ۱۸ اسفندماه کار خود را آغاز کرد. رودکی تجربه بالایی دارد و می تواند خلاء فنی سرپرست فدراسیون را پرکند.
مدال المپیک برنامه و امکانات می خواهد
جودو ایران طی دو هفته آینده باید در رقابتهای قهرمانی آسیا به میزبانی ازبکستان شرکت کند. تا کنون حضور ملایی و محجوب در ریو۲۰۱۶ قطعی شده و هر جودوکاری از بهترین نتیجه را در تاشکند کسب کند می تواند به عنوان سهمیه قاره ای در کنار دو نماینده دیگر کشورمان راهی برزیل شود. در واقع رسیدن به سه سهمیه وعده ایبود که رستگار دو سال قبل به اهالی جودو داده بود.
اما رسیدن به مدال المپیک که این روزها خیلی به آن امید می رود و سرپرست فدراسیون در گفتگوهای خود از آن صحبت می کند شرایط خاص و امکانات مناسب می طلبد. با حرف و سخن مدال المپیک به دست نمی آید. تاتامی که چند ماه آینده در ریو پهن می شود قابل قیاس با رقابتهای جام آزاد اروپا و گرندپری تفلیس نیست که با دو مدال طلا و نقره از مدال المپیک برای تاریخ ساز شدن سخن بگوئیم.
بهتر نیست به جای تلاش برای آمدن به صدر اخبار و گفتگوهای متعدد ، به دنبال فراهم آوردن شرایط مناسب برای المپیکی ها باشیم. اینها باید در همین مدت باقی مانده المپیکی زندگی کنند. با رفع مشکلات مالی ، دغدغه های زندگی را برای آنها رفع کرد. اجرای برای تمرینی ، تفریحی برای جلوگیری از تمرین زدگی ، حضور در اردوهای مشترک در راه رفع مشکل حریف تمرینی ، تغییر فضای خوابگاه و .... مسائلی دیگر از این دست می تواند در تحقق هدف بزرگ جودو موثر باشد.