به نقل از گیزمگ، چند سال پیش درباره سیستم گرمایی خورشیدی مولکولی(MOST) که در آن انرژی خورشیدی در یک محیط مایع ذخیره می‌شد و بعداً به شکل گرما آزاد می‌شد، شنیدیم. اکنون این فناوری در قالب یک غشای شفاف عملی شده است که می‌تواند داخل پنجره‌ها تعبیه شود.
غشای "MOST" که در دانشگاه "چالمرز"(Chalmers) سوئد طراحی شده است، شامل مولکول نوربورنادین-کواریسیکلان(norbornadiene–quadricyclane) است. این مولکول باعث می‌شود که این غشای پلیمری شفاف وقتی که مستقیماً در معرض نور خورشید قرار ندارد به رنگ زرد مایل به نارنجی درآید و هنگامی که خورشید بالا می‌آید و آفتاب به مواد غشا می‌تابد، اکثر انرژی خورشیدی توسط این مولکول جذب می‌شود.
به طور مشخص، مولکول نوربورنادین-کواریسیکلان برخی از فوتون‌های ورودی را جذب می‌کند و باعث ایزومری یا همپاری آن می‌شود. به این معنی که به طور موقت با دقیقاً همان اتم‌ها اما در یک چینش متفاوت به نوع دیگری از مولکول تبدیل می‌شود.
همپاری یا ایزومری(Isomerization) فرآیندی است که در آن یک مولکول به مولکول دیگری تبدیل می‌گردد، بی‌آنکه تغییری در تعداد و نوع اتم‌های آن پیش بیاید، حال آنکه تنها آرایش اتم‌ها در آن عوض می‌شود.
در نتیجه، غشا نه تنها کاملاً بی‌رنگ می‌شود، بلکه از ورود غالب گرمای خورشید به اتاق جلوگیری می‌کند. بنابراین فضای داخلی ساختمان خنک می‌شود و نیاز به روشن کردن تهویه کاهش می‌یابد.
در شب، زمانی که دیگر خورشید به غشا نمی‌تابد، مولکول به شکل قبلی خود باز می‌گردد و انرژی ذخیره شده را به اتاق منتقل می‌کند. این انتقال انرژی تا هشت ساعت برقرار است. در نتیجه، این انتقال گرما نیز نیاز به روشن کردن سیستم گرمایشی ساختمان را کاهش می‌دهد.
دانشمندان در حال حاضر هم روی کاهش قیمت این مولکول خاص و هم بر روی افزایش غلظت آن در غشا کار می‌کنند.
اعتقاد بر این است که این اهداف در یک مقطع نسبتاً کوتاه قابل دسترسی هستند و این محصول به زودی به صورت تجاری به بازار عرضه خواهد شد.
این پروژه توسط پروفسور "کسپر مات-پولسن" رهبری می‌شود و در مقاله‌ای در مجله Science Advanced منتشر شده است.
