به گزارش
قلم به نقل از راه پرداخت، یک سال پیش، ۳۲۰۰ دستگاه خودپرداز بیتکوینی در دنیا وجود داشت اما این تعداد در حال حاضر نزدیک به ۵ هزار دستگاه شده است و جالب است بدانید که به گفته کوین ایتیام رادار، سه چهارم این تعداد دستگاهها در آمریکای شمالی، ۳۱۷۹ دستگاه در آمریکا و ۶۸۵ دستگاه در کانادا قرار دارد.
در این مطلب قرار است به یک سری سوالات درخصوص خودپردازهای بیتکوینی، نحوه کارشان، دلیل محبوبیتشان و شاید جالب توجهتر اینکه چرا جایی مانند ونکوور میخواهد از شر این دستگاهها خلاص شود، پاسخ داده شود.
.
این دستگاهها چطور کار میکنند؟ دستگاههای خودپرداز بیتکوینی یا BTMها، شبیه دستگاههای خودپرداز سنتی است اما به هیچ بانکی متصل نیستند و به جایش مستقیما به یک صرافی بیتکوینی وصلاند. وجه تمایز دیگر این دستگاههای بیتکوینی با خودپردازهای سنتی در این است که به جای تحویل فیزیکی پول، بیتکوینها را به کیف پول دیجیتالی افراد منتقل میکند.
نحوه کار خودپردازهای بیتکوینی ساده است. اول از همه شما به یک آدرس کیف پول بیتکوین نیاز دارید. اگر چنین آدرسی ندارید، نگران نباشید، خود دستگاه میتواند آدرس را برایتان بسازد. سپس نزدیکترین خودپرداز بیتکوینی را پیدا کنید. وقتی در مقابل دستگاه قرار گرفتید، از شما درخواست میشود که شماره موبایلتان را وارد کنید تا دستگاه بتواند کد تایید را به موبایلتان ارسال کند.
باتوجه به دستگاهی که با آن سروکار دارید، محل استقرار دستگاه و اینکه چه تعداد بیتکوین نیاز دارید، ممکن است لازم باشد اثر انگشت یا مدرک شناساییتان را اسکن کنید. درنهایت تنها کاری که برای انجام باقی میماند این است که کد کیوآر بیتکوین خود را اسکن، پول نقدتان را وارد کنید و کار تمام است.
با اینکه کار با این دستگاهها راحت و آسان است اما کارمزد این دستگاهها کمی عجیب و غریب است. بین ۷ تا ۱۹ درصد تراکنشها، میزان کارمزدی است که برای کار با این دستگاهها باید پرداخت شود. مقایسه این میزان کارمزد با کارمزد صرافی مانند کوینبیس که برای انجام تراکنشهایش تنها ۱/۹ درصد از تراکنشها را بهعنوان کارمزد دریافت میکند، به خوبی تفاوتها را نشان میدهد.
جدای از موارد گفته شده، تفاوتهای دیگری هم مطرح است. ازجمله ویژگیهایی که دستگاههای خودپرداز بیتکوینی دارد این است که به طور آنی به شما بیتکوین میدهد در حالی که برای دریافت بیتکوین از صرافیهایی مانند کوینبیس یا دیگر صرافیهای بیتکوینی، شما باید اطلاعات بانکی خودتان و عکس کارت شناسایی و چهره خودتان را وارد کنید تا فرایند شناسایی و تایید هویت انجام شود که البته این فرایند چندین روز طول میکشد. بنابراین اگر در اسرع وقت نیاز به بیتکوین دارید، خودپردازهای بیتکوین راه حل مناسبی برای شما است.
.
نبود قانونگذاری ونکوور جایی است که در سال ۲۰۱۳، اولین دستگاه خودپرداز بیتکوین در آن نصب شد اما در حال حاضر شهردار این شهر درخواست ممنوعیت این دستگاهها را داده و دلیلش را هم امکان استفاده از خودپردازهای بیتکوینی بهعنوان وسیلهای برای پولشویی عنوان کرده است.
از مالکان خودپردازهای بیتکوینی در آمریکا خواسته شده تا منطبق با قانونگذاریهای ضدپولشویی باشند که این انطباق شامل فرایند شناخت مشتری و بررسی کارت شناسایی افراد است. اما برای به کارگیری و اجرای این قوانین الزام و اجبار به خصوصی وجود ندارد.
نبود قانونگذاری حوزه کریپتوکارنسی در کانادا باعث شده تا مجرمان با کمک این دستگاههای خودپرداز به راحتی و بدون هیچ مجازاتی بتوانند منابع غیرقانونی خودشان را پنهان کنند.
با اینکه خودپردازهای بیتکوینی مرتبا شماره تلفنها را چک میکنند، اما این به تنهایی کفایت نمیکند چراکه هرکسی میتواند یک تلفن یک بار مصرف خریداری کند. همچنین با استفاده از این دستگاهها میتوانید پول مدنظرتان را یا برای خودتان یا برای یک کیف پول دیجیتالی که متعلق به یک فروشنده مواد مخدر در آمریکای لاتین است، بفرستید.
BTMها به شیوههای دیگری هم میتوانند منجر به ارتکاب جرم شوند. هکرها و کلاهبرداران Ransomware اغلب درخواست دریافت بیتکوین میکنند و برای دریافت این بیتکوینها از قربانیان میخواهند به پای دستگاههای خودپرداز بیتکوینی بروند و مبلغ درخواستی را از این طریق برایشان ارسال کنند. از آنجایی که بیتکوین یک شیوه پرداختی غیرقابل استرداد است، پس به محض اینکه ارسال شد، امکان معکوس کردن تراکنش وجود ندارد.
اما فقط موضوع خودپردازهای بیتکوینی نیست که ونکوور را آزار میدهد. اوایل سال جاری بود که صرافی کریپتو در ونکوور به نام QuadrigaCX ورشکست و میلیونها هزار دلار ارز رمزنگاریشده و پول فیات گم شد. پس منطقی به نظر میرسد که این شهر با احتیاط بیشتری در دیگر حوزههای کریپتوکارنسی وارد شود.
بنابراین اگر قصد راهاندازی کسبوکاری در حوزه خودپردازهای بیتکوینی را دارد، بهتر است دور کانادا را خط بکشید.