به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، این مستند با عنوان «Rolling Thunder Revue» روایتگر داستان یکی از عجیب‌ترین تورهای کنسرت «باب دیلن» در سال ۱۹۷۵ در آمریکاست که در آن هنرمندان سرشناسی چون «جانی میشل»، «جون بایز»، «میک رانسون»، «بت میدلر»، «راجر مک‌گین»، «ایمولو هریس» و «آلن گینزبرگ» او را همراهی می‌کردند.
«باب دیلن» در این تور کنسرت‌ها علی‌رغم این‌که به یک ستاره سرشناس در عرصه موسیقی تبدیل شده بود به اجرا در سالن‌های کوچک می‌پرداخت و هدفش ایجاد رابطه‌ای نزدیک‌تر با هوادارانش در شهرهای کوچک‌تر بود. او این تور موسیقی را نه یک موفقیت بلکه یک ماجراجویی توصیف می‌کند.
«دیلن» در سال ۱۹۷۸ بخش‌هایی از تصاویر موجود این کنسرت را در قالب یک مستند به نام «رینالدو و کلارا» کارگردانی کرد که بسیار مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و آخرین تجربه او را در عرصه کارگردانی رقم زد.
«مارتین اسکورسیزی» در مستند جدیدش از بیش از ۱۰۰ ساعت از تصاویر فیلمبرداری‌شده در سال ۱۹۷۵ استفاده کرده است که با توضیحات خود «باب دیلن» و همچنین مصاحبه با برخی چهره‌های معروف سینما چون «شارون استون» همراه است که به نوعی با این کنسرت همکاری می‌کردند.
«اسکورسیزی» در سال ۲۰۰۵ نیز مستندی درباره «باب دیلن» ساخته بود که البته رویکرد کاملاً متفاوتی داشت و به مراحل تبدیل شدن او از یک دانش‌آموز ترک تحصیلی در نیویورک دهه ۶۰ میلادی به یک ستاره موسیقی راک بین‌المللی می‌پرداخت.
«باب دیلن» خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی از نگاه بسیاری، تاثیرگذارترین چهره در تاریخ موسیقی آمریکا محسوب می‌شود و برخی ترانه‌های او توسط بسیاری از خوانندگان مشهور دوباره‌خوانی شده است. او در پدیدار شدن سبکی در موسیقی به نام «راک بومی» در اواسط دهه ۶۰ بسیار تأثیرگذار بود و به «شکسپیر» هم‌نسلان خود شهرت یافت. او در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا به عنوان یک پدیده مطرح بوده است.
آکادمی نوبل در نوامبر ۲۰۱۶ نام «باب دیلن» را به‌عنوان برنده نوبل ادبیات اعلام و «خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی» را علت برگزیدن او عنوان کرد. انتخاب یک ترانه‌سرا و خواننده به‌عنوان برنده نوبل ادبیات، واکنش‌های مثبت و منفی بسیاری را به همراه داشت و نوع عملکرد او در مقابل کسب این جایزه مهم ادبی به این حواشی دامن زد، هر چند او سرانجام چند روز پیش از مهلت پایانی، جایزه ۹۲۴ هزار دلاری نوبل ادبیات را دریافت کرد.
