متاهل‌های تنها
احساس تنهایی و دلتنگی زیاد و مداوم دارید بدون آن‌که دقیقا بدانید علت آن چیست؟ به روزهای اول ازدواج‌تان فکر کنید، آن روزها هم همین‌طور بودید؟ اگر پاسخ‌تان خیر است، باید بگوییم به از دست دادن صمیمیت عاطفی نزدیک می‌شوید. درحقیقت این یکی از نشانه‌های دوری عاطفی شما و همسرتان است، حتی اگر مشکل آشکاری بین شما وجود نداشته باشد و در ظاهر همه چیز سر جای خود باشد. احساس تنهایی، دلتنگی، انزوا، بیقراری، احساس رهاشدگی و... همگی از نشانه‌های نبود رابطه عاطفی صمیمی بین زوجین است.
حرفی برای گفتن نیست
اگر چند وقتی است که چندان حرفی برای گفتن با هم ندارید باید بگوییم در معرض خطرید. گذشته از موضوع صحبت، به‌طور کلی کاهش میزان گفت‌وگو و همچنین کاهش تمایل برای گفت‌وگو بین همسران یکی از نشانه‌های شروع شکاف عاطفی بین آن‌هاست. شاید عدم تمایل برای گفت‌وگو به علت این باشد که احساس می‌کنید دیگر علاقه و گوشی برای شنیدن حرف‌های‌تان وجود ندارد یا آن‌طور که باید، درک نمی‌شوید. پس در زندگی خود جست‌وجو کنید، اگر شما یا همسرتان، بیشتر از گفت‌وگو با هم، با دوستان و اطرافیان خود صحبت می‌کنید، باید بگوییم وضعیت اضطراری است.
گفت‌وگوهای نامتعادل و گول زننده
صرفا وجود گفت‌وگو بین شما، گول‌تان نزند؛ چراکه کیفیت گفت‌وگو هم مهم است. بگذارید کمی فراتر برویم و صریح‌تر بگوییم. درحقیقت متخصصان معتقدند زمانی که گفت‌وگو وجود داشته اما یکطرفه باشد، یعنی اگر همیشه فقط زن یا فقط مرد صحبت کند و طرف مقابل همیشه شنونده باشد، هم نشانه‌ای از عدم تعادل است. این می‌تواند نشانه‌ای از عدم امنیت و راحتی برای صحبت در یکی از همسران و وجود شکاف عاطفی باشد. یک نشانه دیگر این است که گفت‌وگوهای شما به صورت غیرحضوری (مثلا تلفنی یا از طریق متن) ثمربخش‌تر از صحبت حضوری است. این موضوع نشان می‌دهد چندان از بودن و حضور در کنار هم احساس راحتی و امنیت ندارید و رابطه عاطفی‌تان عمیق نیست.
احساساتی که مخفی می‌شوند
یکی از علل اصلی ازدواج برای انسان‌ها، داشتن شریکی است که بتوان به‌راحتی و بدون ترس احساسات و عواطف را با او در میان گذاشت. شما چندبار در هفته از شادی‌ها، ترس‌ها، غم‌ها و هیجانات خود با همسرتان صحبت می‌کنید؟ پنهان کردن احساسات و هیجانات (چه احساسات خوب و شادی‌آور و چه احساسات بد و استرس‌زا) از یکدیگر می‌تواند یکی دیگر از نشانه‌های ایجاد شکاف عاطفی بین همسران باشد. درحقیقت عدم امنیت عاطفی، از دست دادن اعتماد به نفس، ترس از نادیده گرفته شدن، ترس از واکنش‌های منفی همسر و... همگی مبنای پنهان کردن احساسات هستند. اگر این روند ادامه یابد رفته‌رفته شفافیت و صمیمت از بین می‌رود و فقط یک رابطه خشک، بی‌روح و سطحی باقی خواهد ماند.
اشتیاقی برای شنیدن نیست
گذشته از این‌که چقدر از احساسات خود با همسرتان صحبت می‌کنید، باید بررسی کنید که چقدر مشتاق دانستن احساسات و هیجانات همسرتان هستید؟ چقدر کنجکاوید بدانید درون او چه می‌گذرد و چه هیجاناتی را تجربه می‌کند؟ چقدر از همسرتان می‌خواهید درباره احساساتش با شما صحبت کند و وقتی هیجانات خود را برون‌ریزی کرد، چقدر شنونده خوبی برای او هستید؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند وضعیت عاطفی جاری بین شما و همسرتان را نشان دهد. اگر چندان برایتان مهم نیست که همسرتان چه احساساتی دارد و شنونده خوبی برای درد دل‌هایشان نیستید در حال حفر شکاف عمیق و عمیق‌تری بین خود و همسرتان هستید.
باهم و دور از هم
اصلا نشانه خوبی نیست اگر وقتی باهم تنهایید نزدیکی فیزیکی کمی دارید؛ یعنی دور از هم می‌نشینید، دست یکدیگر را نمی گیرید و... متخصصان معتقدند صمیمیمت احساسی، پایه و اساس صمیمیت جسمی است؛ بنابراین فاصله فیزیکی شما ممکن است واقعا نمادی از رابطه مشکل دار عاطفی باشد. معمولا زوج‌هایی که رابطه عاطفی عمیقی را تجربه می‌کنند، صمیمت و نزدیکی فیزیکی بیشتری دارند. این قضیه درخصوص رابطه جنسی هم صادق است. اگر تعداد دفعات یا کیفیت رابطه جنسی شما بدون علت کاهش یافته، شاید بتوانید ردپای آن را در وجود فاصله عاطفی از یکدیگر جست‌وجو کنید.
تفریحات جدا جدا
جنبه دیگری از روابط عاطفی صمیمی و شاد، داشتن تفریحات و لذت‌های مشترک است. وقتی زن و شوهر تفریحات مشترک خود را کنار می‌گذارند رابطه عاطفی کم‌کم از بین می‌رود. وقتی زوج‌ها برای همه چیز و همه کس زمان می‌گذارند جز برای باهم بودن، احتمالا صدای این زنگ خطر مهم زندگی شما به گوش همه می‌رسد. اگر می‌خواهید بهانه وقت نداشتن، خسته بودن، نداشتن هزینه تفریح و... را هم بیاورید باید بگوییم که بسیاری از زوجین موفق که رابطه عاطفی مستحکمی دارند حتی از تماشای یک برنامه تلویزیونی در کنار همسرشان لذت می‌برند. پس منظور از تفریح حتما موج‌سواری در سواحل قناری نیست، یک پیاده‌روی کوتاه و مفرح یا حل یک پازل و... هم می‌تواند تفریح مشترک محسوب شود که به تحکیم پیوند عاطفی شما کمک می‌کند.
به چه کسی تکیه کنم؟
در یک رابطه موفق و مستحکم عاطفی، زوجین (صرفنظر از آنچه که دارند)، حمایت کامل و کافی از یکدیگر دارند. اگر زمانی که زوجین به کمک (فکری، عاطفی، مالی و...) نیاز دارند، آن را از همسر خود دریافت نکنند مسلما از حمایت همسر خود دلسرد شده و از او دور می‌شوند. حضور زوجین در زندگی یکدیگر باید همه جانبه باشد و فقط حضور فیزیکی مدنظر نیست، به این‌ترتیب یکی از ساده‌ترین انتظارات این است که همسران در مشکلات و سختی‌ها پشتیبان و حامی یکدیگر باشند. به زندگی و ارتباط خود با همسرتان فکر کنید، اگر از دیگران بیش از یکدیگر نظر می‌خواهید، اگر توصیه‌های دیگران بیشتر از توصیه‌های همسرتان مهم است، اگر بیش از یکدیگر، به دوستان یا خانواده پدری‌تان تکیه می‌کنید و از آن‌ها کمک می‌خواهید، متاسفانه رابطه عاطفی مطلوبی در زندگی زناشویی شما وجود ندارد.
من یا تلفن همراه؟ انتخاب تو کدام است؟
وقتی در کنار همسرتان هستید، (مهم نیست کجا، در منزل، تفریح، مسافرت و...) چقدر به شریک زندگی‌تان توجه دارید و چقدر سرتان در گوشی تلفن‌همراه‌تان است؟ بین این دو، کفه‌ترازو به سمت کدام یک سنگین‌تر است؟ اگر زمانی که در کنار همسرتان هستید با هم ارتباط واقعی برقرار می‌کنید و سعی می‌کنید از زمان، حداکثر استفاده برای باهم بودن را ببرید، پیوند عاطفی مستحکم بین شما را تبریک می‌گوییم اما اگر زمانی که در کنار هم هستید، احساس روزمرگی دارید، حوصله تان سر می‌رود، کلافه می‌شوید و خود را با گوشی، کتاب، تلویزیون، کار و... سرگرم می‌کنید باید هشدار شکاف عاطفی بین‌تان را جدی بگیرید. خواندن کتاب، تماشای تلویزیون، کار و... هیچ‌کدام بد نیست اما نباید جای همسرتان را بگیرد و برای شما یک غار تنهایی باشد که تا وقتی کنار همسرتان هستید به آن مشغول باشید. این کارها را می‌شود در وقت دیگری هم انجام داد، نه درست وقتی که می‌توانید از بودن با همسرتان لذت ببرید، پس خود را گول نزنید و به فکر چاره باشید.
آرامش قبل از توفان
حتی باهم بحث یا مشاجره هرازگاهی ندارید؟ متاسفانه باید بگوییم رابطه‌تان به مرز خطر بحران رسیده است. شاید تعجب کنید اما همسرانی که رابطه عاطفی خوبی با هم دارند ممکن است اختلاف نظر و حتی گاهی بحث و دعوا هم داشته باشند. این طبیعی است؛ چراکه برای زوجین موفق حل مشکلات و بهبود روابط‌شان مهم است و برای آن تلاش می‌کنند. زوجین موفق حتی اگر بحث و مشاجره کنند، باز هم درنهایت راهی برای حل مشکلات‌شان می‌یابند. اگر دیگر برایتان مهم نیست چه بر سر مشکلاتتان می‌آید و برای جلوگیری از گفت‌وگو یا بحث آن‌ها را حل نکرده رها می‌کنید، حوصله ندارید همان روند همیشگی و خسته‌کننده مشاجرات بی نتیجه را داشته باشید و ترجیح می‌دهید از خیر حل مسائل‌تان بگذرید، باید بگوییم رابطه عاطفی تان اهمیت خود را از دست داده و امیدی به بهبود اوضاع ندارید. چنین سکوتی در برابر مشکلات، اجتناب از تعارض نیست؛ این بیشتر شبیه ایجاد موانع برای توسعه عشق است. بهتر است تا دیر نشده فکری به حال زندگی‌تان بکنید.
