به گزارش قلم، به گفته «محمود مخدومی»، مدیرعامل شركت سرمایهگذاری نفت و گاز و پتروشیمی
تامین (تاپیكو) كه قرار بود شركت تحت مدیریت وی در هلدینگ خلیج فارس ادغام
شود، موانع قانونی و موضوع ارزشگذاری از جمله دلایل عدم ادغام این دو
هلدینگ به شمار میرود.
وی با بیان اینكه از ابتدا تاپیكو طرف مذاكره
نبود و شستا با هلدینگ خلیج فارس مذاكره میكرد، افزود: در آغاز نیز مشخص
بود مشكلات زیاد بر سر این كار وجود دارد زیرا زمانی كه یك شركت بورسی به
فروش میرسد باید برای عرضه آن بر روی تابلوی بورس رقابت شود و نمیتوان با
اطمینان گفت كه خریدار لزوما همان شركت مورد نظر خواهد بود.
مخدومی افزود: همچنین سهام بسیاری از شركتهای تاپیكو، وثایق امین مالی
است و تصور ما این بود این دو موضوع كار را برای ادغام سخت میكند.
وی با اشاره به اینكه وزیر نفت اعلام كرده كه موضوع ادغام منتفی است،
ادامه داد: با توجه به تعدد شركتها و همچنین تنوع شركتهای تاپیكو كه
علاوه بر شركتهای پتروشیمی در حوزه لاستیك، صنایع سلولزی، پالایشی و نفتی
نیز سهامدار است، ادغام با مشكل مواجه بود.
مدیرعامل تاپیكو، مشكل دیگر را طرح محور بودن هلدینگ خلیج فارس دانست و
تاكید كرد: این در شرایطی است كه تاپیكو یك هلدینگ بدون طرح است.
ادغام پتروشیمیها؛ شاید وقتی دیگر
به نظر میرسد موضوع
ادغام پتروشیمیها كه قرار بود با هدف تكمیل زنجیره ارزش و یكپارچهشدن
صادرات انجام شود، تا اطلاع ثانوی منتفی شده است.
پیش از
خصوصیسازیهای بیحساب و كتاب در دولتهای نهم و دهم، پتروشیمی ایران تحت
برندی واحد محصولات را تولید و با همان برند به بازارهای جهانی صادر میكرد
و یكپارچهبودن تولیدات سبب میشد تا قدرت چانهزنی ایران در بازارهای
پتروشیمی دنیا بیشتر باشد و حتی صنعت پتروشیمی برای فاینانس طرحهای خود
بدون ضمانتهای بانكی و تنها با تكیه بر همان برند، اقدام میكرد.
بعد از خصوصیسازی كه بیشتر از هر بخش دیگری در پتروشیمیهای كشور اجرا
شد، این واحدهای تولید به جزیرههای كوچكی تبدیل شدند كه هر كدام برای
خرید خوراك و یا فروش محصول میانی خود باید با جزیره دیگری ارتباط میگرفت.
همین مصائب بود كه در اواخر روند خصوصیسازی، تصمیم گرفته شد تا
پتروشیمیهای باقی مانده در قالب هلدینگی واحد، عرضه شوند تا بیش از این بر
پیكر زنجیره ارزش این صنعت آسیب وارد نشود.
همچنین پتروشیمیهایی كه در قالب رد دیون دولت به سازمان تامین اجتماعی
واگذار شده بود، در مجموعهای واحد به كار خود ادامه دادند. با این حال
هیچ كدام از این هلدینگها توان برند واحد - كه پیش از خصوصیسازی وجود
داشت - را نداشتند و همین جا بود كه جرقههای اولیه ادغام هلدینگهای
پتروشیمی زده شد.
ادغامی كه بعدها مشخص شد تنها بر روی كاغذ امری امكانپذیر است و با
وجود مواهبی كه برای صنعت پتروشیمی به دنبال دارد، تقریبا غیر ممكن به نظر
میرسد. مشكلاتی كه بعد از یك سال از صحبتها مبنی بر ادغام، وزیر نفت را
بر آن داشت تا رسما اعلام كند كه ادغام دو غول پتروشیمی كشور منتفی شده
است.