آینده واقعیت مجازی در همین نزدیکی
واقعیت مجازی یا Virtual Reality یک فناوري است که با کمک نرم‌افزار‌ها، تصاویر، صداها و در برخی موارد سایر حواس پنج‌گانه را از طریق سخت‌افزاری به کاربر منتقل می‌کند. به‌این‌ترتیب کاربر این دستگاه، حس حضور در مکانی را تجربه می‌کند که در واقعیت در آن‌جا حضور ندارد. در حال حاضر VR وضوح تصویری برابر ۱۵ پیکسل در هر درجه را در شرایط میدان دید ۹۰ درجه و عمق فوکوسِ ثابت‌شده ۲ متر، فراهم می‌آورد. اما انسان‌ها قابلیت مشاهده ۱۲۰ پیکسل در درجه را در میدان دیدی بین ۲۲۰ تا ۲۳۰ درجه و در عمق فوکوس‌های متنوع دارند. بنابراین طبق گفته Abrash «راه طولانی برای پیشرفت در این زمینه، در پیش است». بعد از آخرین نمونه از هدست VR كه در سال 2016 به بازار آمد؛ تقریبا دو سال طول کشید که نسل جدید و پیشرفته این دستگاه‌ها وارد بازار شود. این مدل، بهترین تجربه را از عینک‌های نسل اول در اختیار ما قرار داد. این در حالی است که مجموعه جدید از بازی‌های هیجان‌انگیز و دیگر نرم‌افزارهای VR به‌زودی به سخت‌افزارهای این نسل اضافه می‌شوند و قطعا این احساس پیش می‌آید که بازار به‌صورت پیوسته توجه خود را به سمت این واقعیت مجازی شگفت‌انگیز و فناوری‌های نسل بعدی آن جلب کرده است. همين ويژگي‌ها، هیجان بسياري را در بین علاقه‌مندان به اين فناوري ايجاد كرد. طبق گفته جدید مارک زاکربرگ درباره آینده واقعیت مجازی، طی پنج سال آینده، به‌وضوح تصویر ۴K x 4K به ازای هر چشم در VR خواهد رسید. مارک همچنین اضافه کرد که احتمالا شرکت‌های سازنده اين فناوري به دنبال تراکم پیکسلی بهتر یا میدان دید وسیع‌تری هم خواهند بود. او مي‌گويد: «به نظر من ایجاد میدان دیدی وسیع‌تر، امری اجتناب‌ناپذیر بوده که منجر به افزایش چشمگیر میزان استفاده از VR شده و این فناوري را به سمت تصاویر مجازی گسترده‌تری هدایت می‌کند».
**
1. نمونه اولیه از عینک‌های VR به نام Oculus نیمه گنبدی
«Oculus» سابقه طولانی در ساخت عینک‌های واقعیت مجازی با کیت‌های توسعه‌یافته دارد. این نمونه جدید با نام نیمه گنبدی کمتر از دو ماه است که به بازار آمده؛ برای ساخت این عینک‌های واقعیت مجازی از نمونه‌های قبلی آن الهام گرفته شده است. پس از شرکت Kickstarter در سال 2012، شرکت‌های دیگری وارد بازار این عینک‌ها شدند و فناوري مدرن‌تری را در اختیار مصرف‌کننده قرار دادند تا درنهایت در سال 2016 نسل جدید وارد بازار شد و همه را شگفت‌زده کرد. اما کمتر از دو سال طول نکشید که دنیای این عینک‌های عجیب و غریب به شكل اساسي تغییر کرد و روندی صعودي را در پیش گرفت. عینک‌های Oculus نیمه گنبدی دارای یک میدان مغناطیسی 140 درجه‌ای هستند که تصویر را به‌صورت زنده با نمایشگر مجزا و ردیابی بالای چشم در اختیار بیننده قرار می‌دهند. هر چه میزان میدان دید در این عینک‌ها بالاتر باشد جذابیت و زنده بودن تصویر در آن بیشتر است. صفحه نمایش در این سیستم باعث می‌شود که تصاویر مجازی با تغییر دینامیکی و شبیه‌سازی فضا و نور از اشیا، ایجاد فاصله دور و نزدیک را پدید آورد. به‌طور خلاصه، این باعث می‌شود که نور منتشرشده از هدست بیشتر شبیه نور دنیای واقعی باشد و به چشم‌هاي شما اجازه دهد تا دقیقا مانند نحوه عملکردشان در دنیای واقعی عمل کنند. توانایی این هدستها دقیقا مانند توانایی چشم‌های شما در دنیای واقعی است؛ همین امر باعث شده تا شما بتوانید با دنیای مجازی به‌راحتی همذات‌پنداری کنید. شركت Oculus به‌وضوح گفته است که ما نباید انتظار صددرصد از این عینک‌ها داشته باشیم اما این شرکت هدف‌های دست‌یافتنی برای رشد خود در آینده نزدیک دارد.
**
2. واقعیت را با دست‌هاي خود حس کنید
تصور می‌شد که فناوری دستکش‌های مجازی؛ ورودی‌های فوق‌العاده‌ای برای این واقعیت باشند اما در چند سال گذشته مزایای داشتن یک کنترل‌كننده فیزیکی و ردیابی برای ورودی VR با قابلیت‌های بهتری روبه‌رو شد. قطعا حس بازی با دسته و دکمه‌ها برای انسان قابل‌اعتمادتر از حرکات ورودی با دست است. درنتیجه این رئالیسم اضافه شده دارای مزایای خوبی است که بیننده را به‌راحتی با دنیای مجازی پیوند می‌دهد. دسته‌های کنترل‌کننده و دستکش‌های VR دارای حسگرهایی هستند که تمام پنج‌انگشت را احساس می‌کنند. جدیدترین نسخه از دستکش‌های VR با نام ER2 ماه گذشته به بازار عرضه شد؛ در این نسخه یک سنسور نیرو به دسته کنترل اضافه شده تا قدرت پردازش در آن بالاتر رود. با افزودن این قابلیت فرد می‌تواند با نیروی بیشتری اجسام را در این فضا پرتاب یا دیواری را به‌صورت طبیعی فرو بریزد. درواقع با اضافه شدن این دستکش‌ها، تجربه بازی با هدست واقعیت مجازی را از یک عینک سه‌بعدی متمایز می‌كند و کاربر می‌تواند علاوه بر این‌که به‌صورت بصری وارد دنیای بازی شده است، دست‌هاي خود را هم همراه با چشم‌هايش وارد محیط مجازی کند. همین کنترل تعاملی با دنیای واقعیت مجازی است که این دسته از هدستها را از عینک‌های معمولی مجزا می‌کند.
**
3. جهش حرکت ستاره‌های شمال
تصوری که ما از فناوری واقعیت افزوده داریم در سال‌های آینده به‌کلی تغییر خواهد کرد. در حال حاضر، فناوری‌های واقعیت افزوده‌ای که با آن آشنا هستیم، محدود به چند نرم‌افزار گوشی هوشمندمان است؛ اما در آینده موارد استفاده از این فناوری بیشتر ده و حتی سخت‌افزارهای جدیدی برای استفاده روزمره ساخته خواهند شد. دنیای AR همیشه دنياي پرسروصدايی بوده است؛ شاید تا چند سال پیش بازار پر بود از هدستهای ارزان‌قیمت با قابلیت‌های متوسط اما با تغییرات چشمگیری که در این عرصه روي داد، قیمت‌ها هم به همان منوال بالا رفته است. Leap Motion یک نمونه اولیه از هدست AR است که برای توسعه این صنعت ارائه داده و برای هدستهای AR آینده‌ای امیدوارانه هستند. میدان دید صد درجه، زمان تاخیر کم، وضوح‌بالا و البته سنسورهای دستیابی حرفه‌ای از مزایای عینک‌های AR هستند. طبق تحقیقات صورت گرفته، به نظر می‌رسد که صفحه‌نمایش microLED با شکست رقیب خود یعنی اولد، به بهترین گزینه برای نمایشگرهای عینک AR در آینده تبدیل شود. اکثر عینک‌های AR یا همان واقعیت افزوده، از زمان عرضه گوگل گلس در سال ۲۰۱۳ تاکنون از فناوری کریستال مایع در سیلیکون (LCoS) برای صفحه‌های نمایش خود استفاده می‌کنند. اما ظاهرا دیگر فناوری‌های صفحه‌نمایش برای این‌گونه دستگاه‌ها، مناسب‌تر به نظر می‌رسد. طبق بررسی‌های صورت گرفته از سوي دیجی‌تایمز، در آینده «میکرو ال ای دی» به اصلی‌ترین فناوری صفحه‌نمایش برای هدستهای AR تبدیل خواهد شد. حتی در برخی عینک‌ها از فناوری لیزر استفاده شده است که متاسفانه در آن خطر آسیب‌رسانی به شبکیه چشم وجود دارد. بر اساس گزارش‌های به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که نمایشگرهای اولد می‌توانند رقیب بزرگی برای فناوری میکرو ال ای دی محسوب شوند؛ اگرچه ظاهرا نمایشگرهای میکرو ال ای‌دی نسبت به رقیب خود از رکود پایین‌تر، کنتراست بالاتر و طول عمر بیشتری برخوردار است. علاوه بر این، میزان روشنایی صفحه‌نمایش فوق ۳۰ برابر بیشتر از نوع OLED است.
**
4. Oculus سانتا کروز
در اوایل سال جاری Oculus هدست ارزان‌قیمت خود را به بازار ارائه داد، درحالی‌که Gear VR تجربه‌ای مشابه بود و در سال‌های اخیر مورد استفاده عموم مردم قرار گرفت. وجه تمایز محصولات کمپانی Oculusبر دیگر هدست های موجود در بازار بر سر بلندگوهايی به نام سانتا کروز است؛ به این معنی که کاربران می‌توانند در هنگام استفاده از هدست به‌طور فیزیکی حرکت کنند، درست مثل هدستهای سری PC VR است. اما مطمئنا سانتا کروز به جذابیت بازی‌ها می‌افزاید. این نمایشگرهای حرفه‌ای در آینده‌ای نه‌چندان دور فضای خالی مابین پیکسل‌ها را می‌شکند و با وضوح کاملی که دارد پا را از توانایی‌های چشم و گوش انسان فراتر می‌گذارد.
**
5. صفحه‌نمایش فوق‌العاده متراکم
در حال حاضر، شركت‌هاي سازنده اين صنعت در حال ساختن صفحه‌نمایش فوق‌العاده متراکم هستند که در کنار این قابلیت به‌اندازه کافی ارزان هم باشند. این صفحه‌نمایش‌ها می‌توانند به کمک هدستهای VR مورد استفاده قرار گیرند. در چند ماه گذشته سامسونگ نشان داد که در حال ساخت صفحه‌نمایش‌های VR در ابعاد 3,840 × 2,160 و 1,200 pixels در هر اینچ است. اما خبر مهم‌تر از جانب گوگل و ال‌جی به گوش می‌رسد. این دو هم نمایشگرهای خود را در ابعاد صفحه‌نمایش 4,800 × 3,840 و 1,443 pixelsدر هر اینچ در نمایشگاه محصولات نمایشی به نمایش گذاشتند.
**
6. هدستهای Varjo Retina دارای شبکیه چشم
صفحه نمایش فوق‌العاده انعطاف‌پذیر Varjo Retina یک میانبر امیدوارکننده برای دستیابی به‌وضوح شبکیه در یک هدست VR است. با استفاده از ترکیبی از ماکرو و میکرو دیس پلی برای داشتن وضوح بالا؛ علاوه براين‌كه در مرکز این هدست میدان دیداری گسترده‌تری در اختیار بیننده قرار می‌گیرد. هدستBionic Display Varjo از دو نوع نمایشگر در هدستهای خود استفاده می‌کند درحالی‌که بسیاری از هدستهای امروزه VR فقط از یک نمایشگر استفاده می‌کنند. در این هدست نمایشگر اولی نسبت به هدستهای سنتی یک وضوح نسبتا استاندارد دارد، اما نمایشگر دوم یک نمايشگر مكروي 60 پیکسل است. تصویر از صفحه دوم به‌طور مستقیم در مرکز صفحه اول نمایش داده می‌شود و پیکسل‌ها را در مکان‌هایی قرار می‌دهد که چشم شما بیشترین جزئیات از آن را ببیند. نتیجه بسیار چشمگیر است، این شرکت همچنین روش‌هایی را برای حرکت صفحه‌نمایش با وضوح بالا استفاده می‌کند تا شما بتوانید حداکثر کیفیت را بدون توجه به‌جایی که می‌بینید مشاهده کنید. «وارجو» تا حد زیادی یک طراحی صفحه‌نمایش جدید را نشان می‌دهد که می‌تواند در آینده نزدیک به هدستهای کاربر هم تبدیل شود.
**
7. دیجی لنز موجی 150 درجه
هدستهای AR امروزه می‌توانند تا حدود زيادي کوچک باشند. بنابراین برای مطابقت بیشتر با دستگاه میدان‌های استفاده شده در آن‌ها هم به همان اندازه طراحی می‌شود؛ اما درخلاف آن هدستهای اپتیک دارای میدان‌هايی با دید وسیع‌تر هستند. این‌یک رویکرد متفاوت برای دستیابی به نگرش نهایی AR-device است که یک میدان مغناطیسی بی‌نظیر را در یک دستگاه مانند عینک‌های کوچک ارائه می‌دهد. دیجی لنزها؛ توسعه‌دهنده فناوري و نمایشگرهای شفافی هستند که روی صفحات موجی قابل‌اجرا بوده و می‌توانند یک میدان 150 درجه‌ای را برای هدستهای AR در یک فاکتور با ابعاد کاملا واقعی به ارمغان بیاورد. رویکرد این دستگاه هدایت نور در امتداد ابتیک به‌صورت عمودی است؛ همین امر باعث می‌شود تا تصویر در چشم کاربر ایجاد شود. با چنین دستکاری دقیق نور، اپتیک به‌طور موثری به‌عنوان لنز و صفحه‌نمایش عمل می‌کند و به شکل قابل‌‌توجهی بیشتر از طرح‌های نوری فشرده در بسیاری از هدستهای AR امروزی یافت می‌شوند.
**
8. ردیابی چشم
ردیابی چشم در هدستهای آینده جایگاه خود را ثابت کرده‌اند. همچنین؛ شرکت‌هایی مانند Tobii در حال تهیه سخت‌افزار و نرم‌افزار ردیابی چشم در هدستها برای تولیدکنندگان و توسعه‌دهندگان در این عرصه هستند. اوکولوس و اپل هم به‌تازگی نمونه اولیه VR خود را با این قابلیت ارائه داده است. این قابلیت باعث می‌شود تا چشم هماهنگی بیشتری با عینک و فضايی برقرار كند که در آن می‌تواند ببیند.
9. هدستهای Pimax 8 «K»
در حال حاضر هدستهای سری VR با قیمت‌های مناسب در بازار عرضه می‌شوند. این هدستها تصویر را با 100 درجه میدان دید نشان می‌دهند. «Pimax» امیدوار است که با شرکت 8KVR هدست خود را به بازار معرفی کند؛ این هدستها دارای میدان دید 200 درجه و رزولوشن 760 × 2،160 هستند. در این سال‌ها ما شاهد پیشرفت هدستهای Pimax بودیم؛ به‌همین منظور این هدستها برای تولید انبوه اعلام آمادگی کردند. اگر Pimax در این امر موفق شود، هدست می‌تواند گامی جدید در دنیای مجازی بردارد.
**
10 قلم‌های AR
قلم‌ها، چه در دنیای واقعی چه در دنیای مجازی همیشه به کمک انسان‌ها می‌آیند. حال که ما در عصر فناوري به‌سر می‌بریم بهترین کار استفاده از جدیدترین نوع از این قلم‌هاست. قلم‌های VR از كنترل‌كننده‌ها در ورودی اصلی استفاده می‌کنند؛ کنترل‌کننده‌هايی مانند Oculus و Vive که بسیار مناسب هستند. یک قلم یا مداد VR را Massless می‌نامند. این قلم‌ها دقت در کارها را بیشتر می‌کند. انسان سابقه زیادی در استفاده از قلم‌ها دارد. بنابراين به‌‌جای استفاده از وسیله دیگری از آن‌ها استفاده می‌کنیم که با مچ دست ما هماهنگی خاصی دارند. قلم Massless با استفاده از یک دوربین خارجی برای ردیابی نوک دستگاه کار می‌کند و به شما اجازه می‌دهد تا در هوا (یا حتی در برابر سطوح واقعی) به روشي بسیار طبیعی بکشید.
