متن نامه رسول خادم خطاب به دکتر روحانی به شرح زیر است:
«احتراماً ، همانطور كه مستحضرید مردم عزیز ایران، تا حدود شش ماه دیگر قهرمانان ملی مدعی مدال المپیك خود را برای شركت در مسابقات المپیك برزیل با دعای خیر خود، بدرقه خواهند نمود.
حضور موفق قهرمانان ملی در المپیك، ضمن اینكه احساس "غرور ملی" و " امید" را در بالاترین سطح ممكن، در جامعه ایجاد می كند، از بزرگترین ابزارهای تبلیغات فرهنگی و مدیریتی ملت ها و دولت ها درعرصه بین المللی نیز محسوب می شود. از اینروست که بالاترین مقامات سیاسی کشورها و مدیران بنگاه های اقتصادی بزرگ در هر كشور، در سال المپیك ، در كنار قهرمانان ملی كشورشان قرار می گیرند، تا با همراهی آن ها در این مسیر سخت و درعین حال پرافتخار، احساس نماینده یك ملت بودن، برای كسب افتخاری ملی و ماندگار را، به قهرمانان ملی شان منتقل كنند.
جناب آقای دكتر روحانی؛ بسیاری از مدیران ، مربیان ، داوران ، و قهرمانان ملی فدراسیون های المپیكی كشورمان، قبلاً نیز بارها در مسابقات المپیك حضور داشته اند. در تمامی دولت های پیشین (دوره های ریاست جمهوری جناب آقایان رفسنجانی، خاتمی واحمدی نژاد)، در سال المپیك، روسای محترم جمهور وقت ، با همه مشكلات و تنگناهای اجرایی دولت مربوطه، فرصت های ویژه ای را برای ارتباطی صمیمی و روحیه بخش، با قهرمانان ملی و كادرهای فنی و مدیریتی ایشان ، اختصاص می دادند.
متاسفانه در زمان ریاست جمهوری جنابعالی، این ارتباط مستقیم و ضروری، به حداقل ممكن رسیده است. تاسف مضاعف اینكه مشاوران و مسئوولانی كه باید تلاش كنند تا با افزایش فرصت ارتباط جنابعالی به عنوان رییس جمهور منتخب مردم ایران با قهرمانان ملی كشور، موجی از امید و انگیزه را در میان فرزندان دلاور سرزمین كشورمان ایجاد کند با بیان اینكه تعامل مستقیم آن برادر بزرگوار با قهرمانان ملی، شان و جایگاه رییس جمهور را پایین می آورد و یا اینكه جنابعالی فرصتی برای پرداختن به اینگونه برنامه ها را ندارید و حتی بیان اینكه رییس محترم جمهور، علاقه ای به ورزش ندارند، مانع حداقل توجه شما به ورزش های المپیكی شده اند.
نمی دانم، توجه مستقیم جنابعالی به قهرمانان ملی كه در قلب مردم جای دارند چرا باید جایگاه رییس جمهور را پایین بیاورد؟ چرا نمی گذارند و نگذاشته اند، بغیر از مراسم تشریفاتی سالانه ورزش، حتی یك بار بطور مستقیم در كنار تیم های المپیكی قرار بگیرید؟ شاید سكوت و صبوری من و امثال من كه تاكنون امیدوار به رفع مشكلات قهرمانان ملی از طریق مذاكرات اداری و تعاملات مدیریتی بوده ایم، موضوع توجه و حمایت از تیم های المپیكی و قهرمانان ملی را بر مبنای اطلاعات نادرست مشاوران نا آگاه، بطور كلی از اولویت برنامه ها و سیاست های دولت محترم حذف نموده است؟
جناب دكتر روحانی عزیز، مدت هاست که قهرمانان ملی كشورمان از طریق رسانه ها، شاهد هستند ، روسای جمهور كشورهای مختلف جهان ، از جمله كشورهای همسایه (روسیه ، آذربایجان ، تركیه ، و.....) ، هر هفته با قهرمانان ملی شان در رشته های ورزشی گوناگون، دیداری حضوری و اختصاصی، آن هم نه در محل دفتر رییس جمهور، بلکه در محل تمرین ورزشکاران ملی، دارند. و یا ملاحظه می كنند ورزشكاران المپیكی دیگر كشورها ، بطور مرتب از گفتگوهای شخصی شان با روسای جمهور و افزایش بی نظیر انگیزه هایشان برای كسب موفقیت در مسابقات المپیك سخن می گویند.
به نظر شما مدیران فدراسیون ها و مربیان فنی چه پاسخی باید به سوالات متعدد قهرمانان ملی كه شاهد این همه تبعیض و تفاوت میان موقعیت خود و جایگاه رقبای خود هستند، بدهند؟ شاید من نمی توانم به خوبی احساس و شرایط یك قهرمان ملی را كه تمامی سلامت و جوانی اش برای كسب افتخاری ملی وقف تمرینات سنگین و طاقت فرسا توام با پذیرش انواع آسیب های جسمی ، روانی و عاطفی، و سال ها دوری از خانواده به دلیل حضور در اردوهای تیم ملی گردیده را ، به جنابعالی منتقل كنم.
جناب رییس جمهور ، من از كمك مالی به قهرمانان ملی صحبت نمی كنم، بلكه ضرورت توجه و همراهی با قهرمانانی را بیان می دارم، كه باید شش ماه دیگر در المپیك برزیل، در میدان مبارزه با رقبای سرتا پا حمایت شده خود، به عشق مردم، و به ذوق برافراشته شدن پرچم مقدس كشورشان ، برای فتح قله المپیك ، تا پای جان بجنگند و تسلیم نشوند.
مطمئن باشید ارتباط صمیمی شما با قهرمانان ملی، بزرگترین پیام احترام و توجه به قهرمانانی است، كه میلیون ها نفر از مردم عزیز ایران ، با پیروزی و شكست آن ها زندگی می كنند.»
