به گزارش قلم، روز ملی شوراهای شهر و روستا در ۹ اردیبهشت، فرصتی است تا عملکرد یکساله شورای شهر تهران از جنبه های مختلف برای قضاوت افکار عمومی بازنگری شود.
در گزارشهای دیگری به عملکردهای مختلف شورای شهر تهران در دوره پنجم از زوایای دیگر پرداخته شده است و در این گزارش، مروری بر بحث انگیزترین مصوبات شورای شهر تهران داریم.
انتخاب پرسش برانگیز اردیبهشت ۹۷
شاید اصلی ترین مصوبه پرچالش شورای شهر در خلال یک سال منتهی به ۹ اردیبهشت
۹۸ را باید دقیقا در ۱۲ ماه پیش جستجو کرد. زمانی که پس از پذیرش استعفای
پرحرف و حدیث محمدعلی نجفی، شهردار پرحاشیه تهران، شورای شهر مجبور شد پس
از رای به سرپرستی دو نفر (مصطفی سلیمی و سمیع الله حسینی مکارم) برای بار
دوم به انتخاب شهردار به شور بنشیند.
پس از کش و قوس فراوان، بالاخره، نمایندگان شورای شهر تهران رای بر حضور شخصی دادند که مجلس قبلا درباره بازنشسته بودن او هشدار داده بود. با این حال شورای شهر تهران در تصمیمی که حالا به نظر می رسد چندان آینده نگرانه نبوده است، رای بر حضور محمدعلی افشانی به عنوان سیزدهمین کلیددار پایتخت در شهرداری تهران داد.
تقریبا سه ماه پس از انتخاب محمدعلی افشانی، حرف و حدیثها برای بازنشسته بودن او بر سر زبانها افتاد، ولی شورای شهر اعلام کرد افشانی را مشمول قانون منع اشتغال بازنشستگان نمی داند.
استدلالهای مختلف اعضای شورای شهر بر این اساس استوار بود که شهردار تهران، همطراز وزیر است و نباید بازنشسته شود.
این سخنان در حالی بیان شد که مجلس پا را در یک کفش کرده بود که قانون استثنا نمی داند ولی افشانی خود نیز درباره احتمال بازنشسته شدنش از شهرداری تهران توضیح داد و گفت که خود را بازنشسته نمی داند.
اختلاف نظر مدتها ادامه داشت تا اینکه در ابتدای نیمه دوم سال گذشته، افشانی درباره بازنشسته شدن خود توضیح داد و گفت منتظر است استفساریه مجلس درباره شمول قانون منع به کارگیری بازنشستگان اعلام رسمی شود.
ولی بالاخره قرعه بازنشستگی به نام افشانی افتاد و او با لحنی گلایه مند در روز اعلام رسمی بازنشستگی اش یعنی در ۲۹ آبان سال گذشته، معدود دوستان خود را هم ناراحت کرد و از علی لاریجانی رئیس مجلس به عنوان یکی از عوامل بازنشسته شدن خود یاد کرد و او را با حملات متعدد از تریبون شورای شهر نواخت. به هر تقدیر، شورای شهر دوره پنجم تهران، دومین شهردار منتخب خود را هم از دست داد و نشان داد در شناخت فضای سیاسی و مدیریتی کشور، تشخیص های آینده نگرانه را مدنظر ندارد.
پس از آن بود که بلافاصله کورس رقابت برای شهردار شدن چهره دیگری از بین نامزدهای مطرح در این عرصه آغاز شد و شورای شهر تهران وارد دومین تصمیم پرچالش خود در سال گذشته شد: انتخاب شهردار سوم در دوره اصلاحات!
شورای شهر در دوراهی انتخاب یکی از دو همکار
شورای شهر تهران زمانی که خود را مهیای انتخاب سومین شهردار در دوره جدید
دید، در نهایت، مقابل خود دو چهره همکار در وزارت راه و شهرسازی را مشاهده
کرد که باید از بین این دو نفر، یکی را بگزیند: عباس آخوندی، وزیر سابق راه
و شهرسازی و پیروز حناچی، معاون سابق او در شورای عالی شهرسازی و معماری.
عباس آخوندی البته نشان داد کمتر به مسایل سیاسی حاکم بر شورا علاقه دارد و تلاش کرد تا با ارائه برنامه های فنی و شهرسازی، نظر اعضای شورای شهر تهران را جلب کند.
ولی بالاخره همای شهرداری تهران به شانه های پیروز حناچی نشست و او به عنوان شهردار چهاردهم تهران در دوره پس از انقلاب معرفی شد.
فضای غالب شورای شهر در لحظه انتخاب حناچی به عنوان شهردار نشان می دهد انتخاب وی با ۱۱ رای (یعنی دقیقا نصف به اضافه یک نفر اعضای شورای شهر) چقدر متشنج بود. این فضا دستمایه طنز برخی کاریکاتوریستها هم شد و آنها با بیانی گزنده از ادامه رقابت دو نامزد تصدی شهرداری خبر دادند و اینطور عنوان کردند که عباس آخوندی همچنان نیم نگاهی به شهرداری تهران دارد.
ولی واقعیت این است که حناچی بازی تاج و تخت در خیابان بهشت را پیروز شده بود و تازه باید در مقابل انتقاداتی خود بارها که نسبت به شهردار اسبق تهران مطرح کرده بود، برنامه های اجرایی ارائه کند. مسئله ای که تاکنون محل چالش زیادی در شهرداری تهران شده است.
مصوبه پرچالش باغ کُشی
از دیگر مصوبات پرچالش شورای شهر تهران در خلال یکسال گذشته، چراغ سبز این نهاد به باغ کُشی در تهران بود. جایی که شورای شهر اجازه داد ۶۲ باغ بزرگ در تهران، تبدیل به ساختمانهای بلندمرتبه شود.
این مصوبه به شدت مورد اعتراض فعالان شهری و رسانه ای قرار گرفت و آنها به نمایندگی از مردم از تصویب ساخت و ساز در ۱۶ هکتار از اراضی باغی در تهران، انتقاد کردند و بگویند کل مبلغ دریافتی از مالکان این ۶۲ باغ که متقاضی احداث برج بوده‌اند، به‌عنوان عوارض قطعی، ۱۷۰ میلیارد تومان است که به معنی فروش امتیاز برج‌سازی به بهای یک میلیون تومان در هر مترمربع از عرصه باغات است.
این مصوبه پرحرف وحدیث در خود شورای شهر هم مخالفانی داشت و ناهید خداکرمی، رئیس کمیته سلامت شورای شهر اعلام کرد می شد به جای رای به نابودی این حجم از فضای سبز، راهکارهای دیگری برای جلوگیری از نابودی ۶۲ باغ در تهران یافت. سخنانی که اکثریت اعضای شورای شهر چندان به آن توجهی نکردند.
به نظر می رسد شورای شهر تهران در روزهای آینده بیشتر مورد توجه قرار گیرد. زیرا از یک سو شهرداری را انتخاب کرده است که کاملا به امور شهری تهران وارد و به مسایل آگاه است و باید راهکاری برای مشکلات شهر تهران که خود بارها نسبت به آنها در گذشته انتقاد داشت بیابد و هم اینکه شورای شهر تهران در رسیدن به شعارهای انتخاباتی و اهدافی که هنگام کسب رای از مردم اعلام کرده بود، جدیت بیشتری نشان داده و افکار عمومی را قانع سازد که حرفهای گذشته خود را فراموش نکرده است.
