مدیریت شهری باید نگاهی کلان به موضوع باغات داشته باشد

به گزارش قلم نیوز- "احمد مسجدجامعی" در موافقت با بخش هایی از گزارش کمیسیون‌های «سلامت و محیط‌زیست» و «معماری و شهرسازی» درباره لایحه اصلاحیه مصوبه ماده ۱۴ قانون زمین شهری، اظهار کرد: از هر دو کمیسیون برای گزارش خوبی که ارائه کردند تشکر می‌کنم اما در مورد گزارش کمیسیون سلامت نکته‌ای وجود دارد که گفتند آنچه شوراهای پیشین مصوب کرده‌اند باز نمی‌گردد بلکه بیشتر متوجه اجرای مصوبه است.

وی در تشریح این موضوع، افزود: در مصوبه، ۳۰ درصد ساخت و ساز مجوز داده شد اما گاهی در کمیسیون‌ها تا ۴۵ درصد و در اجرا ۵۰ با افزایش طبقات زیرین به ارقام بالاتر می رسید و این روال تخلف رو به افزایش می‌رفت.

مسجدجامعی، خاطرنشان کرد: در مصوبه، ۳۰ درصد مجوز ساخت و ۷۰ درصد باغ بود اما در عمل دیدیم که همان زمین دوباره تفکیک می‌شد و در ۷۰ درصد زمین مشجر باقی مانده مجدداً مجوز ساخت داده می‌شد؛ بنابراین بحث من این است که نظارت ما در شورا باید به‌گونه‌ای باشد که در اجرا شاهد تخلف نباشیم چرا که ما هم در معرض این تخلفات قرار می‌گیریم.  

وی با بیان اینکه مشکل اصلی این است که فضای مشجر ارزان‌تر از فضای بایر است، تصریح کرد: تا زمانی‌که این وضعیت وجود داشته باشد اتفاق چندان مثبت و پایداری در حفظ باغات و فضای مشجر رخ نخواهد داد. به ویژه که امروزه نگه داری فضای مشجر پر هزینه است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران با یادآوری هزینه‌هایی که سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران هر ساله برای حفظ و نگه داری و کاشتن جدید و هرس و رسیدگی به درختان خیابان ولی‌عصر انجام می‌دهد، تأکید کرد: در نظر بگیرید که فردی هم که باغ شخصی دارد باید همین هزینه‌ها را برای حفظ باغ خود انجام دهد، آن هم در شرایطی که قنات‌های بسیاری با احداث خطوط مترو آسیب دیده و آبیاری بسیار مشکل شده است.

وی با تاکید بر نگاه کلان مدیریت شهری به موضوع باغات و فضای مشجر، تصریح کرد: شورا مصوبه‌ای هم به نام تملک باغ‌های به‌هم پیوسته و مشجر «کن» دارد؛ پرسش این است که با چه اعتباری قرار است این کار انجام شود؟ بنابراین با مصوبات پراکنده راه به جایی نخواهیم برد.

مسجدجامعی افزود: اول باید آن نگاه جامع برای حفظ باغات شهر را تبیین کنیم؛ در آن نگاه جامع است که این نوع مصوبات راهگشاست و من هم با این لایحه موافقم چون به منافع مالک و شهروندان در راستای یکدیگر پرداخته است؛ ولی پرسش اصلی این است از کسی که بخواهد باغ را حفظ کند چگونه حمایت کنیم؟ این بحث بسیار مهمی است که نباید از آن غفلت شود.

وی با یادآوری بازدید خود از باغی که در منطقه ۲ تهران قرار داشت و مالک آن قصد داشت باغ را حفظ کند، گفت: این فرد به خاطر حفظ میراث خانوادگی‌اش می‌خواست باغش را حفظ کند؛ اما در مصوبات شهرداری بود که این باغ تملک شود؛ اگر چنین شرایطی وجود دارد چرا امکانی را فراهم نکنیم تا افراد باغشان را حفظ کنند؟

مسجدجامعی افزود: ساخت و ساز هم تا یک مقدار طبیعی است و نباید چندان سخت‌گیری کنیم که به سمت نابودی و خشک کردن باغ بروند؛ در قدیم و در باغ ایرانی هم یک کوشکی وجود داشته. کوشک همان فضایی است که ما ساخت‌ و ساز در باغ را با آن تعریف می کنیم.

وی در جمع‌بندی سخنان خود، گفت: چند موضوع را تاکید می‌کنم؛ اول اینکه بحث اجرا مهم‌تر از مصوبه است؛ دوم اینکه باید راهکاری بیندیشیم که فضای مشجر ارزان‌تر از فضای بایر نباشد. سوم برای نجات شبکه آبیاری باغات که اکنون به‌هم ریخته راهی پیدا کنیم. نکته چهارم اینکه برخی مصوبات سابق  که بر اساس آن شهرداری باید باغ‌های به‌هم پیوسته را تملک کند امکان عملی آن در حال حاضر چقدر میسر است. نکته بعدی این است که باغ‌ها در معرض خشک شدن و از بین رفتن است و ما باید زودتر تعیین تکلیف کنیم که مالک و شهرداری هم بدانند چه کنند چون در حال حاضر نه ما می‌توانیم تملک کنیم نه آنها می‌توانند نگهداری کنند.

داشتن یک چهارچوب مصوب بهتر از این بلاتکلیفی است زیرا که ما با لغو به جای مصوبه قبلی دچار بلاتکلیفی شده ایم و لازم است که سابقه مصوبه جدید را کامل کنیم.