در حالی محمد اطبایی کارشناس بین‌المللی سینمای ایران همزمان با برگزاری جشنواره‌ی فیلم فجر در گفت‌وگویی با ایسنا از این اقدام به عنوان یک اقدام غیرکارشناسانه که فرصت نمایش فیلم‌ها را در جشنواره‌ی الف جهانی به تعبیری می‌سوزاند، گفت و از رییس سازمان سینمایی خواست که مانع ادامه این روند شود اما همچنان خبرهای رسمی و سایت جشنواره‌ی فیلم فجر از نمایش برخی فیلم‌های جشنواره‌ی فجر در کشورهای خارجی حکایت دارند.
یکی از خبرهای که در تاریخ 2 اسفند ماه با تیتر "نمایش فیلم‌های سینمای ایران در اروپا و کانادا" در سایت جشنواره‌ی فیلم فجر بروزرسانی شده است، حکایت از این دارد که این نمایش‌ها ادامه دارد.
در این خبر از فیلم‌هایی چون «متولد ٦٥» ساخته مجیدتوکلی، «در دنیای تو ساعت چند است؟» به کارگردانی صفی یزدانیان و«پل خواب» به کارگردانی اکتای براهنی نام برده شده است که دو فیلم «متولد 65 » و «پل خواب» اولین نمایش‌های خود را در جشنواره‌ی فجر اخیر پشت سرگذاشتند.
از سوی دیگر یکی از خبرگزاری رسمی نیز 9 اسفند ماه با انتشار خبری با تیتر "استقبال ایتالیایی‌ها از اکران آثار برگزیده جشنواره فجر در رم" خبر داد که "فیلم های 'متولد 65 ' ساخته مجید توکلی، 'در دنیای تو ساعت چند است' ساخته صفی یزدانیان، 'چند متر مکعب عشق ' ساخته جمشید محمودی و فیلم 'ابد و یک روز ' برنده جایزه سیمرغ جشنواره فجر ساخته سعید روستایی در خانه سینمای شهر رم اکران و با استقبال گسترده علاقمندان به سینمای ایران روبه رو شد."
در میان فیلم‌های نام برده؛ دو فیلم "متولد 65 " و "ابد و یک روز" از جمله فیلم‌هایی بودند که در جشنواره‌ی فیلم فجر اخیر به نمایش درآمدند و در انتظار فرصت‌های بین‌المللی برای حضور در جشنواره‌های الف جهانی بودند.
در حالی این خبر رسانه‌ای شد که ساعاتی پس از انتشار دست‌اندرکاران "ابد و یک روز" حضور جهانی این فیلم را تکذیب کردند. این در حالی بود که سایت خانه فرهنگ "رم"، نام فیلم "ابد و یک روز" را منتشر کرده بود!
خبرنگار ایسنا برای پیگیری نمایش برخی فیلم‌های جشنواره‌ی فجر در کشورهای خارجی که فرصت نمایش آنها را در جشنواره‌های "الف" دنیا می‌گیرد از ایرج تقی‌پور به عنوان "مدیر امور بین‌الملل موسسه رسانه‌های تصویری"، روند این اکران‌ها را پرسید که او پاسخ داد: بنده خیلی جزئیات این اکران‌ها را نمی‌دانم اما دبیر جشنواره ( محمد حیدری) خود در جریان این موضوع است و ایشان طرحی داشت مبنی بر اینکه فیلم‌های جشنواره فجر در پایتخت‌های بزرگ جهان به طور همزمان اکران شود. اولین گروه از این فیلم‌ها همزمان با سفر رئیس جمهوری به پاریس نمایش داده شدند و این اکران‌ها بعدا در کشورهای دیگر ادامه پیدا کرد.
او ادامه داد: برنامه‌ریزی این گونه اکران‌ها توسط دبیرخانه جشنواره فجر صورت گرفته اما همه این فیلم‌ها بدون فروش بلیت اکران شده‌اند.
تقی‌پور در پاسخ به این سخن که تعدادی از صاحبان آثار اعلام کرده‌اند فیلم‌هایشان بدون اطلاع آنها در این رویداد نمایش داده شده‌اند، تأکید کرد: موضوع این است که سال‌هاست در سازمان سینمایی هیچ فیلمی را بدون اجازه مالک آن در هیچ جای دنیا نمایش نمی‌دهیم. وزارت ارشاد نسخه همه فیلم‌ها را دارد اما امانت‌دار است.
وی در پاسخ به این موضوع که این گونه اکران‌های محدود به زیان آن فیلم‌هاست چون امکان نمایش آنها را در جشنواره‌های معتبر دنیا می‌گیرد به ایسنا اضافه کرد: تمام فیلم‌ها حتما با توافق مالکان‌شان اکران شده‌اند و امسال هم صاحبان آثار از نمایش فیلم‌هایشان در جشنواره فجر کشورهای دیگر باخبر بوده‌اند. اصلا تا زمانی که آنها موافقت نکنند، ما فیلم‌هایشان را نمایش نخواهیم داد.
تقی‌پور در عین حال یادآور شد: بنده شخصا با تعداد زیادی از دوستان گفت‌وگو کرده‌ام. از سوی دیگر بعضی قرارداد داشته‌اند و در هر حال نمایش این فیلم‌ها با کسب اجازه یا توافق صاحبان‌شان صورت گرفته است و درست نیست امانت‌داری وزارت ارشاد را بعد از این همه سال، به دلیل چنین اتفاق کوچکی زیر سوال ببریم.
خبرنگار ایسنا همچنان پیگیر تماس با محمد حیدری دبیر جشنواره‌ی فیلم فجر درباره‌ی این مساله است.
تهیه‌کنندگان برخی فیلم‌ها نیز فعلا حاضر به مصاحبه نشدن و همچنان از پیگیری‌هایشان خبر دادند.
در ادامه بخشی از صحبت‌های محمد اطبایی کارشناس بین‌المللی سینمای ایران را بازنشر می‌دهیم که همزمان با جشنواره بر روی خروجی ایسنا قرار گرفت.
او با اشاره به اکران سه فیلم جدید ایرانی در برنامه‌ای خصوصی در فرانسه، آن را نوعی فرصت سوزی غیر قابل باور در عرصه بین‌الملل دانست و از رییس سازمان سینمایی درخواست کرد که ادامه این نمایش‌ها متوقف شود.
اطبایی با اشاره به اکران سه فیلم «من»،«خانه‌ای در خیابان چهل و یکم» و «متولد 65» که هر سه ازفیلم‌های این دوره از جشنواره فجر هستند، در برنامه‌ای در پاریس توضیح داد: من از جزییات این برنامه مطلع نیستم و شاید حتی این اقدام با توافق تهیه‌کننده‌های هر سه فیلم صورت گرفته باشد اما تردیدی نیست که هر سه فیلم ظرفیت حضور در جشنواره های بین المللی را داشته و با این اقدام "پرمیر" و یا همان نمایش اول بین المللی فیلم از دست رفته و در نتیجه شانس حضور این آثار در جشنواره‌های مهم و الف از دست می‌رود!
این کارشناس سینما اضافه کرد: طبق شنیده‌ها گویا قرار است این فیلم‌ها بعد از فرانسه در 9 کشور دیگر هم به نمایش درآیند که واقعا تصمیم عجیبی است و نمی‌توانم میزان شگفتی خود را از این فرصت سوزی بیان کنم!
وی با توضیح شرایط پذیرش فیلم‌ها در جشنواره‌های مطرح جهانی تصریح کرد: هر فیلمی که تقاضای حضور در جشنواره‌های درجه الف سینمایی را دارد، طبق مقررات فیاپف نباید پیش از آن جشنواره، در خارج از کشور تولید فیلم، نمایش دیگری داشته باشد اما مسئولان سازمان سینمایی بدون توجه به این قانون، بعضی از فیلم‌های جدید ایرانی را که می‌توانند شانسی در جشنواره‌های بین‌المللی داشته باشند، از این فرصت بی‌نصیب می‌کنند و توجیه دوستان خصوصی بودن و بلیت فروشی نکردن برای این برنامه‌هاست و اینکه این اقدام مانعی برای از بین رفتن "پرمیر" فیلم‌ها نیست.
این کارشناس امور بین‌الملل سینما یادآور شد: سال گذشته این اتفاق برای فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» کار هومن سیدی افتاد و این فیلم به دلیل نمایش در جشنواره فیلم‌های ایرانی کلن، از دور انتخاب جشنواره مطرحی مانند ونیز کنار رفت.
این پخش کننده بین‌المللی سینما درباره مطلع بودن صاحبان فیلم‌ها از این تصمیم‌گیری‌ها افزود: با کارگردان یکی از این فیلم‌ها که صحبت کردم، اصلا خبر نداشت. نکته دیگر در اجرا این برنامه‌ها نادیده گرفتن پخش‌کننده‌های بین‌المللی فیلم‌هاست. برای نمونه خود من پخش کننده بین‌المللی فیلم «احتمال باران اسیدی» هستم و تمام مسئولیت حضور بین‌المللی این فیلم به عهده من است اما باید از طریق رسانه‌ها اطلاع پیدا کنم که این فیلم هم دراین برنامه پاریس دوستان حضور داشته است! پرسش بنده این است که آقای ایوبی اگر سازمان سینمایی پخش کننده بین المللی فیلم های ایرانی را به رسمیت نشناسد وای به حال دیگران!
وی تاکید کرد: وقتی فیلمی تحت قرارداد یک پخش کننده بین‌المللی است، بدون تردید برنامه ریزی مشخصی برای آن فیلم در هر کشور وجود دارد و این نمایش‌های بدون اجازه به استراتژی پخش لطمه جدی وارد می‌کند. اعتراض هم که می‌کنیم، می‌فرمایند موضوع به تهیه‌کننده خبر داده شده و وظیفه تهیه‌کننده بوده که به پخش کننده اطلاع دهد. چه باید گفت که درد ما هم یک دو تا نیست و از کجا باید نالید؟!!
