«هفت ایستگاه افتتاح شده از مجموع ۱۹ ایستگاه واقع در قطعه ۲۲ کیلومتری خط هفت مترو که روز شنبه بهره‌برداری شد، تنها در بازه سه ساعته ۱۰ تا ۱۳ که جزو ساعات متعارف شروع و پایان کار نبوده در حال فعالیت است.

هر چند شرکت بهره‌برداری مترو در اطلاعیه‌ای همزمان با مراسم افتتاح این موضوع را رسانه‌ای کرده بود اما بسیاری از شهروندان از کیفیت بهره‌برداری خط هفت مطلع نبودند و به همین خاطر از تعطیلی بی‌وقت ایستگاه‌ها غافلگیر شدند. غافلگیری دوم مسافران در خط جدید مترو از زمان انتظار بسیار زیاد در ایستگاه نشات گرفته است.

سرفاصله قطارهای مترو در این خط طی فعالیت روزانه فعلی ۳۰ دقیقه اعلام شده بود که عملا در دو روز گذشته، این وعده محقق نشد و مسافران باید حدود ۴۵ دقیقه برای رسیدن قطار در ایستگاه انتظار بکشند. سرفاصله متعارف در سایر خطوط متروی تهران در ساعات پر استفاده بین ۴ تا ۸ دقیقه است. تاثیر این زمان انتظار بالا حتی اگر برای مدت محدودی برقرار باشد، این است که مسافران خط هفت مترو یا از سفر با این ناوگان انصراف داده و ایستگاه را ترک می‌کنند یا این که در صورت ماندن برای استفاده از قطار، احتمال مراجعه دوباره آنها به این خط، نزدیک به صفر خواهد بود.

موضوع اختلاف میان هزینه‌های اعلام شده احداث خط هفت مترو توسط مدیران شهری نیز در سه روز گذشته چالش برانگیز بوده است. دو رقم ۳ هزار و ۶ هزار میلیارد تومان که به‌ عنوان هزینه احداث خط هفت اعلام شده، اختلاف زیادی دارد که سوال‌برانگیز است. از آنجا که هزینه احداث هر کیلومتر خط مترو حدود ۲۲۰ میلیارد تومان است، رقم ۶ هزار میلیارد به واقعیت نزدیک‌تر به نظر می‌رسد اما دو سناریو درباره علت این که مدیرعامل شرکت مترو تهران روی رقم ۳ هزار میلیارد تومان در مراسم افتتاحیه پافشاری کرده، وجود دارد.

نخست این که نیمی از هزینه ساخت به‌ صورت تهاتر و در قالب بودجه غیر نقد پرداخت شده که با توجه به درج ردیف‌های غیر نقدی در بودجه سالانه شهرداری، این احتمال بعید است. طبق سناریوی دوم، مدیریت شهری نیمی از هزینه ساخت مترو را از طریق تسهیلات بانکی تامین مالی کرده و معادل ۳ هزار میلیارد تومان بر بدهی مدیریت شهری افزوده است اما از بیان شفاف این موضوع که به معنای بدهکارتر شدن شهرداری در دوره آتی است، خودداری می‌کند.»