قلم‌نیوز:خبرگزاری ایلنا در گزارشی نوشته: « از سطح منزلت دهک‌های کم‌درآمد تا جایی
کاسته شده که مجبورند کمبودهای سفره را با پوست مرغ، ماده‌ای پر از هورمون و
بی‌کیفیت، پر کنند.»
"پای مرغ دارید؟" این جمله‌ی سوالی را با خجلت بسیار سالهاست که از زبان
مادران و سرپرستان خانوار می‌شنویم که در نهایت استیصال برای تامین حداقل
های پروتئینی سفره‌های فرزندانشان به مغازه‌های فروش مرغ و گوشت مراجعه
می‌کنند.
این جمله شاید امروز دیگر خیلی تعجب‌انگیز نباشد چراکه کوچک‌تر شدن هرچه
بیشتر سفره‌های مردم، پدیده‌های ناراحت کننده‌تری را در سبد خانوار‌های کم
درآمد و حاشیه‌نشین قرار داده است: خرید پوست مرغ به قیمت چندین هزار
تومان!
وقتی مزد و مستمری نصف خط فقر هم نباشد، چنین پدیده‌هایی هرگز دور از انتظار نیست.
یک مستمری بگیرِ کارافتاده کارگری در استان البرز که ماهی دو میلیون تومان
دستمزد دارد؛ ضمن اینکه نمی‌خواهد نامش در این گزارش فاش شود، از خرید پای
مرغ و چربی مرغ برای تامین نیازهای پروتئینی فرزندانش خبر می‌دهد و
می‌گوید: منِ پدر که از کار افتاده هستم و خرج دوا و درمان هم دارم، چاره
دیگری ندارم. چطور با این دستمزد ناچیز گوشت قرمز یا مرغ بخرم و به
فرزندانم بدهم!
در قانون اساسی بارها تاکید شده که همه شهروندان باید زندگی شایسته وتوام
با منزلت انسانی داشته باشند اما وقتی به قانون عمل نمی‌شود هر روز و هر
سال شاهد کاسته شدن از سطح کیفی زندگی مردم هستیم.
