این هنرمند با اشاره به اینکه از تجربه فضاهای جدید در کارش استقبال می‌کندگفت: در مقام فیلمبرداری یک اثر نمی‌توانم نتیجه کارم را قضاوت کنم و طبعا نظر منتقدان و مخاطبان برایم اهمیت بیشتری دارد، در مورد فیلم سینمای«دو» نیز همینطور است؛ در این فیلم تمام تلاشم را انجام دادم تا تصویر ذهنی سهیلا گلستانی را بسازم. فیلمبرداری این فیلم کار آسانی نبود و حجم بیشتر فیلم با دوربین روی دست فیلمبرداری شد و خوشبختانه ایده‌هایی که برای فیلمبرداری داشتم اجرایی شد.
او یادآور شد: گروه تولید خوب این فیلم،خصوصا آقای پرستویی سعی کردن تا در مدت زمان کم،تجهیزات مورد نیاز فیلمبرداری فراهم شود و تمام تلاشم را انجام دادم تا این فیلم هم تجربه متفاوتی در کارنامه‌ام باشد.
شادمانفر در پاسخ به این پرسش که جایگزینی او به جای مرتضی پورصمدی در این فیلم تا چه حد در روند کارش موثر بوده است؟گفت: آقای پورصمدی به دلیل یک مشکل شخصی از پروژه جدا شد و آقای پرستویی به من لطف داشتند و خواستند برای ادامه کار در کنار گروه باشم. در همان زمان سفری به خارج از ایران داشتم و با اینکه از مدت‌ها قبل برای سفر برنامه ریزی کرده بودم به دلیل تعهد کاری و احترامی که همیشه برای آقای پرستویی قائلم این پیشنهاد را پذیرفتم و در خدمتشان بودم. به دلیل اینکه خیلی زود در جریان ادامه پروژه قرار بگیرم، صحبت‌هایی با خانم گلستانی و چگونگی فیلمبرداری که مد نظر داشتند، داشتم. با دیدن نمونه فیلم‌های کوتاه خانم گلستانی و صحبت‌هایی که با هم داشتیم به ذهنیت مشترک از فیلمبرداری رسیدیم.
فیلمبردار فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» افزود: فیلم«دو» به عنوان نخستین تجربه فیلم بلند یک کارگردان عالی است و سهیلا گلستانی در کارگردانی بسیار توانا است و هیچ وقت فکر نکردم با یک کارگردان اول کار می‌کنم چرا که به کارش مسلط بود.
او درباره تاثیر دریافت سیمرغ بر مسیر کاریش گفت: بعد از دریافت نخستین سیمرغ برای فیلمبرداری «آسمان زرد کم عمق» و بعد از آن فیلم«خشم و هیاهو» جایزه به عنوان یک انگیزه، تاثیرگذار بوده است اما در بینشی که از ابتدا نسبت به کارم داشتم تاثیر گذار نبود. طبعا حساسیت‌هایم به نسبت قبل در مورد انتخاب‌هایم بیشتر شده است، هر چند که از ابتدا هم این حساسیت وجود داشت و سعی کردم انتخاب‌های درستی داشته باشم. شاید به این دلیل است که به نسبت حضورم در مقام مدیر فیلمبرداری تعداد کارهایم خیلی زیاد نیست.
او یادآور شد: یکی از فیلمنامه‌هایی که سال گذشته به من پیشنهاد شد و از فیلمنامه لذت بردم «ابد و یک روز »بود، سعید روستایی از من خواست تا با هم همکاری داشته باشیم و سرمایه‌ای برای کار فراهم کنیم که من دوست خوبم سعید ملکان را پیشنهاد دادم و به دلیل همزمانی با فیلم«فروشنده» نتوانستم در این پروژه حضور داشته باشم و دوست خوبم آقای قاضی با این گروه خوب همکاری کرد و خوشحالم که یکی از فیلم‌های موفق سینمای ایران ساخته شد.
شادمانفر در پاسخ به این پرسش که عمده‌ترین دلیل همکاری او با جوانان در سینما چیست؟گفت:از استادم آقای حسین جعفریان چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و یکی از آنها این است که هنوز هم در حال تجربه کردن در سینما است و مدام به آموخته‌هایش اضافه می‌کند.من هم سعی کردم در هر فیلم نسبت به فیلم قبل تجربه‌های متفاوتی داشته باشم، طبعا هر فیلم به واسطه ژانر یا فیلمنامه ممکن است فضاهای مشابهی داشته باشند،اما در اجرا سعی می‌کنم فیلم‌هایم به لحاظ فیلمبرداری شباهتی به هم نداشته باشند.
