چالش اصلي در بحث واردات موضوع ضابطه‌مند كردن واردات است. هيچ اقتصادي نمي‌تواند تمامي كالاها را خود توليد كند و اگر هم بتواند طبيعتا اين واردات همخواني لازم با بحث كارايي را ندارد. به عبارت ديگر ممكن است يك كالا را بتوانيم در داخل كشور توليد كنيم اما مزيت ما در توليد كالاهاي ديگر باشد و در مجموع اين واردات باعث هدر رفتن منابع شود. ما احتياج داريم كه در بحث اقتصاد مقاومتي به ويژه كارگروه اقتصاد مقاومتي بخش غيردولتي نگاهي جامع بر بحث واردات داشته باشيم. طرح ضابطه‌مند كردن واردات از چندي پيش توسط كنفدراسيون واردات ايران كليد خورده است. درحال حاضر بدون هيچ برنامه خاصي هر كسي هر كالايي كه صلاح بداند به كشور وارد مي‌كند. اين درحالي است كه در اقتصاد مقاومتي تمركز اصلي روي بحث محدوديت منابع است. ما نياز داريم كه يك برنامه جامع براي واردات كشور بنويسيم. نكته مهم اين است كه اقتصاد مقاومتي بايد يك اقتصاد درونگراي برون‌نگر باشد به همين دليل نمي‌توان انتظار داشت كه در آن واردات به صورت كامل حذف شود. طرف‌هاي تجاري ايران نيز نياز دارند كه از تبادل كالا با ايران سود ببرند. اگر ما مي‌گوييم اقتصاد ايران بايد برون‌نگر باشد و نگاهي جامع به بازارهاي جهاني داشته باشد طبيعتا در آن بايد بحث تجارت خارجي را در نظر داشت و در تجارت هيچگاه يك نفر برنده مطلق نيست.
رييس كنفدراسيون واردات
