کد خبر: ۱۳۳۵۳
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۳ - ۰۵ خرداد ۱۳۹۸
کیهان جای شگفت‌انگیز و عجیبی است اما بعضی قسمت‌های عجیبی که از جهان کشف کرده‌ایم، چندان هم خوشایند نیستند. در اکتبر 2014 نواحی فعال خورشید خودمان آن را شبیه به فانوس‌های‌ترسناک‌ هالووین کرده بودند.
تاریکی ابدی
نام سیاره: TrEs-2b 
تاریخ کشف: 2006
فاصله از زمین: 750 سال نوری
این غول گازی بیگانه کمتر از یک درصد نوری را که خورشید به آن می‌تابد، بازتاب می‌کند. سیاره‌ای سیاه‌تر از زغال که تاریک‌ترین سیاره کشف شده در خارج از منظومه شمسی تاکنون است. این سیاره فقط با فاصله 8/4میلیون کیلومتری به دور ستاره والد خود می‌چرخد که سبب می‌شود جو آن تا بیش از 980 درجه سلسیوس گرم شود. این دما به حدی بالاست که مانع وجود ابرهای بازتابی مانند آنچه اطراف مشتری وجود دارد، می‌شود. در عوض، اتمسفر این سیاره حاوی‌ترکیبات شیمیایی جاذب نور نظیر گاز اکسید تیتانیوم و بخارات سدیم و پتاسیم است. 
TrEs-2b صددرصد سیاه قیرگون نیست، بلکه آنچنان داغ است که از خود نور قرمز کمرنگ عجیبی ساطع می‌کند.
باران کشنده
نام سیاره: HD 189733 b
تاریخ کشف: 2005
فاصله از زمین: 63 سال نوری
اگر صحنه پابرهنه فیلم جان سخت شما را به لرزه در می‌آورد، احتمالا زندگی روی این سیاره را دوست نخواهید داشت. بادهایی با سرعت بیش از هفت هزار کیلومتر در ساعت، با خود بارانی از خرده‌های شیشه را بر سطح این سیاره فرود می‌آورند. این سیاره ممکن است مانند سرزمین ما آبی باشد اما هیچ شباهتی به زمین ما ندارد. رنگ آبی این سیاره از ذرات سیلیکات ناشی می‌شود که در جو فوق‌العاده داغ سیاره فشرده و تبدیل به شیشه می‌شوند. این ذرات شیشه در حال بارش، نور آبی را بیشتر از قرمز پخش می‌کنند و ابرهای لاجوردی چرخان اطراف سیاره را ایجاد می‌کنند.
این سیاره آبی مرگبار تقریبا هم اندازه مشتری است اما با فاصله‌ای به نزدیکی فاصله عطارد از خورشید، به دور ستاره خودش می‌چرخد. 
سیاره محکوم به مرگ
نام سیاره: Wasp-12b
تاریخ کشف: 2008
فاصله از زمین: 1400 سال نوری
Wasp-12b هم مانند سیاره TrEs-2b، یک دنیای داغ شبه مشتری است که نور بسیار کمی را بازتاب می‌کند. بدتر از آن این‌که خود سیاره آرام‌آرام در حال «خورده شدن» است زیرا ستاره والد آن، اتمسفر سیاره را به چنگ خود می‌کشد. تخمین‌زده می‌شود که Wasp-12b در عرض 10 میلیون سال آینده به‌طور کامل نابود شود.
Wasp-12b به دلیل نیروهای شدید جاذبه ستاره والدش، در حال تبدیل به شکلی تخم‌مرغی است. 
ژابرزمین دوچهره
نام سیاره: 55 Cancri e
تاریخ کشف: 2004
فاصله از زمین: 40 سال نوری
این دنیای عجیب به‌طور کلی به ستاره خودش قفل شده به این معنا که یک طرف آن دائما در روشنایی روز به سر می‌برد و طرف دیگر شبی پایان‌ناپذیر را تجربه می‌کند. میانگین دما در طرف روز این سیاره به بالای 2300 درجه سلسیوس می‌رسد درحالی‌که طرف خنک‌تر همیشه شب آن، دمایی حدود 1300 درجه دارد. مشاهدات تلسکوپ Spitzer در ابتدا نشان دادند که این سیاره ممکن است دنیایی از لاوا باشد که با پوسته‌ای از صخره‌های ذوب شده که در سمت روشن جریان یافته و در سمت تاریک منجمد شده‌اند، پوشیده شده است. با این حال تحلیل‌های جدیدتر پیشنهاد می‌کنند که این سیاره احتمالا اتمسفری ضخیم دارد که ممکن است دریاچه‌های لاوا را در زیر خود پنهان کرده یا نکرده باشد!
Cancri e، یک ابرزمین فوق داغ، آن‌قدر به ستاره والدش نزدیک است که یک سال روی آن تنها 18 ساعت طول می‌کشد. 
آسمان‌های آهنین
نام سیاره: Kelt-9b
تاریخ کشف: 2017
فاصله از زمین: 615 سال نوری
Kelt-9b دارنده رکورد داغ‌ترین غول گازی شناخته شده تاکنون است. در حقیقت این سیاره آنچنان داغ است که اصطلاح «مشتری داغ» حق مطلب را درباره آن ادا نمی‌کند در عوض، این سیاره به‌عنوان «مشتری فوق داغ» دسته‌بندی می‌شود. همچنان که این سیاره به دور ستاره آبی جوان بسیار داغ خود می‌گردد، دمای آن به بیش از 4300 درجه سلسیوس می‌رسد. تحلیل داده‌های طیفی رسیده از Kelt-9b نشان داده که اتمسفر بسیار داغ این سیاره حاوی اتمهای آهن و تیتانیوم است. این عناصر شایع معمولا در مولکول‌های دیگری یافت می‌شوند. چون Kelt-9b داغ‌تر از آن است که روی آن ابری متراکم شود، این فلزات می‌توانند به‌تنهایی هم وجود داشته باشند. سطح Kelt-9b دمایی داغ‌تر از بیشتر ستارگان دارد. 
«سیاره Kelt-9b به‌عنوان مشتری فوق داغ دسته‌بندی می‌شود. دما در این سیاره به بیش از 4300 درجه سانتی‌گراد می‌رسد.»
زنده زنده سوختن
نام سیاره: Kepler-70b
تاریخ کشف: 2011
فاصله از زمین: 4200 سال نوری
تصور می‌شود این دنیای سنگی یک غول گازی شبیه مشتری بوده که بعدها به‌وسیله ستاره خودش بلعیده شده است. Kepler-70b سپس وسعت یافته و به غولی سرخ تبدیل شد که سیاره‌های اطراف را می‌بلعید و آن‌ها را دوباره به بیرون تف می‌کرد تا جایی که به ابعاد شبه کوتوله امروزی خود درآمد. سیاره‌ها زنده ماندند ولی سفر به درون یک ستاره باعث صدمه آن‌ها شده بود. شکل صخره‌ای Kepler-70b تمام آن چیزی است که بعد از بخار شدن اتمسفر گازی آن باقی مانده. این سیاره داغ‌ترین سیاره خارج منظومه شمسی است که تاکنون کشف شده و دمای آن حدود 6800 درجه سلسیوس تخمین‌زده می‌شود. 
تخمین‌زده شده که دمای Kepler-70b بیش از هزار درجه از سطح خورشید ما گرم‌تر است. 
گورستان رادیواکتیو
نام سیاره‌ها: Draugr, Poltergeist  Phobetor (PSR 1257+12 b, c and d)
تاریخ کشف: 1992 تا 1994
فاصله از زمین: 2300 سال نوری
PSR 1257+12 b, c and d نخستین منظومه سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی بود که کشف آن تایید شد اما هرگونه امیدی برای قابل سکونت بودن آن‌ها به سرعت به طور کامل نابود شد. این سیاره‌ها در مداری به دور یک تپ اختر می‌گردند؛ هسته فروریخته یک ستاره که بعد از یک ابرنواختر تشکیل می‌شود. انفجار شگرف اختری این سیاره‌ها را از هر گونه اتمسفر یا حیاتی که ممکن بوده روی آن‌ها وجود داشته باشد، پاک کرده است و جنازه آن ستاره، تپ اختر باقی مانده کنونی، سیاره‌ها را دائما با تشعشعات کشنده متراکم خود شست‌وشو می‌دهد. 
ستاره «زامبی» این منظومه با سرعتی بیش از 9500 دور در دقیقه می‌چرخد و هنگام چرخش سیارات اطرافش را با پرتوهای تشعشع خود زخمی می‌کند.
پنج سحابی فوق‌العاده عجیب‌وغریب
چشم سائورون(NGC 7293)
در نور مادون قرمز سحابی مارپیچ به‌طرز شگفت‌آوری شبیه چشم جهان بین سائورون در فیلم ارباب حلقه‌ها به نظر می‌رسد.
غول کهکشانی (DR 6)
این خوشه ستارگان بدلیل داشتن نواحی حفره‌ای عظیم که شبیه دو چشم و یک دهان هستند، با نام «میمون فریادزن» هم شناخته می‌شود. 
سحابی سر جادوگر (IC 2118)
این سحابی کم بازتاب در صورت فلکی جبار مانند شبحی از نیمرخ یک ساحره بدجنس به نظر می‌رسد. 
سحابی روح (Sh2-136)
ابرهای مواج این سحابی به‌طرز عجیبی شبیه پیکرهای انسانی کوچکی به نظر می‌رسند که در حال فرار از وحشت یک روح خبیث‌اند.
سحابی سر روح (NGC 2080)
دو چشم سفید براق سحابی سر روح در حقیقت نواحی داغی از هیدروژن و اکسیژن درخشان‌اند. 

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: